Witryna korzysta z plików cookies,które są niezbędne do prawidłowego jej funkcjonowania .W ustawieniach przeglądarki możesz zmienić warunki ich przechowywania lub dostępu
Wybrane artykuły :

Tomasz A. Żak: Wakacje zniewolonego człowieka

Jak tak patrzymy na te czasy, to wcale nam „serce nie rośnie”, a raczej „cierpnie skóra na plecach”. No bo zamiast normalnych wakacji, czyli czasu wolności, mamy wakacje bezpieczne. I nawet nie chodzi mi o te „dystanse społeczne” i dwutlenek węgla gromadzący się pod maskami. Rzecz w tym, że ludzie wiarę w wiecznego Boga, ot tak, dobrowolnie i bez przymusu zamienili właśnie na wiarę w chwilowe bezpieczeństwo. Jeszcze parę miesięcy temu wydawało mi się, że ze straszenia Polaków koronawirusem otrząśniemy się szybko. W końcu nie z takimi „strachami” radziliśmy sobie w przeszłości. I to nie jest tak żebym nie wierzył w istnienie tej kolejnej mutacji wirusa grypy - on na pewno istnieje. Taki „czerwony wirus”, wymuszający  na przykład udział w pochodzie 1-Majowym także istniał i to jak najbardziej. Mimo to prawie każdy wiedział, że – pozwolę sobie na taką paralelę – co cesarskie to cesarzowi, a co Boskie to… i tak ważniejsze. Ta wiedza dawała prawdziwy dystans (nie ten społeczny) i coś czego nie da nam żaden polityk, ani czego nie da się kupić za żadne pieniądze – wolność.   

Czytaj więcej...

"Był Sobie Blues" w Amfiteatrze

Piosenki reggae na bluesową nutę rozpoczęły tegoroczne letnie spotkania z bluesem “Był Sobie Blues”. Przed tygodniem, w piątkowy wieczór 31 lipca w Amfiteatrze Letnim wspólnie muzykowali Andrzej Krzywy i Wojtek Klich. Ten mający już piętnastoletnią tradycję cykl koncertów plenerowych zorganizowanych według pomysłu charyzmatycznego tarnowskiego muzyka Wojtka Klicha na stałe wpisał się w wakacyjne kalendarium kulturalne miasta. Tegoroczna  edycja obejmie trzy koncerty. W pierwszym, zatytułowanym “Reggae piosnki na bluesową nutę”, zaprezentował się wokalista zespołu De Mono, Andrzej Krzywy. W drugim, także piątkowym (7.08.20.) wystąpiła Natalia Przybysz, a w ostatnim - piątek 14 sierpnia wystąpi Wojtek Cugowski.

Czytaj więcej...

Tryumf powściągliwości.

Recenzja powieści Tomasza Wandzela "Chłopiec z Kresów”

To moje kolejne spotkanie z literaturą opowiadającą o Kresach II Rzeczpospolitej - pisze w swojej recenzji Agnieszka Winiarska, tarnowska poetka i aktorka Teatru Nie Teraz. W ostatnich latach w polskiej beletrystyce jest to temat mocno eksploatowany. Najczęściej powodem tej eksploatacji jest sentyment, jakim część Polaków darzy kresową przestrzeń. Sentyment jednak nie jest równoznaczny z wiedzą na ów temat. Fascynacja Kresami musi być podparta znajomością tego świata i jego obyczajów. Współczesna literatura porzuca  także obraz bohatera kresowego – człowieka posiadającego szczególne cechy charakteru, patrioty, Polaka, na rzecz uniwersalizacji postaci. Czy słusznie?  Najważniejsze pytanie brzmi jednak – jak na tle literackiej tradycji prezentuje się najnowsza książka Tomasza Wandzela "Chłopiec z Kresów” ?

Czytaj więcej...

Wojsko Polskie w Tarnowie

Zgasły nasze imiona ale świecą nasze czyny
(ks. Mieczysław Gajda)

1 sierpnia obchodziliśmy 76 rocznicę Powstania Warszawskiego przeprowadzonego w ramach Akcji „Burza”. Była to największa operacja militarna polskiego podziemia. W Akcji „Burza” na ziemi tarnowskiej został zmobilizowany do działań bojowo - dywersyjnych 16 Pułk Piechoty Ziemi Tarnowskiej AK I Batalion „Barbara” pod dowództwem kpt. dypl. Eugeniusza Borowskiego ps. „Leliwa”, który wsławił się później w walkach pod Jamną. Pułk otrzymał początkowo nazwę "57 pułk piechoty ziemi tarnowskiej". W styczniu 1919 roku otrzymał nazwę " 13 pułk ziemi tarnowskiej", a w lutym 1919  nazwę ostateczną "16 pułk piechoty".  Rok wcześniej, 13 listopada 1918 roku, z frontu włoskiego wróciło do Tarnowa 28 oficerów i 200 szeregowych – Polaków – żołnierzy cesarskiego i królewskiego 57 pułku piechoty pod dowództwem kapitana Bolesława Menderera. W Tarnowie znajdował się także batalion zapasowy c. i k. 57 pp.  To wówczas Tarnów stał się siedzibą oddziałów wojskowych i to wtedy powstały tutaj koszary, które pamięta jeszcze wielu tarnowian. To dobra okazja do przypomnienia  jednej z mniej znanych kart historii Tarnowa.

Czytaj więcej...

Krzyż na górze

czyli na szlaku z Teatrem Nie Teraz

Miesiące letniej kanikuły dają szansę zobaczenia swojego kraju inaczej – można by rzec – wakacyjnie, co nie oznacza, że „na luzie” - pisze znany i ceniony publicysta i reżyser Tomasz A. Żak, twórca i dyektor Teatru Nie Teraz. Jedziemy, na przykład, w góry, a tam dopada nas jakże poważna teza, że Polacy mają problem z krzyżami. Rzekomy polski problem z krzyżem to od lat powielany schemat wrogów naszej Ojczyzny, dla których nie do zniesienia jest narodowe ukorzenienie polskości w chrześcijaństwie. Deprecjonowanie znaku krzyża ma wiele odsłon, nawet tak zaskakującą, jak atakowanie krucyfiksów stojących na szczytach gór. Ale przecież ktoś je tam stawia, ktoś pod nimi klęka, ktoś tam się modli, z czego jasno wynika, że Polacy adorują krzyż.

Czytaj więcej...

Dla was pieśń moja i łzy moje

Antyczni, nadzy i ogromni,
Zastygli w krzyk kamiennych warg,
Których na łukach tryumfalnych ark
Ustawią kiedyś w rząd potomni,
Bohaterowie wielkich dni,
O was historia nie zapomni
Ziarno męczeńskiej waszej krwi
I posiew cierpień
I uniesień
Na nowy Sierpień,
Nowy Wrzesień,
Na nowych dni sześćdziesiąt trzy.

Taki hołd niezłomnemu miastu składał poeta Antoni Słonimski. Figura Chrystusa sprzed kościoła św. Krzyża przetrwała Powstanie. Niemcy strącili ją z cokołu dopiero po jego upadku. Leżący na bruku Chrystus, obciążony krzyżem, wskazujący niebo, stał się jednym z symboli hekatomby stolicy. Niestety, w ostatnich dniach został on w sposób haniebny sprofanowany i zbezczeszczony. I to nie przypadek, że stało się to w przeddzień kolejnej 76 rocznicy tamtej hekatomby.  1 sierpnia czcimy czas największego bohaterstwa w tysiącletnich dziejach stolicy. Niemcy zabijali w Warszawie wszystkich, od małych dzieci po starców, z jednakowym okrucieństwem. W Powstaniu trwającym 63 dni, wziął udział kwiat młodzieży. Był to czas wielkiej odwagi, patriotyzmu, poświęcenia i przyjaźni. Ale także czas wielkiej modlitwy... . Przeprowadzone w ramach Akcji „Burza” Powstanie Warszawskie było największą operacją militarną polskiego podziemia. W akcji „Burza” na ziemi tarnowskiej został zmobilizowany do działań bojowo - dywersyjnych 16 Pułk Piechoty Ziemi Tarnowskiej AK I Batalion „Barbara” pod dowództwem kpt. dypl. Eugeniusza Borowskiego ps. „Leliwa”.  W tym roku covid 19 odwołał w zasadzie większość rocznicowych uroczystości, w Tarnowie nie będzie m.in.  „Powstania pokoleń” – wspólnego śpiewania piosenek z powstania warszawskiego przed BWA. Ale za to będziemy mogli wysłuchać lub odsłuchać na YouTube, koncertu z Muzeum Powstania Warszawskiego Meli Koteluk i Kwadrofonik w Programie 2 Polskiego Radia oraz w TVN24 pt. "Astronomia poety. Baczyński". To materiał z płyty pod tym samym tytułem, której głównym motywem promującego ją klipu jest znana tarnowska rzeźba  „Melancholia” autorstwa Maurycego Gomulickiego zlokalizowana obok naszego BWA w Parku Strzeleckim. Ten bardzo klimatyczny album z piosenkami na podstawie wierszy Krzysztofa Kamila Baczyńskiego został wydany przez Muzeum Powstania Warszawskiego z okazji 76. rocznicy jego wybuchu, jako hołd oddany wybitnemu poecie czasów wojny - jednemu z bohaterów tamtych wielkich dni...

Czytaj więcej...

Nowe muzeum w Muzeum

Dzisiaj, we czwartek 30 lipca br. o godz. 9 udostępniona do zwiedzania została wystawa ukazująca bogatą historię miasta i okolic w nowo otwartym Oddziale Muzeum Historii Tarnowa i Regionu przy Rynku 20/21. Znajdziemy na niej najciekawsze i najcenniejsze obiekty ze zbiorów tarnowskiego Muzeum, dotąd nie rzadko przechowywane w piwnicznych magazynach. Otwarcie nowego Muzeum było kilkakrotnie przekładane, m.in. ze względu na pandemię korona wirusa. Jak wyjaśnia pełniący obowiązki dyrektora muzeum okręgowego Kazimierz Kurczab -  nie ma tam jeszcze zbyt dużo eksponatów, ale znakomicie uzupełniają te braki multimedia. To bardzo potrzebna i od dawna oczekiwana ekspozycja, różnie bowiem bywa z naszą wiedzą na temat miasta - mówi. Przewodnikiem po wystawie jest słynny tarnowski kataryniarz. To jego postać wyświetla się na wielkim lustrze zaraz po wejściu do placówki. Przy charakterystycznych dźwiękach katarynki opowiada o historii i zachęca do poznawania tajemnic miasta. Perforowana taśma z melodią kataryniarza biegnie po posadzkach i prowadzi zwiedzających do kolejnych sal wystawienniczych. Wędrując jej śladem goście mają pewność, że niczego nie przeoczą i nie zabłądzą w zakamarkach muzealnych pomieszczeń.

Czytaj więcej...

Prezydent Duda idzie do teatru.

 Tylko czy właściwego? - pyta Tomasz A. Żak

„Na wspólny sukces przez lata pracowało bardzo wiele osób. Kolejni dyrektorzy instytucji swoim uporem i zaangażowaniem koncentrowali wokół niej wyśmienitych muzyków, podnosząc i umacniając rangę tego miejsca. Ci zaś dobre wrażenia z Kąśnej wywozili w różne zakątki Polski i świata. Organizatorzy jednostki – najpierw ówczesne Województwo Tarnowskie, potem Powiat Tarnowski, a od kilku lat również Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, byli zawsze gwarantem stabilności finansowej. Ważną rolę odegrały podmioty sponsorujące naszą aktywność kulturalną, z Grupą Azoty – mecenasem Centrum na czele. Wreszcie ci najważniejsi, bez których instytucja nie miałaby racji bytu: melomani – Wy, drodzy Państwo. To Wam podporządkowana jest nasza działalność. To Wasze nastroje i oczekiwania są zawsze punktem wyjścia każdego kolejnego kalendarza koncertowego. To Wy jesteście naszym pierwszym i najcenniejszym krytykiem muzycznym.” - dyrektor Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej Łukasz Gaj.

Czytaj więcej...

30 lat Centrum Paderewskiego - część trzecia

W tym miejscu artyści światowej sławy godzą się występować nawet w stodole ... przerobionej na sale koncertową. Centrum mieści się w dworku w Kąsnej Dolnej, jedynej na świecie zachowanej posiadłości Ignacego Jana Paderewskiego. W otoczeniu pięknego parku. Całość zachwyca - przekonuje dyrektor Centrum Paderewskiego Łukasz Gaj.  Ten stan zachwytów znakomicie uzupełniają koncerty z okazji 30. urodzin Centrum Paderewskiego, jakie zorganizowano w koncertowej stodole w  dniach 24-26 lipiec, które na bieżąco relacjonujemy na naszych internetowych łamach. I tak, po piątkowej Gali Trzech Dekad - pełnej wspomnień i wzruszeń, której niekwestionowana gwiazdą był król skrzypiec - maestro Vadim Brodski, w sobotę w niezwykłą podróż muzyczną zabrał nas inny wielki maestro - czarodziej fortepianu Waldemar Malicki, który znakomicie odnalazł się w konfrontacji z jednym z najciekawszych i najdroższych (600 tyś. zł) modeli fortepianów marki FAZIOLI – pełnokoncertowego F278.  Pianiście towarzyszył znany i urodziwy tarnowski kwintet smyczkowy w składzie: Angelina Kierońska (skrzypce), Karolina Stasiowska (altówka), Anna Podkościelna-Cyz (wiolonczela) i szef Paweł Wajrak (skrzypce) oraz Szymon Frankowski (kontrabas). Zaś ten ze wszech miar udany Jubileusz zwieńczył w niedzielę mistrzowski recital doskonałego pianisty Ingolfa Wundera z Austrii. Z okazji tegorocznego jubileuszu ukazała się też płyta zatytułowana „Reminiscencje” będąca muzycznym podsumowaniem 30-lecia Centrum. 

Czytaj więcej...

Klub literacki „Smagacz”

Szanowni Widzowie Teatru Nie Teraz!
 Czytelnicy naszych „Intuicji”!

Teatr i czasopismo, które wydajemy, to dwa światy, które od lat się pięknie dopełniają.
Premiera szesnastej już odsłony ,,Intuicji przydrożnych” zbiegła się z pierwszym premierowym pokazem nowego spektaklu TNT ,,Koniec świata. Dramat, który nie ma końca”, Wydarzyło się to 13 października w Tuchowie. Ach, co to była za wieczór; co to były za rozmowy, dyskusje i… kontrowersje! Spektakl – wiadomo. Ci, co byli, także w Krakowie czy Warszawie, dobrze wiedzą. A ,,Intuicje”, jak to skomentował jeden z uczestników tego premierowego wieczoru, znów narozrabiają swa niepoprawnością, pomogą przewartościować, zaskoczą. Cieszą nas takie opinie, bo to oznacza, że „nie odpuszczamy”, nie osiadamy na laurach, choć pewnie były do tego powody. Przypomnijmy, że właśnie w 37 roku istnienia TNT obchodzimy 20-lecie działalności naszego stowarzyszenia i z tej okazji specjalnym adresem uhonorował nas pan Andrzej Duda, Prezydent RP. Wracając do „Intuicji”, jeszcze ciepłych, pachnących farbą drukarską. Jak zwykle zrobiliśmy to z rozmysłem i pomysłem – tym razem tematem wiodącym jest Niepodległość! Swoistym bohaterem ostatniego numeru „Intuicji” jest profesor Kazimierz Braun. I nie tylko dlatego, że to honorowy członek naszego teatralnego stowarzyszenia, ani nie dlatego, że od ub. roku jest honorowym obywatelem Tarnowa. Powód najważniejszy to inscenizacja jego dramatu „Powrót Norwida”, której premiera w Teatrze Nie Teraz miała miejsce niemal dokładnie rok temu i odbyła się w tarnowskim Ratuszu. Profesora nie trzeba nikomu przedstawiać, a jeżeli jest inaczej, to „Intucjie” pozwolą całkiem nieźle poznać postać tego największego chyba współczesnego znawcy i twórcy teatru polskiego na świecie. Polecamy szczególnie tzw. ekskluzywny wywiad z panem Kazimierzem, który przeprowadzili Ryszard Zaprzałka i Justyna Babiarz. Jest energia, nieco wspominania, są opowieści o przeszłości, teatrze, jak to kiedyś było i jak jeszcze będzie.

Intuicje przydrożne

Klub Teatralny "TESPIS"

logo male teatralny
Ludzie Teatru Nie Teraz 6 - A. Warchał

Anna Warchał - aktorka, tajemnicza kobieta.
 
Wrażliwa i delikatna, silna i zdecydowana. Łączy w sobie różne żywioły, różne energie, jest obdarzona ciekawością świata i zmysłem obserwacji. Ma iskierki w oczach i niski ochrypły głos. W 2004 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie (wydział aktorski, specjalizacja wokalno-estradowa). Współpracowała z teatrami: Bagatela, El-jot - Krakowska Opera Kameralna, Teatr Ludowy, Plejada. Zrealizowała liczne spektakle, działając w Stowarzyszeniu Teatrów Niezależnych oraz na scenach niezrzeszonych. Aktywnie włącza się w popularyzację poezji, bierze udział w wieczorach poetyckich w Krakowie. Według niej teatr powinien spełniać swoją misję, czyli nieść prawdę, edukować, naprawiać, mądrze bawić, dawać swoiste "katharsis". Nie mam wymarzonej roli. To, co ma się pojawić, przyjdzie samo. Uwielbia wyzwania związane z tworzeniem postaci, wspólnej pracy reżysera i aktorów. Teatr jest w tym względzie czymś niezwykłym. Nie zagrałaby w spektaklu, który widza psychicznie niszczy, który jest chorym tworem wyobraźni reżysera, który obraża Boga. "Koniec świata" jest kolejną przystanią w jej podróży teatralnej. To rodzaj pewnej misji, którą ma do spełniania.Podczas pracy z młodzieżą dzieli się z młodymi ludźmi swoją wiedzą, pokazuje, jak ważna w życiu człowieka jest pasja i wytrwałość w działaniu. Prowadziła zajęcia w ramach ,,Taniec - Pasja Świata - Przenikanie Kultur" do spektaklu Moniki Myśliwiec ,,Aurelia nie chce spać". Wielokrotnie zasiadała w gronie jury podczas konkursów recytatorskich. Nowe wyzwania teatralne dają jej inspiracje do szukania w sobie, tworzenia, dawania siebie innym.

Agnieszka Winiarska - TNT

Ludzie Teatru Nie Teraz 1 - M. Małysa

Ludzie Teatru Nie Teraz 2 - E. Tomasik

Ludzie Teatru Nie Teraz 3 - K. Zapała

Ludzie Teatru Nie Teraz 4 - O. PISZ

Ludzie Teatru Nie Teraz 5 - M. Rutkowski

 14 czerwca w ramach Nocy Teatrów na scenie Teatru KTO gościnnie wystąpią aktorzy z Teatru Solskiego w Tarnowie. Krakowska publiczność zobaczy spektakle „Jakobi i Leidental" w reżyserii Małgorzaty Warsickiej oraz „Tlen (Kislorod)" w reżyserii Zofii Zoń. - To doskonała promocja teatru i przyciąganie widzów, którzy często po raz pierwszy bądź po długiej przerwie wracają obejrzeć znakomite przedstawienia – mówi Rafał Balawejder, dyrektor Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie. Planujemy, aby w przyszłym roku także w Tarnowie odbyła się Noc Teatrów. Jesteśmy w stanie pokazać kilka spektakli jednego wieczora. Chcemy zaprosić do współpracy Centrum Sztuki Mościce, Tarnowskie Centrum Kultury oraz Biuro Wystaw Artystycznych, bo posiadają przestrzenie, które także można adapto

Klub Filmowy „Vitae Valor”

logo male filmowy"Sprawa Chrystusa"

To znakomicie przyjęty przez widzów w Stanach Zjednoczonych, zrealizowany z dynamizmem, trzymający w napięciu film oparty na prawdziwej historii Lee Strobla, dziennikarza, laureata Nagrody Pulitzera i autora bestsellerowej książki „Sprawa Chrystusa”, na której oparto scenariusz tej pasjonującej opowieści. Film twórców kultowych produkcji „Bóg nie umarł” i „Czy naprawdę wierzysz” wchodzi do kin 17 listopada. Lee (Mike Vogel, „Służące”) był na samym szczycie. Jego mistrzowskie reportaże śledcze przynosiły mu nagrody i umożliwiały awans w „Chicago Tribune”, a w domu czekała na niego kochająca żona (Erica Christensen, „Weronika postanawia umrzeć”) i dzieci. Miał poczucie, że jako pan swojego losu jest zawsze nieomylny. Pewnego wieczoru jednak wszystko się zmieniło… Groźba utraty rodziny stała się przyczyną, dla której ten zagorzały racjonalista i ateista postanowił zmierzyć się z największą tajemnicą chrześcijaństwa. Wtedy jeszcze nie wiedział, że będzie to najważniejsze dziennikarskie śledztwo w dziejach… Scenarzysta, Brian Bird, mówi, że stworzenie filmu było dla niego wyzwaniem. “Książka autorstwa Lee Strobla jest praktycznie encyklopedią wszystkich najlepszych myśli na temat wiarygodności dowodów na życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Wiedziałem, że od tej strony historia będzie mocna – od strony dziennikarskiego śledztwa w sprawie chrześcijaństwa. Ale znając historię życia Lee, zdawałem sobie sprawę, że ten film musi być też historią miłosną. Namówiłem więc Lee i jego żonę, aby spędzili kilka dni ze mną w moim biurze w piwnicy, by zapoznać się z ich prawdziwą podróżą od 1980 roku. Zagłębiliśmy się w nią.” Małżeństwo z Leslie było główną motywacją Lee Strobla do próby podkopania chrześcijaństwa. Leslie stała się chrześcijanką, co całkowicie rozwaliło ich perfekcyjnie ateistyczne małżeństwo. Dobrali się do niej „głosiciele Ewangelii”, więc Lee zdecydował, że musi ją ratować poprzez udowodnienie jej, że ta cała rzecz to wielkie oszustwo. To była misja ratownicza, która zmieniła się w historię odkupienia. Lecz zamiast uratowania Leslie od „sekty”, to właśnie jej miłość ostatecznie uratowała jego przed niedowiarstwem. Źródło - strona internetowa filmu.