Pegazem po Tarnowie - 595
Nienasycone spojrzenia
czyli Album o fotografii tańca
Centrum Sztuki Mościce wydało pionierską książkę o bardzo zróżnicowanym zjawisku sięgającym od reportażu po artystyczne eksperymenty. „Nienasycenie spojrzenia” to przede wszystkim album prezentujący 160 fotografii. To prace 21 autorów, sylwetki twórców, oraz teksty krytyczne podejmujące próbę skategoryzowania zjawiska. - Ideą projektu wydania książki poświęconej zjawisku fotografowania tańca było zwrócenie uwagi na specyfikę dokumentu fotograficznego, podkreślającą walory emocjonalności i fizykalności ciała tworzącego w ruchu, na artystyczne inspiracje tańcem. Jest dowodem uznania dla fotografów tańca, ale także efektem współdziałania z nimi. Poprzez publikację pragniemy zwrócić uwagę na grupę fotografów towarzyszących spektaklom nie tylko w ich realizacjach scenicznych. W efekcie powstała pionierska książka o bardzo zróżnicowanym zjawisku sięgającym od reportażu po artystyczne eksperymenty – mówi Agnieszka Kawa, dyrektor CSM. Album, praca zbiorowa pod redakcją Anny Królicy, wydany został we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach „Programu wydawniczego 2017”. - Zebrane w albumie zdjęcia wybitnych fotografów przedstawiają pełen przegląd środków służących oddaniu ruchu i tanecznej ekspresji. To swoisty przewodnik, atlas gestów, póz i technicznych rozwiązań składających się na fotografię tańca współczesnego dziś – pisze Adam Mazur, historyk sztuki, krytyk i kurator wystaw, jeden z autorów tekstów towarzyszących zdjęciom. Pozostali autorzy esejów to Anna Koczorowska, Katarzyna Niedurny, Anna Żak i Anna Królica. Album zawiera zdjęcia fotografików: Marty Ankiersztejn, Tomasza Ćwiertni, Roberta Frąckowiaka, Krzysztofa Fabiańskiego, Andrzeja Grabowskiego, Andrzeja Janikowskiego, Pauli Kajzar, Katarzyny Machniewicz, Janusza Matuszewskiego, Grażyny Grasy Nowackiej, Macieja Rukasza, Klaudyny Schubert, Jakuba Wittchen, Macieja Zakrzewskiego oraz Marii Kwiecień i Witka Orskiego. Promocja publikacji odbyła się w piątek 14 października o godzinie 17.30 w kawiarni Sofa przy ulicy Wałowej w Tarnowie.
O tym i owym 229
Dekalog Polaka
"...Jam jest Polska, Ojczyzna twoja, ziemia Ojców, z ktorej wzrosłeś.
Wszystko, czymś jest,
po Bogu mnie zawdzięczasz.
1. Nie będziesz miał ukochania
ziemskiego nade mnie.
2. Nie będziesz wzywał imienia Polski
dla własnej chwały,
kariery albo nagrody.
3. Pamiętaj, abyś Polsce oddał bez wahania
majątek, szczęście osobiste i życie.
4. Czcij Polskę, Ojczyznę twoją,
jak matkę rodzoną.
5. Z wrogami Polski walcz wytrwale
do ostatniego tchu, do ostatniej kropli
krwi w żyłach twoich.
6. Walcz z własnym wygodnictwem i tchórzostwem.
Pamiętaj, że tchórz nie może być Polakiem.
7. Bądź bez litości dla zdrajców
imienia polskiego.
8. Zawsze i wszędzie śmiało stwierdzaj,
że jesteś Polakiem.
9. Nie dopuść, by wątpiono w Polskę.
10. Nie pozwól, by ubliżano Polsce,
poniżając Jej wielkość i Jej zasługi,
Jej dorobek i Majestat.
Będziesz miłował Polskę
pierwszą po Bogu miłością.
Bedziesz Ją miłował więcej
niż siebie samego".
Zofia Kossak-Szczucka
Pitavale - 113
wg. Jerzego Reutera
Miłość w teatrze
To nie tylko sceniczne dramaty, pisane przez wielkich dramaturgów, to także zwykła proza życia, schowana gdzieś głęboko za tajemniczymi kulisami, w garderobach, pracowniach i emocjach, jakże ważnych dla każdego artysty. To raczej zrozumiałe, że życie na scenie musi przenosić się gdzieś głębiej i odciskać swoje piętno na dniu codziennym uczestników tego niecodziennego dell`arte. Pan elektryk z tarnowskiego teatru był młodym i bardzo przystojnym mężczyzną, a mało tego, był nad wyraz ambitny i rządny wejścia na scenę w jakiejś wyrazistej pozie, by zaimponować wszystkim. Jednak pozostałoby to w sferze nocnych marzeń, gdyby do naszego teatru nie została zatrudniona młoda, tuż po studiach, piękna aktorka. A byla tak powabna, że skupiała na sobie gorący wzrok wszystkich mężczyzn i zadrosne spojrzenia kobiet. Elektryk – tak go nazwiemy, by nie urągać jego pamięci – zakochał się od pierwszego wejrzenia, co było zawsze widoczne na oświetlanej przez niego scenie i rozpoczął powolne eksponowanie przed wybranką swoich wdzięków.
List do redakcji
Poniżej publikujemy List Otwarty nadesłany przez Prezesa Reduty Dobrego Imienia Macieja Świrskiego będący odpowiedzią na list otwarty Richarda Allena odpowiedzialnego w Facebooku za obszar Europy Środkowej
Richard Allan
Vice-President Policy w regionie EMEA
Facebook Ireland
CC: Sheryl Sandberg
Chief Operating Officer at Facebook
W odpowiedzi na list otwarty, jaki wystosował Pan w związku z intensywną debatą w Polsce na temat tego, jakie treści Facebook dopuszcza a jakie usuwa, pragnę przedstawić Panu kontekst kulturowy, który być może został pominięty w analizach dotyczących bezpieczeństwa i nienaruszalności Standardów Społeczności w odniesieniu do weryfikacji postów i profili społecznościowych obecnych na Facebook w Polsce. W swoim liście pisze Pan o politycznej neutralności standardów Facebooka i o tym, że zabraniają one mowy nienawiści. Tymczasem w polskiej przestrzeni publicznej, jaką jest polska społeczność FB, od lat dla wszystkich mających niezmącony osąd rzeczywistości od dawna jest oczywiste, że administratorzy FB stosują nierówną miarę w stosunku do użytkowników. To nierówne traktowanie skierowane jest przeciwko tym użytkownikom FB, którzy zamieszczają lub próbują zamieścić treści konserwatywne, związane z religią katolicką, a także treści patriotyczne. Innym elementem tego zjawiska jest nie blokowanie przez administratorów, pomimo wielokrotnych zgłoszeń o naruszeniu standardów, treści znieważających polskich bohaterów walki o wolność, weteranów wojennych II wojny światowej i walki z komunizmem, profili w ohydny sposób znieważających Św. Jana Pawła II i Jezusa Chrystusa, profili propagujących treści komunistyczne i nazistowskie. W większości przypadków FB odpowiadał zgłaszającym, że te treści nie naruszają standardów. Jeśli chodzi o język nienawiści to znane są przypadki gdy użytkownicy o lewicowych poglądach obrzucali wyzwiskami użytkowników o poglądach konserwatywnych. Zgłoszenie takiej konwersacji do administracji FB także kończyło się informacją o „nie naruszaniu standardów”. Natomiast gdy użytkownicy o konserwatywnych poglądach zamieszczali informacje zawierające odniesienia do polskiej historii i symboliki – FB blokował tych użytkowników z powodu użycia „języka nienawiści”.
Przyjechałem tutaj...
aby się napatrzeć, a raczej komu przypatrzeć…nie tylko oczami ciała, ale przede wszystkim wzrokiem serca i wiary… Nie macie pojęcia, jak ja zawsze lubiłem jeździć do Tarnowa... (św. papież Jan Pawel II)
Właśnie mija 30. rocznica dwudniowego pobytu św. Jana Pawła II w Tarnowie i beatyfikacji bł. Karoliny Kózkówny. 10 czerwca 1987 roku papież Polak w ramach III pielgrzymki do Ojczyzny odwiedził Tarnów. Była to I pielgrzymka Jana Pawła II do diecezji tarnowskiej. To było jedno z największych zgromadzeń w historii tego wielkiego pontyfikatu. 30 lat temu na spotkanie z Janem Pawłem II przybyło do Tarnowa około dwóch milionów ludzi. Z całej Polski i z zagranicy, w tym wielu rolników. Papież podczas uroczystej mszy św. beatyfikował Karolinę Kózkównę z Wał Rudy, która zginęła w obronie czystości i na końcu tego historycznego wydarzenia podniósł do godności arcybiskupiej ordynariusza diecezji tarnowskiej, biskupa Jerzego Ablewicza. To były niezapomniane dwa dni, bez wątpienia największe wydarzenie w blisko 700 letniej historii Tarnowa i 200-letniej historii Dziecezji Ternowskiej. Całe miasto zostało spontanicznie udekorowane przez jego mieszkańców, pełno było emblematów papieskich, flag i kwiatów. Nierzadko całe frontony domów obejmowały wielkie napisy; „Tyś jest opoka”, „Witaj Pasterzu”, a niektóre balkony przypominały wręcz małe ołtarze. Przez dwa dni 9 i 10 czerwca 1987 r. Jan Paweł II był wśród nas w Tarnowie i pamięć tego, co się wówczas stało, czego byliśmy świadkami i co przeżyliśmy pozostaje do dziś żywa, czego najlepszym dowodem są uroczyście obchodzone co roku kolejne rocznice tamtej wielkiej wizyty. W tym roku centralne uroczystości odbedą się w niedzielę 11 czerwca w parafii pw. bł. Karoliny w miejscu, gdzie 30. lat temu Święty Jan Pawel II odprawił uroczystą mszę św. beatyfikacyjną. Ale już we czwartek 8 czerwca odbyło sie tam diecezjalne spotkanie Szkolnych Kół Caritas. Dzień później na placu przed kościołem bł. Karoliny były liczne koncerty i spotkania. Zaś w sobotę na placu przykościelnym odbył piknik rodzinny "30 lat temu i dziś" . A jego program wypełniły m.in. Papieski Memoriał Biegowy, występy zespołów, konkursy i wspólne śpiewanie ulubionych pieśni JPII. Natomiast w niedzielę, 11 czerwca będzie miała miejsce główna uroczystość. W kościele pw. bł. Karoliny o 12.00 zostanie odprawiona uroczysta Msza św. pod przewodnictwem bpa ordynariusza Andrzeja Jeża.
„Dzienniki gwiazdowe” – sen szalony jak rzeczywistość
„Proszę nie wchodzić bez pukania (…) nie szarpać, nie krzyczeć, nie budzić… Nie odpowiadam na pytania…” – to przewodni motyw muzyczny najnowszego spektaklu Teatru Groteska w Krakowie pt. Dzienniki Gwiazdowe.. Ja w kosmosie ludzkości, jej spraw, grzechów i grzeszków, banału, kompromitacji i odwiecznego pytania: kim jestem? Jak pisze nasza nowa współpracowniczka - witamy na pokładzie - Ewa Tomasik-Adamczak, aktorka Teatru Nie Teraz, spektakl mądry, ironia skłaniająca do przemyśleń, nieprzechodząca w pusty sarkazm czy prześmiewnictwo, o wartkiej akcji i wspaniałych efektach świetlnych oraz akustycznych – to niewątpliwie zasługa reżysera, Adolfa Weltscheka oraz pracy całej ekipy: aktorów po mistrzowsku wcielających się w liczne postaci oraz pracowników technicznych. Wyjątkowo przyjemnie znosić taki „ciężar istnienia”.
Hycnar za Porcariego
Czyli zamienił stryjek siekierkę na kijek. Tak można by skwitować wymianę dyrektorów artystycznych w tarnowskim teatrze. Można by ale nie uchodzi, wszak nowy dyrektor to nowe otwarcie, nowe rozdania i zadania więc i kredyt nadziei i zaufania. Od władz i widzów, którzy pomimo dotychczasowych turbulencji repertuarowych i obsadowych, kochają swój teatr. Obaj panowie, Marcin i Jakub, mają nawet podobna fizjonomię i teatr swój, ale także nasz, każdy z nich widzi ogromny – ustępujący ma ewidentną klęskę za sobą, drugi ewentualny sukces dopiero przed sobą. Dla obu panów to dyrektorskie debiuty. Ciekawe dlaczego od jakiegoś czasu Tarnów staje się poletkiem, by nie rzec poligonem doświadczalnym dla teatralnych rewolucjonistów. Dyrektor Porcari był człowiekiem z zewnątrz i tak naprawdę nigdy nie stał się tarnowianinem, co oczywiście zarzutem nie jest. Z innej pozycji startuje dyrektor Hycnar, wywodzący się z Tarnowa, gdzie zdał maturę i gdzie w wieku 12 lat debiutował na scenie, którą teraz od 1 czerwca przyszło mu kierować. Tak więc to nasz człowiek i powinien znać, a przynajmniej wstępnie orientować się w tym, co w kulturalnej trawie Tarnowa piszczy… . Aliści, jak się okazało na pierwszej po nominacji konferencji prasowej zwołanej na Małej Scenie teatru we środę 7 czerwca, nie za bardzo wie, w jakim środowisku przyszło mu działać. Otóż w słowie wstępnym uprzejmy był stwierdzić, że w naszym mieście działa tylko jeden teatr, podczas gdy od 35 lat ma tutaj siedzibę w pełni profesjonalny, znany w całej Polsce Teatr Nie Teraz, stworzony i kierowany przez reżysera i pisarza Tomasza A. Żaka, którego zespół częściej występuje w Warszawie – niż w Tarnowie. I szkoda, że siedzący obok nowego dyrektora, jego mentor i promotor dyrektor naczelny Solskiego nie sprostował tego ewidentnego przekłamania. A przecież rozum nakazywałby dyr. Hycnarowi wizyty i zapoznanie się, przynajmniej z najważniejszymi, instytucjami kulturalnymi w mieście, o ofercie współpracy nie wspominając, bo to rozumie się samo przez się. Z przedstawionych planów repertuarowych w sezonie 2017/2018 wynika, że na Dużej Scenie odbędzie się cztery premiery: „Porachunki z katem” /15.09.2017./, „Poskromienie złośnicy” /31.12.2017./, „Balladyna” /25.03.2018./ i „Akademia Pana Kleksa” /3.06.2018./, zaś na Małej Scenie dadzą „Siostrę twojej siostry”/29.04.2018./. Ponad to na Scenie Underground pokażą „Heroiny”/17.06.2018./ - szczegóły poniżej. Otwartym tylko pozostaje pytanie: Kto kogo będzie poskramiał? Kim i czym oraz jak?... W sytuacji znanej powszechnie mizerii aktorskiej /nie odchodzi z zespołu nikt, a przychodzą jeno dwie panie/ i materialnej /dotacja + remont zaplecza/. Wisienką na tym konferencyjnym torcie było przedstawienie nowej pani Kierownik Literackiej Teatru Agaty Zdziebłowskiej, która ze stanowiska suflera i inspicjenta oraz asystenta reżysera w warszawskich teatrach awansowała na szefa literackiego naszego teatru. No cóż, pozostając w Beckettowskich „oparach absurdu” z Mrożkiem i Gogolem w tle wypada mieć nadzieję, że tym razem będzie to dobra zmiana dla teatru i jego widzów.
Małopolska osiemnastka
10 czerwca Małopolska obchodzi swoje święto. W tym roku jubileusz jest szczególny, bo samorząd województwa kończy 18 lat, a swoje urodziny świętować będzie aż do 1 lipca. Wśród zaplanowanych atrakcji są m.in. pokazy i lekcje tanga w Cricotece, pikniki w Muzeum Lotnictwa czy w Zamku Lipowiec, ciekawe wycieczki tematyczne w małopolskich parkach krajobrazowych. Na hasło „Małopolska świętuje” będzie można też zdobyć darmowe wejściówki na przedstawienia w Operze Krakowskiej, Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie czy im. St. Witkiewicza w Zakopanem. Swoje podwoje otwierają też wybrane małopolskie muzea. W bogatym kalendarzu imprez znalazły się również oryginalnie pomyślane koncerty plenerowe w tarnowskim Centrum Sztuki Mościce. To nowum w kulturalnej ofercie miasta na lato. Obok cieszących się ogromną popularnością plenerowych wieczornych projekcji filmowych w "Kinie pod chmurką" w Parku Sanguszków, organizatorzy z CS Mościce proponują w czerwcu plenerowe koncerty muzyczne na zielonej trawce i kocyku w malowniczej scenerii łąk obok CSM. Po udanej premierze 3 czerwca, propozycja ta skierowana do całych rodzin, wydaje się być strzałem w przysłowiową dziesiątkę. Oto szczegóły tego ambitnego przedsięwzięcia, którego sukces w dużej mierze zależeć będzie także od pogody... .
Niebieska lekarka
Tak wierni nazywają Matkę Boską czczoną od ponad 50 lat w pierwszej polskiej parafii pod wezwaniem Matki Boskiej Fatimskiej w Tarnowie. To na jej słynącą łaskami figurę jutro 4 czerwca 2017 roku kardynał Stanisław Dziwisz - przy współudziale biskupa Andrzeja Jeża - nałoży w imieniu i autorytetem papieża Franciszka, ufundowaną przez parafian tego sanktuarium złotą koronę. Wierni przez dwa lata gromadzili cenne wota, które następnie zostały przekazane do pracowni brązowniczej Jerzego Uruszczaka w Krakowie, gdzie korona powstała – mówi kustosz sanktuarium ks. Bilski. Misternie utkana ze złotych niteczek, ozdobiona kamieniami jest wyrazem wdzięczności i miłości czcicieli Fatimskiej Pani, bo jak podkreśla ks. kustosz, to właśnie oni byli inicjatorami tego co wydarzy się jutro na placu koronacyjnym na tzw. starej kapłanówce. To historyczne dla diecezji tarnowskiej wydarzenie, w którym udział wezmą m.in. nucjusz apostolski abp. Henryk Nowacki, liczni arcybiskupi i biskupi przypada w roku setnej rocznicy objawień fatimskich. Ks. prał. Stanisław Sojka, odpowiadający za logistyczną organizację uroczystości, szacuje, że do Tarnowa na koronację przyjedzie co najmniej 30 tys. pielgrzymów. Bezpośrednią transmisję uroczystości przeprowadzą: Radio RDN Małopolska, Radio Maryja i TV Trwam. Figura Matki Bożej, która z racji koronacji poddana była renowacji, oczekuje na koronację w nawie głównej świątyni przy Al. Matki Bożej Fatimskiej. Zwyczajnie znajduje się w ołtarzu głównym, którego symbolika nawiązuje do cudu słońca, jaki 100 lat temu, w październiku 1917 roku, miał miejsce w portugalskiej Fatimie. Warto przypomnieć, że to ks. Edwin Rzeszuto, który przez 28 lat był proboszczem parafii Matki Bożej Fatimskiej pierwszy, podjął inicjatywę aby koronowana obecnie figura Matki Bożej była autentyczna i pochodziła z miejsca objawień, gdzie pojechał i zamówił ją u portugalskiego artysty Alberta Ferreiry, syna rzeźbiarza, który wykonał jej fatimski pierwowzór. Dziś mało kto pamięta, że znane i śpiewane w całej Polsce pieśni fatimskie, tj. "Z dalekiej Fatmy", "O Pani nasza", "Salve Regina" czy "Niepokalana Słoneczna Pani", powstały właśnie tu, w tarnowskim sanktuarium.
TEATRALNE LATO NA WIELKIM EKRANIE
W kinie „Sokół” zakończył się właśnie sezon transmisji i retransmisji przedstawień operowych. Niedawno pożegnaliśmy, pisze Katarzyna Cetera – na szczęście tylko na kilka miesięcy – rosyjski balet transmitowany na kinowe ekrany wprost z najznakomitszej sceny baletowej świata – z Teatru Bolszoj. Jeszcze przez pewien czas pozostaną z nami atrakcyjne spektakle teatralne w retransmisjach z paryskiej Comédie-Française czy londyńskiego National Theatre – ale już tylko w Krakowie. Dąbrowski Dom Kultury wznowi transmisje jesienią: 30 września zobaczymy powtórkę CARMEN z Metropolitan Opera. Projekcje na żywo rozpoczną się w październiku: najpierw, 14 października, zobaczymy CZARODZIEJSKI FLET z Nowego Jorku, a tydzień później KORSARZA – prawdziwą ucztę dla oka oraz gratkę dla wielbicieli dziewiętnastowiecznego baletu rosyjskiego, okraszoną efektownymi scenami zbiorowymi. Atrakcji będzie – jak zawsze tutaj – mnóstwo, a spotkania ze sztuka baletową i operową – będą odbywały się przy ciastku, kawie czy lampce wina podczas antraktu.
Mała Talia z remontem w tle
Te dwa tematy zdominowały ostatnią (wtorek, 30 maj 2017) konferencję prasową w tarnowskim teatrze, zwołaną tym razem na teatralnym podwórku, której niebanalną scenografię stanowił mocno zdewastowany budynek teatralnego zaplecza i "plenerowy" skład dekoracji. Budynek mieszczący pracownie teatralne /stolarnię, malarnię, kostiumerię i magazyny zbudowano w 1972 roku, tuż po objęciu dyrekcji Solskiego przez Ryszarda Smożewskiego. Adaptowano go z typowego projektu budynku mieszkalnego z wielkiej płyty i przez lata zapominano o nim podczas kolejnych modernizacji głownego budynku teatru. Czas zatrzymał sie tam na latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku /maszyny, urządzenia, technologie/ i teraz po tym skansenie można tylko oprowadzać wycieczki. O cakowitej degrengoladzie tego miejsca najlepiej świadczy fakt, że kiedyś na zapleczu pracowało ponad 30 osób /stolarze, tapicerzy, szewcy, butaforzy, krawcy, perukarze, modniarki, elektrycy, akustycy - teraz zostało tam jeno...4! I teraz w ten rozpadający się interes postnowiono wpompować około sześciu milionów złotych, gruntownie go przebudowywując. Połowę tej kwoty teatr uzyskał w formie dofinansowania, o pozostałą część zwróci się do miasta. Inwestycja ma się rozpocząć w czasie wakacji, a prace zakończą się prawdopodobnie jesienią przyszłego roku. Generalny remont zaplecza mocno skomplikuje bieżącą pracę teatru, czego doświadczy m.in. właśnie rozpoczynająca się Mała Talia. To po raz dziewiąty tarnowski teatr jest gospodarzem Festiwalu Spektakli dla Dzieci „Mała Talia”. Impreza rozpoczyna się 1 czerwca premierą bajki „Lato muminków”, na podstawie Tove Jansson w reżyserii Barbary Wiśniewskiej. Najmłodsza widownia obejrzy nie tylko spektakle ale weźmie też udział w warsztatach i grze miejskiej. Na niektóre wydarzenia teatr zaprasza dzieci wspólnie z rodzicami.
XXXV Tydzień Talentów za nami...
Ten, będący jedną ze znaczących muzycznych wizytówek miasta i regionu Festiwal, który do tej pory przez przeszło trzy dekady odbywał się jesienią, w tym roku po raz pierwszy zorganizowano w maju, uwzględniając sugestie melomanów i przyjaciół Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej. Te Muzyczne Dionizje od kilku lat funkcjonują w formule Warsztatów z Mistrzami. Ich uczestnicy wybierani są spośród najwybitniejszych młodych laureatów konkursów krajowych i zagranicznych, stojących u progu swojej drogi artystycznej, a ich udział jest promowany przez znakomitych pedagogów i czołowych wykonawców współpracujących z Centrum Paderewskiego. W tym roku reprezentowali różne ośrodki muzyczne: Poznań, Warszawę, Kraków, Kielce, Tarnów, Tuchów i Domosławice. Nierzadko ich występ w Kąśnej Dolnej to przepustka do wielkiej krajowej, a bywa że i międzynarodowej kariery. W tym roku w roli mentorów wystąpili prof. Klaudiusz Baran – Rektor Uniwersytetu Muzycznego F. Chopina w Warszawie, najlepszy polski akordeonista i bandoneonista, czołowa polska pianistka, prof. Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu – Joanna Marcinkowska oraz Łukasz Długosz – uznany przez krytyków za najwybitniejszego flecistę swojej generacji. Ich wirtuozerię mogliśmy podziwiać podczas recitali mistrzowskich 21 i 25 maja w Dworze I. J. Paderewskiego w Kąśnej Dolnej. Tradycyjnie jeden z koncertów festiwalowych poświęcony został najbardziej uzdolnionym uczniom tarnowskiej szkoły muzycznej. „Tarnowskie Talenty” zaprezentowały się 22 maja w Sali Lustrzanej w Tarnowie. Koncert finałowy tegorocznego jubileuszowego Tygodnia Talentów wypełniło „Trzech Tenorów na bis”. 28 maja w Letniej Sali Koncertowej kompleksu dworsko-parkowego I. J. Paderewskiego wystąpili wybitni maestro: Dariusz Stachura, Adam Sobierajski oraz w roli gospodarza dyrektor Centrum Paderewskiego Łukasz Gaj. Podczas galowego koncertu zaprezentowali się również wyróżnieni uczestnicy warsztatów. Poniżej szczegóły pióra Moniki Partyk oficjalnej recenzentki tegorocznego Tygodnia Talentów.
HAMLETYCZNIE
Najpierw – dawno, dawno temu, dywaguje nasza stała recenzentka teatralna Katarzyna Cetera – obejrzałam spektakl Jana Klaty w zapisie telewizyjnym. „H.” – taki tytuł nosiła adaptacja dzieła Szekspira firmowana przez gdański Teatr Wybrzeże zrealizowana w 2004 roku na terenie Stoczni Gdańskiej, w na wpół zrujnowanej hali 42 a. To ta hala, w której znajdowała się wówczas suwnica Anny Walentynowicz. Miejsce dla Polaków święte, mityczne – niemal jak Elsynor właśnie. Hamleta – chyba najbardziej polskiego ze wszystkich Hamletów, których widziałam – kreował wówczas Marcin Czarnik.
| |||||
| |||||
|
Malowanie słowem
Tryptyk Katyński część I
1940 – 2010 Katyń
to
dla Polaków
ziemia
święta i przeklęta
wojenna
dwie daty
dwie listy
ale
od
teraz
pamięć jedna
wtedy
bezimienny guzik
z orzełkiem
teraz
obrączka
z imieniem
prezydenta
wtedy
strzały w tył głowy
i milczący las
wokół
teraz
salwy honorowe
Zygmunt i Wawel
i pokój
także my
jakby
nie ci
sami
oby
Zapowiedzi
Tryptyk smoleński - Ryszard Smagacz
szukaj: czytelnia - wiersze
Uteatralizowana Medytacja o Pasji - Niedziela Palmowa - 20.03. Klasztor O.Redemptorystów w Tuchowie
Lekcja - 2016
Kreon - 2014
Dzięń Gniewu - 2013
Wyklęci - 2012
Ballada o Wołyniu - 2011
Inensywność szkła poza percepcją - 2010
Premiera roku!
Kurs tańca brzucha dla początkująych
Taniec orientalny i nie tylko - Layla zaprasza
Bardzo Kulturalne Poniedziałki w TKK
Agnieszka Opolska - Róża. Premiera 14 stycznia.
