Pegazem po Tarnowie - 590
Baśń, czyli marzenia się spełniają
Podobno młodzi ludzie już nie umieją marzyć..
To nieprawda, co udowadnia praca z kołem teatralnym w Gimnazjum nr 4 im. Jerzego Brauna.
Zamknięcie tegorocznych działań „kółka” to swoisty dyplom tych młodych aktorów. Niemal połowa tego składu to osoby, z którymi Teatr Nie Teraz (przede wszystkim Agnieszka Rodzik i Tomasz A. Żak) pracuje od trzech lat. Prace nad inscenizacją „Baśni o stalowym jeżu” Jana Brzechwy można śmiało nazwać dyplomem, bo jest swoistym podsumowaniem tych działań. „Baśń…” łączy w sobie większość ze środków, jakimi posługuje się teatr tak w wymiarze żywego planu, jak i teatru animacji (użyto w spektaklu lalek). „Baśń…” prowadzi nas w świat, w którym dobro jest nagrodzone, a zło ukarane, choć, aby to się stało to główny bohater musi o to mocno walczyć i być prawy. Taka opowieść porządkuje powichrzone emocje współczesnego świata i poprzez zaangażowanie się młodych aktorów w powstawanie przedstawienia, daje im wyjątkową szansę na przygodę, w której wspomniane wyżej marzenia po prostu mogą się spełnić. 28 kwietnia w Gimnazjum nr 4 miał miejsce pierwszy pokaz tego spektaklu, w którym biorą udział: Aleksandra Dziąćko, Julia Jachym, Aleksandra Kaleta, Julia Pańczyk, Wiktoria Wątroba, Bartłomiej Cup, Kamil Giebał oraz – niejako gościnnie – uczennica SP nr 9 – Magdalena Bodnarenko.
O tym i owym 229
Dekalog Polaka
"...Jam jest Polska, Ojczyzna twoja, ziemia Ojców, z ktorej wzrosłeś.
Wszystko, czymś jest,
po Bogu mnie zawdzięczasz.
1. Nie będziesz miał ukochania
ziemskiego nade mnie.
2. Nie będziesz wzywał imienia Polski
dla własnej chwały,
kariery albo nagrody.
3. Pamiętaj, abyś Polsce oddał bez wahania
majątek, szczęście osobiste i życie.
4. Czcij Polskę, Ojczyznę twoją,
jak matkę rodzoną.
5. Z wrogami Polski walcz wytrwale
do ostatniego tchu, do ostatniej kropli
krwi w żyłach twoich.
6. Walcz z własnym wygodnictwem i tchórzostwem.
Pamiętaj, że tchórz nie może być Polakiem.
7. Bądź bez litości dla zdrajców
imienia polskiego.
8. Zawsze i wszędzie śmiało stwierdzaj,
że jesteś Polakiem.
9. Nie dopuść, by wątpiono w Polskę.
10. Nie pozwól, by ubliżano Polsce,
poniżając Jej wielkość i Jej zasługi,
Jej dorobek i Majestat.
Będziesz miłował Polskę
pierwszą po Bogu miłością.
Bedziesz Ją miłował więcej
niż siebie samego".
Zofia Kossak-Szczucka
Pitavale - 113
wg. Jerzego Reutera
Miłość w teatrze
To nie tylko sceniczne dramaty, pisane przez wielkich dramaturgów, to także zwykła proza życia, schowana gdzieś głęboko za tajemniczymi kulisami, w garderobach, pracowniach i emocjach, jakże ważnych dla każdego artysty. To raczej zrozumiałe, że życie na scenie musi przenosić się gdzieś głębiej i odciskać swoje piętno na dniu codziennym uczestników tego niecodziennego dell`arte. Pan elektryk z tarnowskiego teatru był młodym i bardzo przystojnym mężczyzną, a mało tego, był nad wyraz ambitny i rządny wejścia na scenę w jakiejś wyrazistej pozie, by zaimponować wszystkim. Jednak pozostałoby to w sferze nocnych marzeń, gdyby do naszego teatru nie została zatrudniona młoda, tuż po studiach, piękna aktorka. A byla tak powabna, że skupiała na sobie gorący wzrok wszystkich mężczyzn i zadrosne spojrzenia kobiet. Elektryk – tak go nazwiemy, by nie urągać jego pamięci – zakochał się od pierwszego wejrzenia, co było zawsze widoczne na oświetlanej przez niego scenie i rozpoczął powolne eksponowanie przed wybranką swoich wdzięków.
List do redakcji
Poniżej publikujemy List Otwarty nadesłany przez Prezesa Reduty Dobrego Imienia Macieja Świrskiego będący odpowiedzią na list otwarty Richarda Allena odpowiedzialnego w Facebooku za obszar Europy Środkowej
Richard Allan
Vice-President Policy w regionie EMEA
Facebook Ireland
CC: Sheryl Sandberg
Chief Operating Officer at Facebook
W odpowiedzi na list otwarty, jaki wystosował Pan w związku z intensywną debatą w Polsce na temat tego, jakie treści Facebook dopuszcza a jakie usuwa, pragnę przedstawić Panu kontekst kulturowy, który być może został pominięty w analizach dotyczących bezpieczeństwa i nienaruszalności Standardów Społeczności w odniesieniu do weryfikacji postów i profili społecznościowych obecnych na Facebook w Polsce. W swoim liście pisze Pan o politycznej neutralności standardów Facebooka i o tym, że zabraniają one mowy nienawiści. Tymczasem w polskiej przestrzeni publicznej, jaką jest polska społeczność FB, od lat dla wszystkich mających niezmącony osąd rzeczywistości od dawna jest oczywiste, że administratorzy FB stosują nierówną miarę w stosunku do użytkowników. To nierówne traktowanie skierowane jest przeciwko tym użytkownikom FB, którzy zamieszczają lub próbują zamieścić treści konserwatywne, związane z religią katolicką, a także treści patriotyczne. Innym elementem tego zjawiska jest nie blokowanie przez administratorów, pomimo wielokrotnych zgłoszeń o naruszeniu standardów, treści znieważających polskich bohaterów walki o wolność, weteranów wojennych II wojny światowej i walki z komunizmem, profili w ohydny sposób znieważających Św. Jana Pawła II i Jezusa Chrystusa, profili propagujących treści komunistyczne i nazistowskie. W większości przypadków FB odpowiadał zgłaszającym, że te treści nie naruszają standardów. Jeśli chodzi o język nienawiści to znane są przypadki gdy użytkownicy o lewicowych poglądach obrzucali wyzwiskami użytkowników o poglądach konserwatywnych. Zgłoszenie takiej konwersacji do administracji FB także kończyło się informacją o „nie naruszaniu standardów”. Natomiast gdy użytkownicy o konserwatywnych poglądach zamieszczali informacje zawierające odniesienia do polskiej historii i symboliki – FB blokował tych użytkowników z powodu użycia „języka nienawiści”.
Salon Wiosenny
Biuro Wystaw Artystycznych w Tarnowie zaprosiło we czwartek 23 lutego na czwartą edycję corocznego Salonu Wiosennego. Ideą przewodnią Salonu jest prezentacja najnowszych prac artystów związanych z miastem oraz regionem tarnowskim. Prezentacja ma również charakter konkursu, w którym nagrodą jest wystawa indywidualna w BWA w roku 2018. Tradycyjnie przyznawana jest w wyniku głosowania również Nagroda Publiczności. Na tegoroczny Salon zgłoszono rekordową ilość prac, z których Jury w składzie: zespół BWA, z gościnnym udziałem artysty Marka Chlandy oraz Piotra Stasiowskiego – historyka sztuki i dyrektora Gdańskiej Galerii Miejskiej, zakwalifikowało do konkursu 59 prac. Z uwagi na olbrzymie zainteresowanie pracami pokazywanymi na Salonie ekspozycja planowana do 12 marca, została przedłużona do 17 kwietnia. Dzień później poznamy nazwisko laureata Nagrody Publiczności. A sam wernisaż zgromadził bardzo reprezentatywne grono związanych z tarnowską Galerią artystów i gości, którzy zgodnie podkreślali bardzo wysoki i wyrównany poziom prezentowanych prac, ich różnorodność i oryginalność. A nazwiska: Jacka Machowskiego - Nagroda Grand Prix, Weroniki Fleszar - Nagroda Prezydenta Miasta Tarnowa i Mai Starakiewicz – Nagroda Dyrektora BWA Tarnów, już teraz warto zapamiętać… . Szczegóły poniżej.
Rychcik... i wszystko jasne
Radosław Rychcik to reżyser skierowany na odcinek polskiej klasyki, którego wyróżnia tzw. amerykanizm, skądinąd wywodzący się wprost z wypożyczalni kaset wideo. Jest jednak Rychcik w swych teatralnych inscenizacjach dla odbiorcy dużo bardziej niebezpieczny od c-klasowych filmów akcji i relatywizujących uczucia erotyków czy „pornoli”. Wszystko to aż za dobrze widać w kolejnych jego premierach. Przy ostatniej, na deskach Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, pozwolono mu na jeszcze więcej. Dopóki kurtyna Siemiradzkiego była opuszczona, można było jeszcze powspominać i pomarzyć o wielkiej szansie opowiedzenia współczesnej Polski tekstem „Wyzwolenia” Stanisława Wyspiańskiego. Ale to tylko do trzeciego dzwonka. Potem pozostało już tylko odnotowywać kolejne chwyty teatralne adaptatora i reżysera użyte w celu dekonstrukcji wszystkiego, co kojarzyć się może z dobrym teatrem, z poczuciem estetyki, ze stabilną moralnością, z miłością Ojczyzny, z szacunkiem dla wiary w Boga, a nawet z podstawami wiedzy historycznej. W efekcie wyprodukowano taką wzorcową antykulturową ustawkę, którą można pewnie porównać - pan Radek będzie usatysfakcjonowany - z wrestlingiem. Bo i tam także są stosowane różne chwyty, które zwie się mądrze i naukowo stylami.
Ekspresja koloru
Wystawę obrazów abstrakcyjnych i pejzaży młodego tarnowskiego artysty Grzegorza Wójcika można oglądać w kameralnej Galerii Niebieskiej Miejskiej Biblioteki Publicznej przy ulicy Krakowskiej od 24 lutego. Wernisaż jego prac odbył się dzień wcześniej, 23 lutego, o godz. 17.00, gromadząc liczne grono przyjaciół i znajomych artysty. „Moją ogromną pasją i miłością jest malarstwo. To, co noszę w sobie przelewam na papier, płótno. Tworzę świat abstrakcyjny w kolorze, formie i fakturze. Ulubionym dla mnie motywem jest pejzaż o niecodziennej stylistyce. Głównie inspirują mnie motywy pejzażu z Małopolski. Myślę, że to dzięki ludziom, z którymi przebywam na co dzień, których spotykam, czerpię energię do twórczej kreacji.” Czwartkowy wieczór to był jego czas, oprócz wernisażu swojej wystawy w MBP, tuż po niej pojawił się na Salonie Wiosennym otwartym w pałacyku BWA w Parku Strzeleckim, na którym także prezentował swoje prace.
Pączki
Są i będą, bowiem: „Powiedział nam Bartek, że dziś tłusty czwartek. Myśmy uwierzyli, pączków nasmażyli.” Niestety nazwisko twórcy pączków kryje mrok historii. Encyklopedia Brockhausa podaje, że pączki /krapfen/ są specjalnością austriacką i południowo-niemiecką. Również w II tomie swojej autobiografii Erenburg wspomina o kijowskim piekarzu nazwiskiem Bałabucha. Czyżby od nazwiska tego mistrza pochodziła bałabucha, czyli rodzaj słodkiego domowego ciasta? Historia pączka w Polsce sięga XVII i XVIII wieku. Już wtedy znane były pączki z warszawskich cukierni. A w Tarnowie? W naszym galicyjskim miasteczku „od zawsze” kupowało się pączki, m.in. w popularnej „Warszawiance”, „Strusiniance”, Kawiarni Tatrzańskiej, Cukierni Targowa, a teraz swoje pączko podobne wyroby oferują wszechobecne Biedronki i inne markety. Ale prawdziwe, lukrowane pączki z różą i nierozerwalnie z nimi związane faworki czyli pudrowane chrusty robiły tylko nasze babcie i mamy. To jeden ze smaków naszego dzieciństwa... .
Pod Zielonym Balonikiem
czyli Kraków na tarnowskiej scenie
Tarnowski Kabaret Literacki NaTenCzas tworzy grupa artystyczna działająca przy Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie. Zespół powstał - przypomina nasza recenzentka Kasia Cetera, ponad trzy lata temu jako inicjatywa społeczności Tarnowscy Obywatele Kultury: W sobotę, 18 stycznia 2014 roku, o godz. 19.00 w Winiarnii, Restauracji Węgierskiej Jerzego Sztylera – PASAŻ TERTILA, zainaugurował działalność Tarnowski Kabaret Literacki NaTenCzas – informują na swoim fanpejdżu kabaretowi artyści. Idea powołania do życia – po wieloletniej przerwie – tarnowskiego kabaretu zrodziła się w głowie Jerzego Pala, aktora związanego z Tarnowem emocjonalnie a z tarnowską sceną od kilku lat zawodowo. Dyrekcja teatru od początku przychylnie spoglądała na artystyczne poczynania swoich pracowników i zawsze entuzjastycznie wspiera tę inicjatywę.
Widz się bawi w... Rzeszowie
czyli o 23 karnawałowych spotkaniach w rzeszowskim teatrze - po sąsiedzku.
Miłośnicy teatru, aby dobrze się bawić w karnawale - relacjonuje Katarzyna Cetera - mieli okazję miło spędzić w Rzeszowie ubiegły weekend. Teatr im. Wandy Siemaszkowej co roku zaprasza swoich widzów na Spotkania Karnawałowe. W tym roku ponownie, już po raz dwudziesty trzeci, mogliśmy dostąpić zaszczytu udziału w teatralnej uczcie. Na karnawałowej scenie zagościły 32 OMDLENIA w wykonaniu Teatru Polonia, COLAS BREUGNON – monodram Stanisława Górki, a znane również tarnowskim widzom z ostatniej edycji Talii SARENKI zaprezentował Teatr Ludowy. Mnie zawsze przekonują czytania performatywne tak popularne w Rzeszowie i Krakowie – fenomen sam w sobie, który w naszym mieście chyba zarzucono. Podczas 23. Rzeszowskich Spotkań Karnawałowych zobaczyliśmy aż trzy prezentacje współczesnych scenariuszy dramatycznych wyreżyserowanych przez młodych twórców i brawurowo zagranych przez rzeszowskich artystów.
171 lat temu...
Czyli Rzeź Galicyjska 1846 roku
Ofiary mordów zwożono do Tarnowa, gdzie starosta wypłacał pieniądze za zabitych – 10 złotych za głowę szlachcica. Trwa wesele. Pośród zabawy, śmiechów i rozmów, gdzieś na boku Pan Młody zwraca się do Gospodarza: „Myśmy wszystko zapomnieli; mego dziadka piłą rżnęli… Myśmy wszystko zapomnieli.” Gospodarz, wydobywając zatarte przeszłe obrazy, odpowiada półszeptem: „Mego ojca gdzieś zadźgali, gdzieś zatłukli, spopychali, kijakami, motykami; krwawiącego przez lód gnali… Myśmy wszystko zapomnieli.” Wesele to odbyło się rzeczywiście, ale czy Gospodarz z Panem Młodym wracali wspomnieniami do straszliwych wydarzeń z 1846 roku? Stanisław Wyspiański, pisząc „Wesele” ponad pół wieku po wydarzeniach rabacji chłopskiej, jedną z postaci swego dramatu uczynił Jakuba Szelę – pamięć o rzezi galicyjskiej była wciąż żywa, tak dla autora, jak i jego bohaterów. 18 lutego minęła 171 rocznica tamtej ludowej hekatomby… Aby uczcić tamte dramatyczne wydarzenia organizatorzy Festiwalu Niepodległości i Społeczny Komitet Opieki nad Starym Cmentarzem zapraszają w najbliższy wtorek 21 lutego na godz. 16.30 do auli Starostwa Powiatowego przy ul. Narutowicza na otwarte multimedialne spotkanie dyskusyjne z lokalnymi badaczami krwawych wydarzeń roku 1846 w Tarnowie i na ziemi tarnowskiej. Jak zapowiada główny organizator obchodów Piotr Dżiża gośćmi panelu będą ks. dr Ryszard Banach, Bogusław A.Baczyński, Antoni Sypek oraz ks. Krzysztof Kamieński. Natomiast o godz. 18:30 w pobliskim kościółku pw. Matki Bożej Szkaplerznej (na Burku) odprawiona zostanie Msza Święta w intencji ofiar rzezi. Tuż po Mszy, uczestnicy obchodów zapalą i złożą znicze na mogile ofiar rabacji na Starym Cmentarzu. Zachęcamy do wzięcia udziału w tych rabacyjnych zaduszkach oraz do modlitwy za ofiary i sprawców jednej z największych narodowych tragedii.
Klata - praktyka spiskowa
Wojna kulturowa trwa. Jej zagończykami są desygnowane do walki symbole. Ten etap kampanii o odzyskiwanie Polski z rąk lewaków zdecydowanie przegrywamy - pisze na internetowych łamach pch.24.pl Tomasz A. Żak, pisarz i publicysta, reżyser i twórca Teatru Nie Teraz. Nie będę ukrywał swego rozczarowania w tym kontekście, szczególnie, gdy chodzi o świat teatru. A tutaj, z przysłowiowego banana, ktoś wystrugał symbol numer jeden – Jana Klatę. Kto dzisiaj jeszcze pamięta, jak w listopadzie 2013 roku w krakowskim Teatrze Starym widzowie protestowali przeciwko obsceniczności i perwersji pokazywanej na deskach tej sceny? Kto pamięta, że chodziło o inscenizację dramatu Augusta Strindberga „Do Damaszku" w reżyserii Jana Klaty? A przecież to były dopiero początki dyrektorowania w Krakowie, które zaoferował panu Jankowi ówczesny minister kultury, Bogdan Zdrojewski. Minister namaścił nowego dyrektora w konkursie, który nie był konkursem, a mówiąc precyzyjnie - nie był w zgodzie z obowiązującymi procedurami wpisanymi do ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Zdrojewski zorganizował nieistniejący w ustawie „konkurs zamknięty” dla tylko przez siebie wytypowanych kandydatów, oceniany przez jakiś „zespół opiniujący”, który nie miał nic wspólnego ze zdefiniowaną przez ustawę komisją konkursową. Czyli, trochę jak w liberalnej teorii dochodzenia do bogactwa: „pierwszy milion trzeba ukraść”.
"Malarstwo i małe formy plastyczne"
Taki tytuł nosi najnowsza ekspozycja, otwarta w ramach cyklu Tarnowscy Artyści w Galerii Muzealnej w dawnej galerii Panorama Muzeum Okręgowym na Rynku. Tym razem zaprezentowano tam 26 obrazów malarskich wykonanych w technice akrylu autorstwa Romana Kuca. Wśród nich znalazły się realistyczne krajobrazy polskie i francuskie, martwe natury (owoce: jabłka, cytryny, gruszki) oraz kubistyczne obrazy przedstawiające celebrytów, m.in. Marylę Rodowicz, Marka Kondrata, Magdę Gesler. Dodatkowo na wystawie pokazano detale mebli, gdyż Roman Kuc przez długie lata zajmował się pracami konserwatorskimi, głównie snycerką. To dobre, solidne malarstwo, na wskroś mieszczańskie (w dobrym tego słowa znaczeniu), takie które wielu z wernisażowych gości chętnie powiesiłoby w swoich salonach. A piątkowy wernisaż (10 luty 2017), tradycyjnie zgromadził całkiem spore grono miejscowych bywalców i koneserów. Szkoda tylko, że dawna siedziba Galerii Miejskiej BWA okazała się wyjątkowo chłodnym miejscem, wręcz zniechęcającym do dłuższego obcowania z wysokiej próby sztuką około tarnowskiego artysty Romana Kuca.
| |||||
| |||||
|
Malowanie słowem
Tryptyk Katyński część I
1940 – 2010 Katyń
to
dla Polaków
ziemia
święta i przeklęta
wojenna
dwie daty
dwie listy
ale
od
teraz
pamięć jedna
wtedy
bezimienny guzik
z orzełkiem
teraz
obrączka
z imieniem
prezydenta
wtedy
strzały w tył głowy
i milczący las
wokół
teraz
salwy honorowe
Zygmunt i Wawel
i pokój
także my
jakby
nie ci
sami
oby
Zapowiedzi
Tryptyk smoleński - Ryszard Smagacz
szukaj: czytelnia - wiersze
Uteatralizowana Medytacja o Pasji - Niedziela Palmowa - 20.03. Klasztor O.Redemptorystów w Tuchowie
Lekcja - 2016
Kreon - 2014
Dzięń Gniewu - 2013
Wyklęci - 2012
Ballada o Wołyniu - 2011
Inensywność szkła poza percepcją - 2010
Premiera roku!
Kurs tańca brzucha dla początkująych
Taniec orientalny i nie tylko - Layla zaprasza
Bardzo Kulturalne Poniedziałki w TKK
Agnieszka Opolska - Róża. Premiera 14 stycznia.
