Luty – podsumowanie teatralne

Chodzi właśnie o to, aby starać się poprzez sztukę robić rzeczy, na które często nie odważają się politycy /Tomasz A. Żak/

Luty, jak to luty- dywaguje na swoim  facebookowym  profilu Monika Szomko - warszawska aktorka teatralna, filmowa i dubbingowa, od niedawna w zespole Teatru Nie Teraz – krótki… zbyt szybko mija, co każdy pewnie przyzna. Spędziłam go na podróżach pomiędzy Warszawą – Katowicami – Krakowem i Toruniem… a na sam koniec trafił się Białystok. Co w Warszawie – już wiecie – dubbingi… Co w Katowicach? „Ogrody pełne bajek” w Teatrze Śląskim, czyli bajka edukacyjna dla najmłodszych. Kraków? Próby, ot nowość!Losowa sytuacja sprawiła, że w tym miesiącu dołączyłam do zespołu aktorskiego Teatru Nie Teraz z Tarnowa. Na próby "Wyklętych" jeździłam jednak do Krakowa – miły sercu kierunek… dawno nie byłam… Mieszkałam tam kiedyś przez rok i bardzo lubię… więc dobrze przyjechać znowu. Z uwagi na to, że zazębiło się to wydarzenie z początkiem marca – piszę o nim już teraz.

Czytaj więcej...

Popielec

Czyli staropolska Wstępna Środa, rozpoczyna w kalendarzu chrześcijańskim czterdziestodniowy okres Wielkiego Postu. Zwyczaj posypywania głowy popiołem na znak żalu i pokuty istniał już w starożytnej Grecji i Rzymie. W kościołach chrześcijańskich tradycja ta pojawiła się w VII w. W roku 1091 papież Urban II uczynił go zwyczajem obowiązującym w całym kościele do dzisiaj. W czasie środowej Mszy św. kapłani posypują wiernym głowy popiołem powstałym ze spalenia palm wielkanocnych z poprzedniego roku, mówiąc: „Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz” albo „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Dawniej ludzie wierzyli, że popiół powstaje ze startych na proch ludzkich kości. Posypanie głowy popiołem było, i powinno być nadal, zewnętrznym znakiem rozpoczęcia pokuty.

Czytaj więcej...

Kościelna Sodoma i Gomora

Arcybiskup  Jan Paweł Lenga jako pierwszy z polskich biskupów przerywa zmowę milczenia  w sprawach bardzo niewygodnych dla kościoła katolickiego w Polsce… Chciałbym zapytać papieża, kardynałów, biskupów, kapłanów: czy Chrystus jak wróci na ziemię znajdzie w was wiarę? - pyta w rozmowie z dr Stanisławem Krajskim w książce pt. “Przerywam zmowę milczenia. O kryzysie w Kościele, herezji, apostazji i grzechach zaniedbania“, która ukazała się 12 grudnia ub.r. w wydawnictwie ANTYK, znanej z wydawania z wartościowej  literatury patriotycznej, narodowej i religijnej. -  Herezja materialna jest wtedy, gdy ktoś milczy, gdy inny głosi herezje lub akceptuje ten fakt, że ktoś inny głosi herezję; papież przestaje być papieżem, gdy staje się formalnym heretykiem, gdy sam wprost wypowiada herezję. Arcybiskup, jak nikt inny w Polsce głosi, że patriotyzm, wiara, ojczyzna – to słowa i wartości, które budują naszą tożsamość, a także pozwalają krytycznie przyglądać się procesom oraz zjawiskom zachodzącym dookoła. Emerytowany Arcybiskup Karagandy w Kazachstanie Jan Paweł Lenga MIC, urodzony 28 marca 1950 w Gródku Podolskim, to prawdziwy enfant terrible  polskiego kościoła, szczególnie  Zgromadzenia Księży Marianów do którego należy. Obecnie przebywa w prowadzonym przez to zgromadzenie słynnym polskim sanktuarium w Licheniu, praktycznie w areszcie domowym – pozbawiony  możliwości publicznego odprawiania mszy i głoszenia kazań, zmuszony do milczenia i trwania w stanie kapłańskiego zawieszenia… 

Czytaj więcej...

„Wyklęci”

Od 2011 roku dzień 1 marca jest świętem państwowym, poświęconym żołnierzom zbrojnego podziemia antykomunistycznego. Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” jest obchodzony corocznie, nie jest jednak jeszcze dniem wolnym od pracy. Nie inaczej jest i w tym roku, w piątek 1 marca 2018 r. kiedy to , jak kraj długi i szeroki odbywają się uroczyste obchody – manifestacje, msze, przemarsze i akademie połączone ze składaniem  wieńców i paleniu zniczy. Ten patriotyczny zryw objął także miasto Tarnów i powiat tarnowski. Szkoda, ze co roku jest to taka sama celebra i nikomu nie przyjdzie do głowy żeby zrobić to nieco inaczej, mniej pompatycznie i oficjalne, żeby np. wykorzystać fakt, że znany w całej Polsce i ciągle jeszcze mający tarnowski adres Teatr Nie Teraz ma w swoim repertuarze m.in. głośny, grany już ponad 50 razy spektakl  "Wyklęci", z którym właśnie wyruszył  na Podlasie, gdzie 1 marca zagra go w Białymstoku w Wojewódzkim Ośrodku Animacji Kultury, zaś  potem 2 marca da go w Łomży w auli II LO, a 3 marca pokaże go w Ostrołęce w nowo otwartym, pierwszym w Polsce Muzeum Żołnierzy Wyklętych i 4 marca zakończy tę trasę w Siemiatyczach w tamtejszym Ośrodku Kultury. Ale na tym nie koniec, bowiem w marcu „Wyklęci” będą jeszcze prezentowani w Gminie Miejsce Piastowe na Podkarpaciu (21 i 22 dnia miesiąca). Warto przypomnieć, że Teatr Nie Teraz, jako pierwszy w Polsce podjął ten, do niedawna zakazany temat. W 2011 r. odbyła się premiera "Ballady o Wołyniu", a rok później w warszawskim więzieniu przy Rakowieckiej po raz pierwszy wystawiono spektakl o żołnierzach wyklętych. Aktualnie w spektaklu grają: Monika Szomko /premiera/, Ola Pisz, Anna Warchał, Maciej Małysa i Przemysław Sejmicki.

Czytaj więcej...

Solski z nowym zapleczem

czyli spacerek prasowy

Dyrekcja Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie zaprosiła we środę 27 lutego przedstawicieli lokalnych mediów na pierwszy taki i jedyny w swoim rodzaju spacerek prasowy po nowo otwartym zapleczu technicznym, gruntownie wyremontowanym i imponująco rozbudowanym.  Jego modernizacja trwała rok a 8 lutego obiekt został dopuszczony oficjalnie do użytkowania. Przebudowa została sfinansowana przez Gminę Miasta Tarnowa, Program Operacyjny Województwa Małopolskiego, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz teatr. -  Niebawem wprowadzamy się do naszego wyremontowanego zaplecza. W nowej części znalazły się pracownie: stolarska, plastyczna i krawiecka. Jest też ogromny magazyn. Aktorzy dostali do dyspozycji salę prób, której wcześniej w teatrze nie było – mówi Rafał Balawejder, dyrektor teatru. Na najwyższym poziomie są pokoje gościnne, taras, zielony dach i ogród zimowy. Chcielibyśmy żeby ogród jak najszybciej się zazielenił. Mamy dla Państwa propozycję. Jeśli macie duże kwiaty doniczkowe, które nie mieszczą się w domu, chętnie je przygarniemy, a zrewanżujemy się zaproszeniami do teatru. Dlatego uruchamiamy akcję #biletzadoniczkę. Ech! Łezka się w oku kreci… wszak w tamtym, nie istniejącym już budynku zaplecza i teatru spędziłem 25 lat swojego zawodowego życia w Solskim.  

Czytaj więcej...

"Tańczmy po miłości śmierć"

Tak nieco prowokująco zachęcał Michał Łanuszka wykonując ponadczasowe pieśni i piosenki wielkiego Leonarda Cohena. Ten absolutnie wyjątkowy koncert odbył się w niedzielę 24 lutego, z nieco ponad tygodniowym poślizgiem spowodowanym żałobą narodową, na scenie - Antresoli Centrum Sztuki Mościce, gromadząc na widowni komplet widzów; biletów zabrakło na długo przed pierwszym terminem koncertu 15 lutego. Muzyka Leonarda Cohena, syna polskiego Żyda, to niezwykle poruszająca podróż przez świat męskich emocji - miłości, tęsknoty, pożądania, czułości, namiętności... W Mościcach można było usłyszeć zarówno te bardzo intymne piosenki, jak „Jestem twój/I’m Your Man" czy „Chelsea Hotel #2", jak i zrealizowane przy wsparciu kwartetu smyczkowego wielkie cohenowskie przeboje „Hallelujah" czy „Dla ciebie walc/Take this Walz" - wszystkie w nowych polskich przekładach Michała Kuźmińskiego. Wszystkie nowe tłumaczenia zostały w pełni zaakceptowane przez Mistrza Leonarda, którego miałem okazję przed laty posłuchać na żywo w Krakowie. W sumie usłyszeliśmy 11 pięknie i po polsku zaaranżowanych wielkich przebojów Leonarda Cohena, które dawno nie były zaśpiewane tak poruszająco. Michałowi Łanuszce towarzyszył kwartet smyczkowy w składzie: Joanna Malinowska, Aldona Trybulec, Maria Czaplińska i Dominik Berniak. Piosenki Cohena w zaskakującym, świeżym i chwytającym za serce wykonaniu. Wokal Michała Łanuszki hipnotyzujący, świetna aranżacja instrumentalna. Tłumaczenie utworów zuchwałe, zaskakujące i pomysłowe - napisał jeden z internautów. Na tej muzyce nie każdy się pozna... Może się okazać zbyt piękna, zbyt nostalgiczna, zbyt nastrojowa. Tym większe brawa dla wszystkich!

Czytaj więcej...

Biskupi na beczce prochu

Podczas trzeciej konferencji prasowej odbywającej się w ramach watykańskiego szczytu o nadużyciach seksualnych, dziennikarze LifeSiteNews.com uznali, że biskupi zignorowali trudne pytania dotyczące związków homoseksualizmu ze skandalami obyczajowymi. Dziennikarze stwierdzili, że odpowiedzi biskupów były wymijające ponieważ są oni świadomi, że „siedzą na szczycie beczki z prochem” i obawiają się jej eksplozji. Nic też dziwnego, że skandaliczny happening pani poseł Scheuring-Wielgus w Watykanie połączony z publicznym okazaniem tzw. raportu o nadużyciach polskiego kleru w tym względzie odbił się takim echem w świecie. Ciekawe, co na to tarnowska kuria, która z prawdziwą maestrią zamiotła pod przysłowiowy dywan niedawny skandal obyczajowy w miejscowym seminarium /ukazał się jeno niczego nie definiujący oficjalny komunikat/, gdzie tuż przed święceniami policja zatrzymała kleryka, u którego  znaleziono 16 filmów pornograficznych z udziałem dzieci i zwierząt, a także 11 zdjęć z treściami pornograficznymi z udziałem małoletnich. Mężczyzna nie tylko posiadał, ale również za pośrednictwem komunikatora internetowego rozsyłał filmy pornograficzne kolejnym osobom. Ciekawe, że przez blisko 6 lat pobytu w seminarium nikt z jego kierownictwa i kolegów skazanego na dwa lata więzienia niedoszłego księdza nic nie zauważył...? Ciekawe, że po ujawnieniu tego głośnego w całym kraju skandalu nikomu nie spadł włos z głowy, nikogo nie ukarano, nie zdymisjonowano, nie dokonano też w WSD żadnych zmian, a przecież trudno uwierzyć, że działał on sam i nie stworzył w swoim otoczeniu misternej siatki pornograficznych kontaktów… Czy ktoś to sprawdził, wszak jego koledzy nadal tam studiują i przygotowują się do kapłaństwa. W większości uczą ich i formują ci sami profesorowie i ojcowie duchowni.  Bardzo dobrze z tymi grzechami zaniechania koresponduje tekst Szymona Żyśki, który ukazał się na portalu Deon.pl pt. "Kościół w Polsce obiera irlandzki kurs?", pokazujący bolesną prawdę o polskim Kościele. Tekst powinien być obowiązkową lekturą na kolejnym Plenarnym Zebraniu Episkopatu Polski. Może stałby się strużką wody wyżłabiającą skałę buty, arogancji czy zaklinania rzeczywistości przez część polskich hierarchów. Mam bowiem wrażenie, że większość z nich boi się prawdy o tym, że przegrywa walkę o rząd dusz Polaków, szczególnie młodych, i to przegrywa na własne życzenie.

Czytaj więcej...

VI Salon Wiosenny 2019

Tegoroczna edycja tej bodajże najbardziej reprezentatywnej prezentacji twórczości tarnowskich, i nie tylko, artystów miała miejsce wczoraj, we czwartek 21 lutego o godz. 18.30 w Pałacyku BWA w Parku Strzeleckim. Na wystawie swoje prace pokazuje tam ponad 120 artystów, a jej wernisaż zgromadził prawdziwe tłumy przyjaciół i znajomych artystów oraz koneserów dobrej sztuki. Takiej różnorodności form i technik, oryginalnych i prowokacyjnych odczytań i interpretacji próżno by szukać w wielu renomowanych galeriach sztuki. Tradycyjnie tarnowski Salon ma charakter konkursowy. Wernisaż ekspozycji połączono z wręczeniem nagrody Grand Prix. Bardzo kompetentnym i profesjonalnym komisarzem ekspozycji jest Piotr Kukla, ciekawy malarz i ceniony animator kultury. W tym roku wydarzeniu towarzyszą trzy wydarzenia. Jednym z nich jest wykład Agaty Smalcerz, dyrektor Galerii Bielskiej BWA, przewodniczącej jury konkursu, który zaplanowano na piątek, 22 lutego w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej. Pierwsza edycja Salonu Wiosennego odbyła się w 2014 roku. Od 2017 r. w konkursie mogą uczestniczyć nie tylko artyści zrzeszeni w Związku Polskich Artystów Plastyków, ale także twórcy niezależni, studenci uczelni artystycznych oraz osoby zajmujące się czynnie twórczością plastyczną. Zasadniczym kryterium uprawniającym do udziału w wystawie głównej jest odpowiedni poziom i jakość twórczej wypowiedzi. Tradycyjnie już nagroda główna Grand Prix to realizacja wystawy indywidualnej w salach BWA wraz z wydaniem autorskiego katalogu. Tegoroczne prace będzie można oglądać do 31 marca, kiedy to zaplanowano finisaż wystawy oraz ogłoszenie zwycięzcy w kategorii „Nagroda publiczności”.

Czytaj więcej...