Pegazem po Tarnowie - 590
Baśń, czyli marzenia się spełniają
Podobno młodzi ludzie już nie umieją marzyć..
To nieprawda, co udowadnia praca z kołem teatralnym w Gimnazjum nr 4 im. Jerzego Brauna.
Zamknięcie tegorocznych działań „kółka” to swoisty dyplom tych młodych aktorów. Niemal połowa tego składu to osoby, z którymi Teatr Nie Teraz (przede wszystkim Agnieszka Rodzik i Tomasz A. Żak) pracuje od trzech lat. Prace nad inscenizacją „Baśni o stalowym jeżu” Jana Brzechwy można śmiało nazwać dyplomem, bo jest swoistym podsumowaniem tych działań. „Baśń…” łączy w sobie większość ze środków, jakimi posługuje się teatr tak w wymiarze żywego planu, jak i teatru animacji (użyto w spektaklu lalek). „Baśń…” prowadzi nas w świat, w którym dobro jest nagrodzone, a zło ukarane, choć, aby to się stało to główny bohater musi o to mocno walczyć i być prawy. Taka opowieść porządkuje powichrzone emocje współczesnego świata i poprzez zaangażowanie się młodych aktorów w powstawanie przedstawienia, daje im wyjątkową szansę na przygodę, w której wspomniane wyżej marzenia po prostu mogą się spełnić. 28 kwietnia w Gimnazjum nr 4 miał miejsce pierwszy pokaz tego spektaklu, w którym biorą udział: Aleksandra Dziąćko, Julia Jachym, Aleksandra Kaleta, Julia Pańczyk, Wiktoria Wątroba, Bartłomiej Cup, Kamil Giebał oraz – niejako gościnnie – uczennica SP nr 9 – Magdalena Bodnarenko.
O tym i owym 229
Dekalog Polaka
"...Jam jest Polska, Ojczyzna twoja, ziemia Ojców, z ktorej wzrosłeś.
Wszystko, czymś jest,
po Bogu mnie zawdzięczasz.
1. Nie będziesz miał ukochania
ziemskiego nade mnie.
2. Nie będziesz wzywał imienia Polski
dla własnej chwały,
kariery albo nagrody.
3. Pamiętaj, abyś Polsce oddał bez wahania
majątek, szczęście osobiste i życie.
4. Czcij Polskę, Ojczyznę twoją,
jak matkę rodzoną.
5. Z wrogami Polski walcz wytrwale
do ostatniego tchu, do ostatniej kropli
krwi w żyłach twoich.
6. Walcz z własnym wygodnictwem i tchórzostwem.
Pamiętaj, że tchórz nie może być Polakiem.
7. Bądź bez litości dla zdrajców
imienia polskiego.
8. Zawsze i wszędzie śmiało stwierdzaj,
że jesteś Polakiem.
9. Nie dopuść, by wątpiono w Polskę.
10. Nie pozwól, by ubliżano Polsce,
poniżając Jej wielkość i Jej zasługi,
Jej dorobek i Majestat.
Będziesz miłował Polskę
pierwszą po Bogu miłością.
Bedziesz Ją miłował więcej
niż siebie samego".
Zofia Kossak-Szczucka
Pitavale - 113
wg. Jerzego Reutera
Miłość w teatrze
To nie tylko sceniczne dramaty, pisane przez wielkich dramaturgów, to także zwykła proza życia, schowana gdzieś głęboko za tajemniczymi kulisami, w garderobach, pracowniach i emocjach, jakże ważnych dla każdego artysty. To raczej zrozumiałe, że życie na scenie musi przenosić się gdzieś głębiej i odciskać swoje piętno na dniu codziennym uczestników tego niecodziennego dell`arte. Pan elektryk z tarnowskiego teatru był młodym i bardzo przystojnym mężczyzną, a mało tego, był nad wyraz ambitny i rządny wejścia na scenę w jakiejś wyrazistej pozie, by zaimponować wszystkim. Jednak pozostałoby to w sferze nocnych marzeń, gdyby do naszego teatru nie została zatrudniona młoda, tuż po studiach, piękna aktorka. A byla tak powabna, że skupiała na sobie gorący wzrok wszystkich mężczyzn i zadrosne spojrzenia kobiet. Elektryk – tak go nazwiemy, by nie urągać jego pamięci – zakochał się od pierwszego wejrzenia, co było zawsze widoczne na oświetlanej przez niego scenie i rozpoczął powolne eksponowanie przed wybranką swoich wdzięków.
List do redakcji
Poniżej publikujemy List Otwarty nadesłany przez Prezesa Reduty Dobrego Imienia Macieja Świrskiego będący odpowiedzią na list otwarty Richarda Allena odpowiedzialnego w Facebooku za obszar Europy Środkowej
Richard Allan
Vice-President Policy w regionie EMEA
Facebook Ireland
CC: Sheryl Sandberg
Chief Operating Officer at Facebook
W odpowiedzi na list otwarty, jaki wystosował Pan w związku z intensywną debatą w Polsce na temat tego, jakie treści Facebook dopuszcza a jakie usuwa, pragnę przedstawić Panu kontekst kulturowy, który być może został pominięty w analizach dotyczących bezpieczeństwa i nienaruszalności Standardów Społeczności w odniesieniu do weryfikacji postów i profili społecznościowych obecnych na Facebook w Polsce. W swoim liście pisze Pan o politycznej neutralności standardów Facebooka i o tym, że zabraniają one mowy nienawiści. Tymczasem w polskiej przestrzeni publicznej, jaką jest polska społeczność FB, od lat dla wszystkich mających niezmącony osąd rzeczywistości od dawna jest oczywiste, że administratorzy FB stosują nierówną miarę w stosunku do użytkowników. To nierówne traktowanie skierowane jest przeciwko tym użytkownikom FB, którzy zamieszczają lub próbują zamieścić treści konserwatywne, związane z religią katolicką, a także treści patriotyczne. Innym elementem tego zjawiska jest nie blokowanie przez administratorów, pomimo wielokrotnych zgłoszeń o naruszeniu standardów, treści znieważających polskich bohaterów walki o wolność, weteranów wojennych II wojny światowej i walki z komunizmem, profili w ohydny sposób znieważających Św. Jana Pawła II i Jezusa Chrystusa, profili propagujących treści komunistyczne i nazistowskie. W większości przypadków FB odpowiadał zgłaszającym, że te treści nie naruszają standardów. Jeśli chodzi o język nienawiści to znane są przypadki gdy użytkownicy o lewicowych poglądach obrzucali wyzwiskami użytkowników o poglądach konserwatywnych. Zgłoszenie takiej konwersacji do administracji FB także kończyło się informacją o „nie naruszaniu standardów”. Natomiast gdy użytkownicy o konserwatywnych poglądach zamieszczali informacje zawierające odniesienia do polskiej historii i symboliki – FB blokował tych użytkowników z powodu użycia „języka nienawiści”.
Boże światło
Rok 1917 był dla Europy straszny – trwała pierwsza wojna światowa, w Rosji wybuchła rewolucja bolszewicka, a masoni zupełnie jawnie zapowiadali, że przejmą władzę. Szczególnie aktywni byli w Portugalii, gdzie zapowiedzieli wyniszczenie katolicyzmu w ciągu dwóch pokoleń. I właśnie wtedy w maleńkiej portugalskiej wiosce Aljustrel, należącej do parafii fatimskiej trójka dzieci zobaczyła Maryję. 13 maja 1917 r. pasące owce i kozy Łucja dos Santos (lat 10) oraz jej kuzyni Franciszek Manto (lat 9) i jego siostra Hiacynta (lat 7) w dolinie Cova da Iria nad dębem korkowym, mierzącym nieco ponad metr wysokości zobaczyli „bardzo piękną Panią”, która oznajmiła dzieciom, że przychodzi z nieba i prosi, aby odmawiały codziennie różaniec, ofiarowując go za grzeszników, jak również, by przez sześć miesięcy przychodziły do doliny 13 dnia każdego miesiąca. Objawienia miały miejsce na małym skrawku ziemi należącym do rodziców Łucji, nazywanym Cova da Iria, i znajdującym się dwa i pół kilometra od Fatimy na drodze do Leirii. Matka Boża powierzyła trójce pastuszków trzy tajemnice. Pierwsza zawierała wizję piekła, druga – zapowiedź kolejnej wojny, jeśli ludzie się nie nawrócą oraz żądanie poświęcenia Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi jako warunek pokoju. Trzeciej tajemnicy dzieci nie mogły zdradzić nikomu. Objawienia trwały do 13 października 1917 r., kiedy zostały zakończone słynnym „cudem Słońca”. Przez następne lata kult maryjny w Fatimie stale się rozwijał, ale trzecia tajemnica pomimo licznych spekulacji na temat jej treści pozostawała nieznana. Aż do jubileuszowego 2000 r. kiedy to za sprawą papieża Świętego Jana Pawła II, który 36 lat temu, dokładnie w godzinie objawień fatimskich o 17.19 stał się ofiarą zamachu, została ujawniona. Obecnie Fatima uważana jest za jedno z najważniejszych centrów kultu Maryjnego w świecie katolickim. Rocznie przyjeżdża tam około 4 mln pielgrzymów. Dokładnie w stulecie tamtych objawień, w sobotę 13 maja 2017 r. w obecności około miliona pielgrzymów z całego świata, papież Franciszek podczas specjalnej Mszy św. odprawionej w tamtejszym sanktuarium Matki Bożej Różańcowej dwoje spośród trojga młodych wizjonerów, Hiacyntę i Franciszka Marto ogłosił świętymi. Stali się oni najmłodszymi świętymi Kościoła katolickiego, którzy nie są męczennikami. Obecnie trwa proces beatyfikacyjny trzeciej wizjonerki, Łucji dos Santos.
Teatr - miłość - śmierć
Właśnie mija szósta rocznica śmierci Edwarda Żentary - aktora teatralnego, filmowego oraz reżysera, który od lipca 2008 do 25 maja 2011 roku był dyrektorem naczelnym i artystycznym Tarnowskiego Teatru. Z tej okazji co roku przygotowywany jest specjalny koncert in memoriam Edwarda Żaentary. I tak, w piątek 12 maja w budynku przy ulicy A. Mickiewicza zaplanowano wyjątkowy koncert z udziałem Kwartetu ProForma i Kazika Staszewskiego, który zaśpiewa utwory ojca oraz swoje, rzadko bądź nigdy nie wykonywane na żywo - rekomenduje imprezę dyrektor naczelny Solskiego Rafał Balawejder. Szkoda tylko, że aby w ten sposób uczcić pamięć dyrektora Żentary trzeba z własnej kieszeni wyłożyć aż 75 złotych! A beneficjent tego wydarzenia, kiedy wygrał konkurs na to stanowisko dyrektora tarnowskiego teatru zapowiadał zauważalne w Polsce premiery i wypełnienie teatru publicznością, oraz ograniczenie występów impresaryjnych…. Jego dyrekcja przypadła na trudny czas generalnego remontu teatru i właściwie dopiero po jego zakończeniu mógłby w pełni zrealizować swoją wizję „teatru ogromnego”. Ale nie zdążył… schorowany i zaszczuty, osamotniony i w jakimś sensie przegrany w Tarnowie… odszedł za wcześnie, w pełni sił twórczych.
PO SĄSIEDZKU
czyli
„SZKLANA MENAŻERIA” W RZESZOWIE
Okazuje się, że Tennessee Williams zawsze zachwyca - donosi zza miedzy Kataryna Cetera. Że sztuki – poniekąd już klasyczne – napisane ponad 70 lat temu przez dość ekscentrycznego jak na przedstawiciela swojej epoki, a jednak docenionego i spełnionego, homoseksualnego dramaturga pochodzącego Columbus w stanie Missisipi (tuż przy granicy z Alabamą) nadal mówią do widza. Również do widza młodego, mało wytrawnego i słabo obytego w aktualnych, obowiązujących ponad sto lat po urodzinach Thomasa Laniera Williamsa III – bo takie personalia widniały w dokumentach autora SZKLANEJ MENAŻERII – trendach. Również w Tarnowie sztuka ta ma dobre konotacje... .
Majówka
To dla katolików nabożeństwo odprawiane w maju ku czci Matki Bożej, podczas którego odmawia się lub odśpiewuje Litanię Loretańską oraz modlitwę Pod Twoją Obronę. W niektórych regionach Polski (Dolny Śląsk, wschód Polski) nabożeństwa te odbywają się również w czerwcu (do trzeciej niedzieli czerwca) oraz we wrześniu (pierwszy tydzień września – ma to związek z nowiem Księżyca). „Maj - dla wielu najpiękniejszy miesiąc roku - to w Kościele okres szczególnej czci Matki Bożej. Szczególnie w Polsce gromadzimy się wieczorami w kościołach, przy grotach, kapliczkach i figurach przydrożnych. Pierwsze nabożeństwa majowe zaczęto odprawiać w Polsce w połowie XIX wieku w Płocku, Toruniu, Nowym Sączu i Krakowie, a od 1852 r. - uroczyście w kościele Świętego Krzyża w Warszawie. Po 30 latach stało się ono bardzo popularne i znane w całym kraju.” - czytamy w comiesięcznym biuletynie KIK. „Rodowód tych nabożeństw jest jednak znacznie wcześniejszy niż się powszechnie uważa. Gromadzenie się i śpiewanie pieśni na cześć Matki Bożej było znane już na Wschodzie w V wieku. W Kościele zachodnim w I tysiącleciu maj jako miesiąc Maryi święcono raczej sporadycznie. Dopiero na przełomie XIII i XIV w. powstała myśl, aby ten miesiąc poświęcić Maryi. Pierwszym, który rzucił tę myśl, był król hiszpański Alfons X (+1284). (...) W roku 1549 ukazała się w Niemczech książeczka pod tytułem: Maj duchowy, gdzie po raz pierwszy maj został nazwany miesiącem Maryi.
MAJ W CENTRUM SZTUKI MOŚCICE
Długi majowy weekend rozpoczęliśmy - pisze Katarzyna Cetera, w Centrum Sztuki Mościce z wysokiego C, bowiem już w piątek tarnowska publiczność miała niewątpliwy zaszczyt podziwiać kunszt aktorski Anny Seniuk i jej syna Grzegorza Małeckiego w scenicznej adaptacji autobiograficznej powieści Romaina Gary – OBIETNICA PORANKA. Utwór (w tłumaczeniu Jerzego Pańskiego), który po raz pierwszy ukazał się we Francji w 1960 roku zaadaptowali Ewa i Maciej Wojtyszko. Świetnie zagraną i wzruszającą sztukę wyreżyserował Maciej Wojtyszko. Spektakl w Centrum Sztuki Mościce w ramach Małopolskich Wieczorów Teatralnych poprzedził wernisaż wystawy fotografii Vivian Maier zatytułowanej IN OWN HANDS.
Za stolikiem
Krakowskie życie literackie (i nie tylko) okiem tarnowianki Justyny Babiarz.
„Dobrym krytykiem jest ten, kto opowiada o przygodach swej duszy pośród arcydzieł.” /Anatol France/
Każde z wydarzeń kulturalnych, którego swoją wizję, stworzoną niejako właśnie podczas obserwacji „zza stolika”, tutaj opiszę ma inną atmosferę. Prowadzone jest również w odmienny sposób. Łączy je jednak jedna wspólna cecha, a mianowicie – otwartość nie tylko na stałych bywalców, ale również na nowych gości. Poezje i Herezje (PiH) organizowane są w klubach na Kazimierzu od września 2012 roku. Ich twórcą jest młody, obdarzonym pełnym artystycznych koncepcji umysłem, poeta i muzyk – Michał Kiliński. Zaś Kulturkampf Fest to cykl oryginalnych spotkań organizowanych w Kawiarni Naukowej przez młodego erudytę i poetę, co nie zawsze idzie w parze – Krystiana Kajewskiego.
Majenie Polski
Zdaniem Wojciecha Cejrowskiego – „flaga wisząca pierwszego maja oznacza kapitulację. Święto Pracy obchodzone 1 maja przyjechało do Polski na sowieckich czołgach. Zostało wprowadzone przemocą, jako znak podległości wobec komunistycznej Rosji. Jako znak, że nasza niepodległość została ostatecznie pokonana. Flaga wywieszona trzeciego maja, jest znakiem niepodległości, znakiem Rzeczypospolitej suwerennej, która potrafiła opierać się podbojom ze Wschodu, podbojom z Zachodu, która potrafiła przetrwać ponad sto lat zaborów (kolonialne panowanie obcych królów), która potrafiła zbudować niepodległe Państwo Podziemne w czasie drugiej wojny światowej - jedyne takie państwo w historii świata. A flaga drugiego maja? Święto Flagi to sztucznie wytworzony mostek, pomiędzy świętem podległości a niepodległości.” Klasycznym tego przykładem jest co roku takie same majenie Polski: państwowe i obywatelskie. Również w Tarnowie, jak co roku na tę okoliczność zaplanowano szereg różnych imprez i uroczystości, kontynuując niedobrą tradycję: ile partii i organizacji- tyle obchodów/. Niezależnie od różnic i podziałów - bądźmy w to radosne świętowanie razem, apeluje prezydent miasta Roman Ciepiela. Jak będzie zobaczymy, może w tym roku się to uda... .
Stary będzie jak nowy
Zamiast komentarza do odwołania Cezarego Morawskiego z funkcji dyrektora Teatru Polskiego we Wrocławiu /red.tkk/
Gdyby tytułowe stwierdzenie dotyczyło prób oszukiwania biologii przez starzejących się wyznawców kultu młodości, to moglibyśmy tylko wzruszyć ramionami. Ale, gdy idzie o przyszłość symbolicznie strategicznej dla polskiej kultury Narodowej Sceny Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, to warto się nad taką pozornie nielogiczną supozycją zastanowić. Tym bardziej, że „już za chwilę” odbędzie się tam w końcu ogłoszony przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego konkurs na stanowisko dyrektora. Najpierw warto odczarować upowszechniany przez lewaków mit, że oto właśnie krwiożerczy PiS niszczy państwo, bo chce wymieniać dyrektorów instytucji kultury. Jazgot „w tym temacie” jest okrutny, choć przykłady zmian, które tak oburzają salonowy mainstream, a dokonały się w okresie obecnych rządów, choć niekoniecznie za ich przyczyną – co należy podkreślić – można policzyć na palcach jednej ręki. Ponadto te ledwie zauważalne zmiany to nie efekt jakiegoś zajazdu rządowych hord na galerie czy teatry, a skutek konkursów zgodnych z zapisami obowiązujących ustaw i przepisów wykonawczych. W tym samym czasie, jak samorządowa Polska długa i szeroka, kilkakroć więcej konkursów skończyło się nominacjami dla jedynie słusznych kandydatów, co zdarzało się czasami w dość kontrowersyjnych okolicznościach.
31. TARNOWSKA NAGRODA NA FINISZU
Tarnowska Nagroda Filmowa finiszuje - podsumowuje Katarzyna Cetera. Laureatów poznamy w sobotę, ale dziś jeszcze przed nami IKEBANA – spektakl na podstawie scenariusza tarnowianina, Marcina Skóry poświęcony pamięci Marcina Wrony. Jutro gala finałowa. Statuetka za całokształt twórczości została wręczona Januszowi Gajosowi w ubiegłą niedzielę w Tarnowskim Teatrze im. Ludwika Solskiego, przy tej okazji tarnowska publiczność obejrzała monodram MSZA ZA MIASTO ARRAS w wykonaniu dostojnego i wzruszonego laureata. Podczas tegorocznego święta kina - jak co roku - mieliśmy możliwość obejrzenia filmów krańcowo różnych, każdy na swój sposób dobry. Trudno porównać monstrualne budżety WOŁYNIA ze skromnym a interesującym niskobudżetowym KAMPEREM kręconym w prywatnym mieszkaniu reżysera, kameralne WSPOMNIENIE LATA z rozmachem POKOTU, atmosferę AMOKU ze SZCZĘŚCIEM ŚWIATA. Jeśli dwanaście polskich filmów, które zobaczyliśmy podczas tarnowskiego święta kina, ma reprezentować stan polskiej kinematografii, to jedynym ich wspólnym punktem jest chyba fakt, że każdy z tych obrazów pretenduje do miana „filmu polskiego”. Innych wspólnych mianowników nie ma.
| |||||
| |||||
|
Malowanie słowem
Tryptyk Katyński część I
1940 – 2010 Katyń
to
dla Polaków
ziemia
święta i przeklęta
wojenna
dwie daty
dwie listy
ale
od
teraz
pamięć jedna
wtedy
bezimienny guzik
z orzełkiem
teraz
obrączka
z imieniem
prezydenta
wtedy
strzały w tył głowy
i milczący las
wokół
teraz
salwy honorowe
Zygmunt i Wawel
i pokój
także my
jakby
nie ci
sami
oby
Zapowiedzi
Tryptyk smoleński - Ryszard Smagacz
szukaj: czytelnia - wiersze
Uteatralizowana Medytacja o Pasji - Niedziela Palmowa - 20.03. Klasztor O.Redemptorystów w Tuchowie
Lekcja - 2016
Kreon - 2014
Dzięń Gniewu - 2013
Wyklęci - 2012
Ballada o Wołyniu - 2011
Inensywność szkła poza percepcją - 2010
Premiera roku!
Kurs tańca brzucha dla początkująych
Taniec orientalny i nie tylko - Layla zaprasza
Bardzo Kulturalne Poniedziałki w TKK
Agnieszka Opolska - Róża. Premiera 14 stycznia.
