Pegazem po Tarnowie - 591
Lato w mieście
Czyli wakacje się rozpoczęły
Lato mamy w pełni. Jeszcze burzowe, deszczowe i upalne, ale już wyjazdowe, wakacyjne. Na letnią wyprawę wybieram się i ja - pisze nasza stała publicystka kulturalna Katarzyna Cetera, po raz pierwszy od kilkunastu lat. Postaram się zadowolić P.T. Czytelników „Kuriera” relacją z egzotycznej wyprawy, ale zanim ona nastąpi spróbuję podsumować plany i ofertę tarnowskich (i nie tylko) instytucji kulturalnych. Koncerty Letnie w Sali Lustrzanej, Muzyczne Tarasy w Centrum Sztuki Mościce, Potańcówki na Rynku, 100 lat Zakładów Mechanicznych, Orkiestra Muzyki Filmwej z Bydgoszczy, disco na lotnisku pod Marcinką, Klasyka w Parku Strzeleckim, Wakacyjne Kino w Parku Sanguszków, zaproszenia do teatrów w Krakowie i Zakopanem, retransmisje spektakli teatralnych - francuskich i brytyjskich w kinach krakowskich. Tak więc udanych wakacji, acz niekoniecznie w naszym galicyjskim miasteczku...
O tym i owym 229
Dekalog Polaka
"...Jam jest Polska, Ojczyzna twoja, ziemia Ojców, z ktorej wzrosłeś.
Wszystko, czymś jest,
po Bogu mnie zawdzięczasz.
1. Nie będziesz miał ukochania
ziemskiego nade mnie.
2. Nie będziesz wzywał imienia Polski
dla własnej chwały,
kariery albo nagrody.
3. Pamiętaj, abyś Polsce oddał bez wahania
majątek, szczęście osobiste i życie.
4. Czcij Polskę, Ojczyznę twoją,
jak matkę rodzoną.
5. Z wrogami Polski walcz wytrwale
do ostatniego tchu, do ostatniej kropli
krwi w żyłach twoich.
6. Walcz z własnym wygodnictwem i tchórzostwem.
Pamiętaj, że tchórz nie może być Polakiem.
7. Bądź bez litości dla zdrajców
imienia polskiego.
8. Zawsze i wszędzie śmiało stwierdzaj,
że jesteś Polakiem.
9. Nie dopuść, by wątpiono w Polskę.
10. Nie pozwól, by ubliżano Polsce,
poniżając Jej wielkość i Jej zasługi,
Jej dorobek i Majestat.
Będziesz miłował Polskę
pierwszą po Bogu miłością.
Bedziesz Ją miłował więcej
niż siebie samego".
Zofia Kossak-Szczucka
Pitavale - 113
wg. Jerzego Reutera
Miłość w teatrze
To nie tylko sceniczne dramaty, pisane przez wielkich dramaturgów, to także zwykła proza życia, schowana gdzieś głęboko za tajemniczymi kulisami, w garderobach, pracowniach i emocjach, jakże ważnych dla każdego artysty. To raczej zrozumiałe, że życie na scenie musi przenosić się gdzieś głębiej i odciskać swoje piętno na dniu codziennym uczestników tego niecodziennego dell`arte. Pan elektryk z tarnowskiego teatru był młodym i bardzo przystojnym mężczyzną, a mało tego, był nad wyraz ambitny i rządny wejścia na scenę w jakiejś wyrazistej pozie, by zaimponować wszystkim. Jednak pozostałoby to w sferze nocnych marzeń, gdyby do naszego teatru nie została zatrudniona młoda, tuż po studiach, piękna aktorka. A byla tak powabna, że skupiała na sobie gorący wzrok wszystkich mężczyzn i zadrosne spojrzenia kobiet. Elektryk – tak go nazwiemy, by nie urągać jego pamięci – zakochał się od pierwszego wejrzenia, co było zawsze widoczne na oświetlanej przez niego scenie i rozpoczął powolne eksponowanie przed wybranką swoich wdzięków.
List do redakcji
Poniżej publikujemy List Otwarty nadesłany przez Prezesa Reduty Dobrego Imienia Macieja Świrskiego będący odpowiedzią na list otwarty Richarda Allena odpowiedzialnego w Facebooku za obszar Europy Środkowej
Richard Allan
Vice-President Policy w regionie EMEA
Facebook Ireland
CC: Sheryl Sandberg
Chief Operating Officer at Facebook
W odpowiedzi na list otwarty, jaki wystosował Pan w związku z intensywną debatą w Polsce na temat tego, jakie treści Facebook dopuszcza a jakie usuwa, pragnę przedstawić Panu kontekst kulturowy, który być może został pominięty w analizach dotyczących bezpieczeństwa i nienaruszalności Standardów Społeczności w odniesieniu do weryfikacji postów i profili społecznościowych obecnych na Facebook w Polsce. W swoim liście pisze Pan o politycznej neutralności standardów Facebooka i o tym, że zabraniają one mowy nienawiści. Tymczasem w polskiej przestrzeni publicznej, jaką jest polska społeczność FB, od lat dla wszystkich mających niezmącony osąd rzeczywistości od dawna jest oczywiste, że administratorzy FB stosują nierówną miarę w stosunku do użytkowników. To nierówne traktowanie skierowane jest przeciwko tym użytkownikom FB, którzy zamieszczają lub próbują zamieścić treści konserwatywne, związane z religią katolicką, a także treści patriotyczne. Innym elementem tego zjawiska jest nie blokowanie przez administratorów, pomimo wielokrotnych zgłoszeń o naruszeniu standardów, treści znieważających polskich bohaterów walki o wolność, weteranów wojennych II wojny światowej i walki z komunizmem, profili w ohydny sposób znieważających Św. Jana Pawła II i Jezusa Chrystusa, profili propagujących treści komunistyczne i nazistowskie. W większości przypadków FB odpowiadał zgłaszającym, że te treści nie naruszają standardów. Jeśli chodzi o język nienawiści to znane są przypadki gdy użytkownicy o lewicowych poglądach obrzucali wyzwiskami użytkowników o poglądach konserwatywnych. Zgłoszenie takiej konwersacji do administracji FB także kończyło się informacją o „nie naruszaniu standardów”. Natomiast gdy użytkownicy o konserwatywnych poglądach zamieszczali informacje zawierające odniesienia do polskiej historii i symboliki – FB blokował tych użytkowników z powodu użycia „języka nienawiści”.
PODSUMOWANIE SEZONU, CZYLI KAŻDY DOSTAŁ TO...
Zakończył się sezon teatralny, rok szkolny i wiosna. Mamy lato, wakacje i oczekujemy na kolejne teatralne wrażenia wraz z początkiem kolejnego sezonu. Ponieważ to głównie ze względu na oczekiwany sezon ogórkowy nastąpi kilkutygodniowa przerwa w relacjonowaniu dla Państwa wydarzeń kulturalnych, artystycznych – a przede wszystkim teatralnych – pokuszę się, pisze nasza stała teatralna recenzentka Katarzyna Cetera, o kolejne podsumowanie. Co warto było obejrzeć w tym sezonie? W Tarnowie zdecydowanie IKEBANĘ, ale ponieważ „wśród ślepców jednooki królem” (jak mawia znany tarnowski KODowiec, znany niegdyś matematyk Wiesław Węgrzyn), nie ekscytuję się tym faktem zanadto. Dobry spektakl, świetna rola – ale konkurencji w naszym mieście w zasadzie w tym sezonie produkcja ta nie miała.
Nie oddadzą nam kultury… po dobroci
Kończy się kolejny sezon artystyczny w polskiej kulturze, a więc i w polskim teatrze. Niestety, nie widać tutaj końca instytucjonalnej dominacji marksistów kulturowych. Dodajmy, że nie tylko instytucjonalnej, ale – co gorsza – ideologicznej. I to wszystko dzieje się już prawie dwa lata po z taką nadzieją wyczekiwanej zmianie w małym i dużym pałacu. Od bardzo dawna zadziwia mnie - dywaguje na łamach portalu Polonia Christiana Tomasz A. Żak, twórca i dyrektor TNT, wzięty reżyser i publicysta - indolencja prawicowych rządzących (od poziomu gminnego samorządu po szczyty władzy). Indolencja dotyczy zrozumienia zdawać by się mogło oczywistego faktu, że zawłaszczenie instytucji kultury polskiej przez postkomunistów i tzw. liberałów jest nie mniej groźne dla Ojczyzny, niż nomenklaturowe spółki skarbu państwa, sądowe lub policyjne mafie ze stalinowskimi czy zomowskimi korzeniami czy zaraza poprawności politycznej. A brak zrozumienia, to brak działań naprawczych.
GALICJANER SZTETL W TARNOWIE
Dni Pamięci Żydów Galicyjskich, czyli Galicjaner Sztetl, obchodziliśmy w Tarnowie podczas ubiegłego weekendu. Motywem przewodnim tegorocznych obchodów była 75. rocznica Akcji Reinchardt rozpoczętej w 1942 roku w Lublinie, która miała na celu likwidację ludności żydowskiej w Generalnym Gubernatorstwie. Przed wojną Tarnów był trzecim miastem galicyjskim, po Krakowie i Lwowie, w którym było najwięcej Żydów i nie można o tym zapominać. W związku z 75. rocznicą Akcji Reinchardt chcemy w tym roku zorganizować Marsz Pamięci, w którym chcemy przypomnieć tarnowianom, gdzie było getto, a przede wszystkim, gdzie był tzw. Umschlagplatz – mówił Adam Bartosz, prezes Komitetu Opieki nad Zabytkami Kultury Żydowskiej w Tarnowie, organizatora Dni Pamięci. Obchodom patronował Prezydent Miasta Tarnowa. Pogoda pokrzyżowała organizatorom plany tylko częściowo, ogólnie więc wrażenia uważać należy za pozytywne.
Jarmarczne triduum z Kupałą w tle
Jak zwykle o tej porze, w wigilię św. Jana 23 czerwca rozpoczęły się w naszym galicyjskim miasteczku Zdearzenia 2017, będące spadkobiercami niegdysiejszych Dni Tarnowa. Tradycyjnie potrwają trzy dni, a wypełnią je m.in.: Jarmark Galicyjski. Na stoiskach przy ul. Wałowej nie zabraknie oryginalnych małopolskich potraw, ekologicznych chlebów, miodów z pasieki oraz ręcznie robionych dekoracji czy ozdób. Na tarnowskim deptaku swoje wydawnictwa zaprezentuje także Miejska Biblioteka Publiczna. Tradycyjnie podczas inauguracji miejskiego świętowania w teatrze „Solskiego” zostały wręczone Nagrody Miasta Tarnowa w dziedzinie kultury, stypendia artystyczne, a wyjątkowy pedagog odebrał tytuł „Nauczyciel z kulturą” – uroczystość uświetnil koncert Kajetana Borowskiego. Na plenerowej scenie na Rynku zaplanowano koncerty markowych zespołów: w piątkowy wieczór na plenerowej scenie pojawili się przedstawiciele dwóch różnych gatunków muzycznych. Nurt indie -folk reprezentował LESKI, a w klimat r&b, neo-soul i bluesa wprowadził MROZU. Natomiast w sobotni wieczór scenę opanują polscy artyści, którzy wykonają kompozycje The Beatles z „Białego Albumu”. Utwory słynnej czwórki z Liverpoolu wykonają Tymon Tymański, Natalia Grosiak, Natalia Przybysz i Krzysztof Zalewski. Odbędą się też dwa pikniki w Parku Sanguszków i Ogrodzie Strzeleckim. Bedą warsztaty BWA "Teatralne frontaże" i Wyspa Wilkonia. Na zakończenie tegorocznych Dni Miasta na Rynku zapanuje disco polo a miejski teatr pokaze spektakl „Disco Solski”. No i oczywiście nie mogło zabraknąć uświęconych tradycją wianków świętojańskich i związanych z nimi obrzędów w Parku Strzeleckim. Jednym słowem - dla każdego coś miłego. Tylko czy o to chodziło?. Igrzyska zamiast przysłowiowego chleba. I kto odpowiada za ten pseudo oryginalny szyld - lingwistyczno literacką tandetę?.
Kogo obchodzi kultura?
Do teatru chodzi garstka – nie więcej niż pięć procent – społeczeństwa. Twórcy i widzowie nie blokują ministerstw ani ulic w centrum Warszawy, nie palą opon na ulicach. Protesty, które podejmują ludzie kultury (ci „kulturalni”, ale także i ci, którzy będą bardziej zdesperowani niż powściągliwi), nie budzą ogólnokrajowych emocji. To twórcy – nie górnicy, rolnicy czy pielęgniarki. Co da nagłośnienie ich protestów? O wiele bardziej skuteczne medialnie będzie wyśmianie jednego – mniej czy bardziej fortunnego – gestu prezydenta kraju czy tzw. gównoburza (excusez le mot), którą da się wzbudzić wokół jedno- czy dwuzdaniowej wypowiedzi któregoś z ministrów. Protesty ludzi kulturalnych nie obchodzą większości i żyją krótko - pisze Katarzyna Cetera.
Studnia
T.A.Żak - Druga pocztówka z Fatimy
Kiedyś każde dziecko miało takie jedno swoje ukochane miejsce, gdzie lubiło się bawić, spotykać z tymi, których lubi najbardziej, a nawet sobie tam czasami popłakać. Każde dziecko miało taki azyl. Mógł być to kąt za piecem - kiedyś w domach były ciepłe kaflowe piece; może zakamarek na strychu - kiedyś każdy dom miał wypełniony przygodami strych; może pochylone drzewo w sadzie - kiedyś domy miały swoje tajemnicze sady. Kiedyś tak było, ale to było przed pojawieniem się trzepaków koło bloków i palarni za śmietnikami. Również przed tym, zanim dzieci uwięziono przed ekranami telewizorów i zarzucono na nie sieci. Kiedyś, kiedy było normalnie, ukochanym miejscem dla Łucji Santos z Valinhos koło Fatimy była studnia w ich rodzinnym ogrodzie.
GALICJANER SZTETL
21 Dni Pamięci Żydów Galicyjskich
Tradycyjnie, jak co roku, Muzeum Okręgowe w Tarnowie oraz Komitet Opieki nad Zabytkami Kultury Żydowskiej w Tarnowie zapraszają na kolejną edycję „Galicjaner Sztetl” Dni Pamięci Żydów Galicyjskich, cyklu wydarzeń upamiętniających dawnych mieszkańców i współtwórców kulturalnego, politycznego i społecznego oblicza dzisiejszej Małopolski. To kolejna, już dwudziesta pierwsza próba przypomnienia, jak było w sztetl Torne - miasteczku Tarnów, w którym przed wojną połowę mieszkańców stanowili Żydzi. Podobnie było w Bobowej i Żabnie, Dąbrowie Tarnowskiej i Szczucinie. Rytm życia zamieszkującej tam społeczności żydowskiej wyznaczały kolejne święta paschy, radosne purim czy pełne powagi i żalu za grzechy jom kipur. Właśnie tamten fascynujący świat, którego już nie ma, tamtą zniszczoną przez holocaust kulturę i sztukę, wskrzeszają Dni Pamięci Żydów Galicyjskich. Tę niezwykłą sentymentalno – romantyczno – patriotyczną podróż w czasie i przestrzeni, sakralizuje wspólna modlitwa i historyczna refleksja pod pomnikiem w lesie Buczyna w Zbylitowskiej Górze, w miejscu kaźni blisko 10 tys. tarnowskich Żydów, rozstrzelanych w czerwcu 1942 roku podczas likwidacji tarnowskiego getta, gdzie mieszkało ich ponad 40 tys. Pierwsze rozstrzelania w Buczynie miały miejsce już w grudniu 1939 roku. Zostali wtedy zamordowani oskarżeni o posiadanie broni mieszkańcy ziemi dąbrowskiej. Przez cały okres okupacji do Buczyny przywożono mniejsze lub większe grupy Polaków i Żydów zarówno mieszkańców przedwojennego Tarnowa jak i przywożonych do getta z innych rejonów Generalnej Guberni. We wrześniu 1943 roku zakończył się, trwający trzynaście miesięcy, tarnowski Holocaust, który w zasadzie domknął żydowską historię Tarnowa.
WSZYSTKIE DZIECI SĄ NASZE
Astronomiczne lato jeszcze się na dobrą sprawę nie zaczęło. 1 czerwca to jednak taki dzień, który w Tarnowie zawsze, od dzieciństwa, kojarzył mi się z rozpoczęciem lata. Tego dnia zazwyczaj inaugurowano otwarcie sezonu „basenowego” – w czasach, gdy o aquaparkach nie mogliśmy nawet marzyć, wydarzenie to miało swoją wagę. Przed nami były ostatnie szkolne rzuty na taśmę – czyli poprawianie ocen. Przede wszystkim jest to jednak święto dzieci – i koniec. Od dawna, od zawsze. I na zawsze - rezonuje nasza stała recenzentka Katarzyna Cetera. W Tarnowie przygotowano z tej okazji wiele atrakcji. Pogoda dopisała, zatem imprezy plenerowe cieszyły się ogromnym zainteresowaniem.
Błogosławieństwo dla Tarnowa
– Nie można Chrystusowi urządzać procesji, a drugiemu człowiekowi na co dzień urządzać drogi krzyżowej – mówił podczas kazania na Placu Katedralnym biskup tarnowski Andrzej Jeż. Wierni wzięli udział w Mszy świętej a następnie ruszyli w procesji do czterech ołtarzy rozlokowanych w okolicach tarnowskiego Rynku. Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, Boże Ciało jest jednym z głównych świąt obchodzonych w Kościele katolickim. Świadomość niezwykłego cudu przemiany konsekrowanego chleba i wina w rzeczywiste Ciało i Krew Chrystusa towarzyszyła wiernym od początku chrześcijaństwa. Jak Polska długa i szeroka odbywają się w ten dzień na ulicach miast i wsi procesje eucharystyczne. Również w Tarnowie, przy pięknej pogodzie w Eucharystii uczestniczyli przedstawiciele parlamentu, samorządu, Bractwa Kurkowego, rzemieślników, ruchów i stowarzyszeń katolickich. Były też władze wyższych uczelni, chór i orkiestra, licznie w procesji szły siostry zakonne oraz alumni, były dzieci pierwszokomunijne i maluchy sypiące kwiatki oraz dzwoniące. Za Najświętszym Sakramentem podążały tłumy mieszkańców Tarnowa z prezydentem miasta na czele. Kolejny raz Tarnowianie dali wymowne świadectwo przywiązania do świata wartości prawdziwych, za nic mając polityczną i obyczajową poprawność.
| |||||
| |||||
|
Malowanie słowem
Tryptyk Katyński część I
1940 – 2010 Katyń
to
dla Polaków
ziemia
święta i przeklęta
wojenna
dwie daty
dwie listy
ale
od
teraz
pamięć jedna
wtedy
bezimienny guzik
z orzełkiem
teraz
obrączka
z imieniem
prezydenta
wtedy
strzały w tył głowy
i milczący las
wokół
teraz
salwy honorowe
Zygmunt i Wawel
i pokój
także my
jakby
nie ci
sami
oby
Zapowiedzi
Tryptyk smoleński - Ryszard Smagacz
szukaj: czytelnia - wiersze
Uteatralizowana Medytacja o Pasji - Niedziela Palmowa - 20.03. Klasztor O.Redemptorystów w Tuchowie
Lekcja - 2016
Kreon - 2014
Dzięń Gniewu - 2013
Wyklęci - 2012
Ballada o Wołyniu - 2011
Inensywność szkła poza percepcją - 2010
Premiera roku!
Kurs tańca brzucha dla początkująych
Taniec orientalny i nie tylko - Layla zaprasza
Bardzo Kulturalne Poniedziałki w TKK
Agnieszka Opolska - Róża. Premiera 14 stycznia.
