Witryna korzysta z plików cookies,które są niezbędne do prawidłowego jej funkcjonowania .W ustawieniach przeglądarki możesz zmienić warunki ich przechowywania lub dostępu
Wybrane artykuły :

"WYKLĘCI 44"

Klub Teatralny „Tespis”, działający w ramach portalu TKK, zaprasza na kolejne przedstawienie – dla nas  bardzo nietypowe, bo nie na wyjeździe ale w Tarnowie. Tym razem będziemy mieli okazję obejrzeć sztukę znanego w całej Polsce, acz bardzo rzadko występującego w swoim rodzinnym mieście, tarnowskiego TEATRU NIE TERAZ, pt. „WYKLĘCI 44”.  Poprzez ten projekt, chcemy pokazać polską niezłomność - mówi dyrektor TNT Tomasz A. Żak i reżyser spektaklu, rozumianą poprzez triadę: BÓG – HONOR – OJCZYZNA. Jednocześnie odwołujemy się do integralnie polskiego romantycznego paradygmatu, wyrażonego w tej klasycznej mickiewiczowskiej frazie: „a liczba jego czterdzieści i cztery”. Ten legendarny już spektakl pokazany zostanie tylko dwa razy: 31 października 2018 r. (środa) o godz. 12 i 18 w sali teatralnej Pałacu Młodzieży w Tarnowie (ul. Piłsudskiego 24). Na  pierwszy spektakl nie ma już wolnych miejsc, nam udało się zarezerwować pewną ich ilość na godz.18. ,Dzięki wsparciu ze strony Instytutu Pamięci Narodowej oraz Wydziału Kultury w Tarnowie – wstęp wolny. Pozostali zainteresowani proszeni są o kontakt z sekretariatem Pałacu Młodzieży tel. 146 22 03 85 lub 146 21 15 41.

Czytaj więcej...

Jazzowe Dionizje

Zbliża się jedenasta edycja Tarnów Jazz Contest, który relacjonować będzie nasza stała recenzentka Katarzyna Cetera. Festiwal wkracza w kolejną dekadę! Artystyczne doświadczenia poprzednich lat pozwoliły stworzyć innowacyjną formułę 11th Tarnów Jazz Contest 2018, która odbędzie się w dniach 29.10 – 4.11. Głownym organizatorem jest od początku Tarnowskie Stowarzyszenie Artystyczne ArtContest, którego medialną twarza jest red. Magdalena Drobot. Misją Festiwalu Jazz Contest jest kreowanie wydarzeń artystycznych, w których współistnieją: muzyka, edukacja, animacja artystyczna. Marka festiwalu jest identyfikowana zarówno na polskim jak i międzynarodowym środowisku muzycznym, a zaproszenia do Festiwalu przyjmują najwybitniejsi muzycy współczesnego jazzu. Istotnym wydarzeniem podczas festiwalu jest konkurs dla debiutujących muzyków uznawany jako jeden z najbardziej prestiżowych w Polsce! Do jazzowej rywalizacji podczas Jazz Contest zgłaszają się artyści z Polski i Europy m.in. Hiszpanii, Ukrainy, Holandii. W Jury konkursu zasiadali dotąd m.in. Kenny Garrett, Dave Liebman, Michaele Abene, Krzesimir Dębski, Zbigniew Jakubek, Karol Ferfecki, Adam Cegielski. Towarzyszące Festiwalowi warsztaty muzyczne dla tarnowskiej młodzieży każdego roku są prowadzone przez gwiazdy festiwalu. Konfrontacja umiejętności muzycznych w relacji z Mistrzami inspiruje, otwiera przestrzeń do poszukiwań artystycznych, stanowi wyzwanie dla dalszego rozwoju.

Czytaj więcej...

TANIEC RUCH EMOCJE

czyli
ŚWIĘTO TAŃCA ROZPOCZĘŁO SIĘ W TARNOWIE

Jeden z bardziej znaczących festiwali teatrów tańca "Scena Otwarta" rozpoczęliśmy w Tarnowie podczas ubiegłego weekendu. Świeżo wyremontowana sala widowiskowa Centrum Sztuki Mościce ledwo może pomieścić tłumy widzów - relacjonuje Katarzyna Cetera, na niektóre spektakle – na przykład wielobarwne akrobatyczne widowisko AQARIUS w wykonaniu Teatru V6 z Łodzi - biletów od dawna nie ma, trudno nawet o dziennikarskie akredytacje. Wielbiciele sztuki tańca oczekiwali na otwarcie sali widowiskowej po remoncie przez rok – i doczekali się. I warto było czekać.

Czytaj więcej...

Tarnowskie "Płuca" podwójnie nagrodzone

Jury XVIII Ogólnopolskiego Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” Zabrze 2018, w składzie: Jan Bończa – Szabłowski – przewodniczący, Marcin Sławiński i Wojciech Tomczyk po obejrzeniu 14 spektakli konkursowych postanowiło przyznać Nagrodę Główną Annie Wieczur – Bluszcz (reżyseria), Ewie Jakubowicz i Filipowi Kowalczykowi (aktorzy) i Ewie Gdowiok (scenografia) – twórcom spektaklu „Płuca” z Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie. Natomiast Jury Młodych tego Festiwalu w składzie: Anna Stryj, Kalina Piesik i Bartłomiej Golik  postanowiło przyznać swój laur dla  najlepszego zespołu aktorskiego Ewie Jakubowicz i Filipowi Kowalczykowi za role w spektaklu „Płuca”.  Duncan Macmillian napisał mądrą, aktualną, niezwykle zabawną i bardzo wzruszającą opowieść o pokoleniu, którym kieruje niepewność, wątpliwości, stres i strach przed rozpadem znanego świata, o odpowiedzialności i dojrzewaniu do rodzicielstwa w czasach globalnego niepokoju, terroryzmu i napiętych stosunków politycznych. Ale „Płuca” to także uniwersalna opowieść o miłości – niedoskonałej, trudnej, ale prawdziwej. Takiej, od której brakuje tchu. Dramat otrzymał nagrodę The Off West End Theatre Awards w kategorii "najlepsza nowa sztuka" 2013 roku. Gratulujemy naszej aktorskiej młodzieży i informujemy, że nagrodzony spektakl, którego premiera polska miała miejsce w tarnowskim teatrze 24 kwietnia tego roku, będzie można obejrzeć na deskach tarnowskiego teatru w dniach 24, 25 i 27 listopada. Poniżej szczegółowy protokół zabrzańskiego Jury.

Czytaj więcej...

Odblaskowa szkoła

W ramach małopolskiego konkursu pn. „Odblaskowa Szkoła - 2018", w piątek 5 października uczniowie Szkoły Podstawowej Nr 2 w Dąbrowie Tarnowskiej wraz z Dyrekcją szkoły i nauczycielami uczestniczyli w "Odblaskowym happeningu". Uczniowie szkoły ubrani w odblaskowe kamizelki z transparentami wyruszyli sprzed szkoły pod eskortą policjantów z Wydziału Ruchu Drogowego KPP ulicami miasta. Transparenty niesione przez dzieci zachęcały do używania odblasków. Zaś we wtorek 9. października odbył się Odblaskowy Festyn BRD, którego celem było propagowanie właściwych zachowań pieszych, przestrzegania przepisów prawa, które mówi, iż w celu zapewniania bezpieczeństwa wszystkim uczestnikom ruchu piesi powinni być wyposażeni w elementy odblaskowe, dzięki którym są dobrze widoczni na drodze. Poniżej reportaż z tej wyjątkowej imprezy, stanowiącej doskonały przykład aktywnej (we współpracy z miejscową policją i służbami ratunkowymi) edukacji młodzieży szkolnej w dziedzinie bezpieczeństwa drogowego, szczególnie aktualnej teraz w jesiennych okolicznościach przyrody. 

Czytaj więcej...

PO SĄSIEDZKU: HEROIZM BEZ PATOSU

czyli
JAK OTWIERANO SEZON ARTYSTYCZNY w RZESZOWIE

O rodzinie Ulmów z Markowej powiedziano już wiele - sprawozdaje z rzeszowskiego teatru Katarzyna Cetera  – o ile nie wszystko - co do tej pory można było powiedzieć, zbadać i z całą pewnością stwierdzić. Józef Ulma i jego żona Wiktoria podczas II wojny światowej pod swój dach przyjęli ośmioro Żydów, za co zostali wraz z nimi rozstrzelani przez Niemców. W czasie egzekucji zginęły także wszystkie dzieci Ulmów (w tym nienarodzone). Tytułową rolę Józefa z sukcesem zagrał  Robert Żurek. Aktor pamiętany przez wielu tarnowian przed laty został zmuszony do opuszczenia naszej sceny, w Rzeszowie od ponad dziesięciu lat święci tryumfy.

Czytaj więcej...

JESIENNE ŚWIĘTO TAŃCA

czyli
SCENA OTWARTA RUSZA W TARNOWIE JUŻ PO RAZ ÓSMY

Jesień w naszym mieście tradycyjnie obfituje w festiwale – konstatuje Katarzyna Cetera. Pierwszy, wrześniowy (XXII Ogólnopolski Festiwal Komedii Talia) niedawno jeszcze relacjonowałam na łamach Tarnowskiego Kuriera Kulturalnego, a już zapowiadam następny. Od najbliższej soboty, 20 października rozpoczyna się na deskach świeżo wyremontowanej sali widowiskowej Centrum Sztuki Mościce ósma edycja Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca SCENA OTWARTA. Na to coroczne tarnowskie święto tańca, składa się nie tylko szereg ambitnych tanecznych spektakli i przedstawień w wykonaniu świetnych zespołów tanecznych, które przybywają do nas z całego świata. To także warsztaty, spotkania z artystami, wystawy i konkurs choreograficzny. Festiwal potrwa aż do 28 października 2018 r.

Czytaj więcej...

Uparty Litwin, czyli Polak z przeszłością.

O książce "Tchnienie" Wiesława Helaka, jako opowieści o rodowodzie patrioty pisze Agnieszka Winiarska.

Ceniona aktorka Teatru Nie Teraz, znanego w całej Polsce ze swoich znakomitych spektakli m.in. Ballada o Wołyniu czy Wyklęci. Poetka i blogerka "Kresów zaklętych w książkach" gdzie publikowane są teksty dotyczące książek o tematyce kresowej. Kresy - tęsknota, sentyment, oczarowanie. Kresy... Świat, którego już nie ma. Autorzy bloga próbują odnaleźć go w książkach. Ostatnio ukazuje się sporo książek, które dokumentują życie na Kresach i jego zagładę, ale w powodzi rozmaitych "bestsellerów" i "hitów" zwyczajnie znikają z horyzontu i tylko niektóre docierają do rzeszy czytelników. Ten blog to próba zachowania w naszej pamięci książek dokumentujących historię tych ziem i ludzi tam zamieszkałych, historię tej wielokulturowej mieszanki, świata, którego już nie ma... Wiesława Helaka nie muszę przedstawiać stałym czytelnikom Literackich Kresów. Obszerną recenzję jego najnowszej powieści ,,Nad Zbruczem” mogliście Państwo przeczytać na naszym portalu kilka tygodni temu. Książka ukazała się w wydawnictwie Arcana i niemalże z miejsca została nominowana do Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza. Tymczasem, konia z rzędem temu, kto  będzie w stanie zakupić wcześniejsze powieści tego Autora! Sprawdziłam – dotychczasowy nakład został wyczerpany; wydawnictwo Trio, w którym publikował Helak, zbankrutowało; w bibliotekach występują pojedyncze egzemplarze;  o zakupach w księgarniach stacjonarnych można marzyć; na aukcjach w Internecie, w tak zwanym drugim obiegu, powieści pojawiają się średnio raz w roku, osiągają zawrotne ceny i rozchodzą się na pniu! Ktoś zapyta, jak to możliwe, że w świecie cyfryzacji zbiorów i powszechnego dostępu do literatury, zakup książek prezentujących TAKI poziom artystyczny, jest praktycznie niemożliwy?! Niemniej jednak, żywię nadzieję, że wydawnictwo Arcana zdecyduje się (jak deklarują!) na wznowienie wydania pozostałych dzieł twórcy ,,Nad Zbruczem”.

Czytaj więcej...

Czterdzieści lat minęło...

gdy decyzją konklawe na Stolicę Piotrową powołany został kardynał „z dalekiego kraju”... Wtedy świat był w szoku, popłoch w Warszawie, radość w Polsce. Jakże wiele od tego czasu wydarzyło się...

Tłumy zebrane przed watykańską bazyliką wpatrywały się w niepozorną metalową rurę wystającą z dachu kaplicy. Jedni przychodzili, wciąż z nadzieją, inni – zniecierpliwieni odchodzili. Siedem razy z piersi wiernych wyrywał się jęk zawodu, kiedy z komina unosił się czarny dym oznaczający, że głosowanie nie zostało rozstrzygnięte. Już zmierzchało, gdy nagle plac Świętego Piotra ożył, rozległy się gromkie oklaski, okrzyki radości i wiwaty. Z komina snuł się biały dym. Była godzina 18.18, 16 października 1978 roku. O godzinie 18.44 na balkonie, z którego rozpościerał się widok na szybko gęstniejący na placu tłum, pojawił się kardynał Pericle Felici. To jemu przyszło ogłosić ważną nowinę. – Annutio vobis gaudium magnum: habemus papam – zwrócił się do wiernych po łacinie. – Zwiastuję wam wielką radość – mamy papieża. (...) Karol, Świętego Rzymskiego Kościoła kardynał, Wojtyła, który przyjął imię: Jan Paweł II – powiedział. – Co? – krzyknął do słuchawki Edward Gierek, kiedy odebrał telefon od Stanisława Kani, członka Biura Politycznego PZPR. Pierwszy sekretarz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej leżał w domu złożony atakiem bólu kręgosłupa, ale to, co usłyszał, w jednej chwili postawiło go na nogi. – Wojtyła został papieżem – powtórzył Kania. – O rany boskie – jęknął Gierek. "Towarzysze, mamy problem" – rozpoczął Edward Gierek zwołane dzień poźniej, 17 października 1978 roku posiedzenie Biura Politycznego PZPR. Tak naprawdę to nie był jedyny problem, a początek całej lawiny, przed jaką musiały stanąć władze komunistycznej Polski. W tamten pamiętny wieczór, 40. lat temu, Polacy się zatrzymali. Nie tylko w Wadowicach, Krakowie i Warszawie, ale w całej Polsce i na całym świecie. Także w Tarnowie - wiele osób doskonale pamięta tamten czas, tamte uczucia i emocje. Ile w nas z tego zostało? - Kampania „Karol Wojtyła. Twój kandydat w codziennych wyborach” przechodzi do przeszłości, podobnie jak pokolenie JP2, podobnie jak słynne kremówki…  Ale wielki program, Świętego Jana Pawła II pozostaje i w dalszym ciągu obowiązuje. Tak naprawdę bardzo niewiele z niego zrealizowaliśmy. Odnowa moralna. Więcej być niż mieć. Pamięć o naszych korzeniach. Tożsamość. Solidarność. Toska o rodzinę, o najsłabszych, o to, żeby w Polsce było miejsce dla wszystkich…  Niestety, także my, Tarnowianie, jakby o tym zapomnieliśmy... . 

Czytaj więcej...

Klub literacki „Smagacz”

Szanowni Widzowie Teatru Nie Teraz!
 Czytelnicy naszych „Intuicji”!

Teatr i czasopismo, które wydajemy, to dwa światy, które od lat się pięknie dopełniają.
Premiera szesnastej już odsłony ,,Intuicji przydrożnych” zbiegła się z pierwszym premierowym pokazem nowego spektaklu TNT ,,Koniec świata. Dramat, który nie ma końca”, Wydarzyło się to 13 października w Tuchowie. Ach, co to była za wieczór; co to były za rozmowy, dyskusje i… kontrowersje! Spektakl – wiadomo. Ci, co byli, także w Krakowie czy Warszawie, dobrze wiedzą. A ,,Intuicje”, jak to skomentował jeden z uczestników tego premierowego wieczoru, znów narozrabiają swa niepoprawnością, pomogą przewartościować, zaskoczą. Cieszą nas takie opinie, bo to oznacza, że „nie odpuszczamy”, nie osiadamy na laurach, choć pewnie były do tego powody. Przypomnijmy, że właśnie w 37 roku istnienia TNT obchodzimy 20-lecie działalności naszego stowarzyszenia i z tej okazji specjalnym adresem uhonorował nas pan Andrzej Duda, Prezydent RP. Wracając do „Intuicji”, jeszcze ciepłych, pachnących farbą drukarską. Jak zwykle zrobiliśmy to z rozmysłem i pomysłem – tym razem tematem wiodącym jest Niepodległość! Swoistym bohaterem ostatniego numeru „Intuicji” jest profesor Kazimierz Braun. I nie tylko dlatego, że to honorowy członek naszego teatralnego stowarzyszenia, ani nie dlatego, że od ub. roku jest honorowym obywatelem Tarnowa. Powód najważniejszy to inscenizacja jego dramatu „Powrót Norwida”, której premiera w Teatrze Nie Teraz miała miejsce niemal dokładnie rok temu i odbyła się w tarnowskim Ratuszu. Profesora nie trzeba nikomu przedstawiać, a jeżeli jest inaczej, to „Intucjie” pozwolą całkiem nieźle poznać postać tego największego chyba współczesnego znawcy i twórcy teatru polskiego na świecie. Polecamy szczególnie tzw. ekskluzywny wywiad z panem Kazimierzem, który przeprowadzili Ryszard Zaprzałka i Justyna Babiarz. Jest energia, nieco wspominania, są opowieści o przeszłości, teatrze, jak to kiedyś było i jak jeszcze będzie.

Intuicje przydrożne

Klub Teatralny "TESPIS"

logo male teatralny
Ludzie Teatru Nie Teraz 6 - A. Warchał

Anna Warchał - aktorka, tajemnicza kobieta.
 
Wrażliwa i delikatna, silna i zdecydowana. Łączy w sobie różne żywioły, różne energie, jest obdarzona ciekawością świata i zmysłem obserwacji. Ma iskierki w oczach i niski ochrypły głos. W 2004 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie (wydział aktorski, specjalizacja wokalno-estradowa). Współpracowała z teatrami: Bagatela, El-jot - Krakowska Opera Kameralna, Teatr Ludowy, Plejada. Zrealizowała liczne spektakle, działając w Stowarzyszeniu Teatrów Niezależnych oraz na scenach niezrzeszonych. Aktywnie włącza się w popularyzację poezji, bierze udział w wieczorach poetyckich w Krakowie. Według niej teatr powinien spełniać swoją misję, czyli nieść prawdę, edukować, naprawiać, mądrze bawić, dawać swoiste "katharsis". Nie mam wymarzonej roli. To, co ma się pojawić, przyjdzie samo. Uwielbia wyzwania związane z tworzeniem postaci, wspólnej pracy reżysera i aktorów. Teatr jest w tym względzie czymś niezwykłym. Nie zagrałaby w spektaklu, który widza psychicznie niszczy, który jest chorym tworem wyobraźni reżysera, który obraża Boga. "Koniec świata" jest kolejną przystanią w jej podróży teatralnej. To rodzaj pewnej misji, którą ma do spełniania.Podczas pracy z młodzieżą dzieli się z młodymi ludźmi swoją wiedzą, pokazuje, jak ważna w życiu człowieka jest pasja i wytrwałość w działaniu. Prowadziła zajęcia w ramach ,,Taniec - Pasja Świata - Przenikanie Kultur" do spektaklu Moniki Myśliwiec ,,Aurelia nie chce spać". Wielokrotnie zasiadała w gronie jury podczas konkursów recytatorskich. Nowe wyzwania teatralne dają jej inspiracje do szukania w sobie, tworzenia, dawania siebie innym.

Agnieszka Winiarska - TNT

Ludzie Teatru Nie Teraz 1 - M. Małysa

Ludzie Teatru Nie Teraz 2 - E. Tomasik

Ludzie Teatru Nie Teraz 3 - K. Zapała

Ludzie Teatru Nie Teraz 4 - O. PISZ

Ludzie Teatru Nie Teraz 5 - M. Rutkowski

 14 czerwca w ramach Nocy Teatrów na scenie Teatru KTO gościnnie wystąpią aktorzy z Teatru Solskiego w Tarnowie. Krakowska publiczność zobaczy spektakle „Jakobi i Leidental" w reżyserii Małgorzaty Warsickiej oraz „Tlen (Kislorod)" w reżyserii Zofii Zoń. - To doskonała promocja teatru i przyciąganie widzów, którzy często po raz pierwszy bądź po długiej przerwie wracają obejrzeć znakomite przedstawienia – mówi Rafał Balawejder, dyrektor Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie. Planujemy, aby w przyszłym roku także w Tarnowie odbyła się Noc Teatrów. Jesteśmy w stanie pokazać kilka spektakli jednego wieczora. Chcemy zaprosić do współpracy Centrum Sztuki Mościce, Tarnowskie Centrum Kultury oraz Biuro Wystaw Artystycznych, bo posiadają przestrzenie, które także można adapto

Klub Filmowy „Vitae Valor”

logo male filmowy"Sprawa Chrystusa"

To znakomicie przyjęty przez widzów w Stanach Zjednoczonych, zrealizowany z dynamizmem, trzymający w napięciu film oparty na prawdziwej historii Lee Strobla, dziennikarza, laureata Nagrody Pulitzera i autora bestsellerowej książki „Sprawa Chrystusa”, na której oparto scenariusz tej pasjonującej opowieści. Film twórców kultowych produkcji „Bóg nie umarł” i „Czy naprawdę wierzysz” wchodzi do kin 17 listopada. Lee (Mike Vogel, „Służące”) był na samym szczycie. Jego mistrzowskie reportaże śledcze przynosiły mu nagrody i umożliwiały awans w „Chicago Tribune”, a w domu czekała na niego kochająca żona (Erica Christensen, „Weronika postanawia umrzeć”) i dzieci. Miał poczucie, że jako pan swojego losu jest zawsze nieomylny. Pewnego wieczoru jednak wszystko się zmieniło… Groźba utraty rodziny stała się przyczyną, dla której ten zagorzały racjonalista i ateista postanowił zmierzyć się z największą tajemnicą chrześcijaństwa. Wtedy jeszcze nie wiedział, że będzie to najważniejsze dziennikarskie śledztwo w dziejach… Scenarzysta, Brian Bird, mówi, że stworzenie filmu było dla niego wyzwaniem. “Książka autorstwa Lee Strobla jest praktycznie encyklopedią wszystkich najlepszych myśli na temat wiarygodności dowodów na życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Wiedziałem, że od tej strony historia będzie mocna – od strony dziennikarskiego śledztwa w sprawie chrześcijaństwa. Ale znając historię życia Lee, zdawałem sobie sprawę, że ten film musi być też historią miłosną. Namówiłem więc Lee i jego żonę, aby spędzili kilka dni ze mną w moim biurze w piwnicy, by zapoznać się z ich prawdziwą podróżą od 1980 roku. Zagłębiliśmy się w nią.” Małżeństwo z Leslie było główną motywacją Lee Strobla do próby podkopania chrześcijaństwa. Leslie stała się chrześcijanką, co całkowicie rozwaliło ich perfekcyjnie ateistyczne małżeństwo. Dobrali się do niej „głosiciele Ewangelii”, więc Lee zdecydował, że musi ją ratować poprzez udowodnienie jej, że ta cała rzecz to wielkie oszustwo. To była misja ratownicza, która zmieniła się w historię odkupienia. Lecz zamiast uratowania Leslie od „sekty”, to właśnie jej miłość ostatecznie uratowała jego przed niedowiarstwem. Źródło - strona internetowa filmu.