Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.​

Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.

Ośrodek Praktyk Artystycznych w Rudzie Kameralnej
Nowa siedziba Teatru Nie Teraz

PARTNER MEDIALNY

ZAPOWIEDZI | PATRONAT MEDIALNY

Każdemu z Was
oraz Waszym bliskim

wszelakości dobrej a Bożej
życzy Tarnowski Kurier Kulturalny
razem z Teatrem Nie Teraz
w czas WIELKIEJ NOCY
Anno Domini 2024

______________________________

MALOWANE SŁOWEM

Malowane przez: Tomasza Habiniaka

Wiersze autorstwa: Ryszarda Smagacza

REDAKTOR NACZELNY

* * *

 

już

wieczór

 

kończę

kolejny

wiersz

 

chociaż

wciąż

 

stoję

w

progu

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

nie

recytuję

już

 

swoich

wierszy

 

pod

pomnikiem

Mickiewicza

 

teraz

słuchają

mnie

 

jeno

brzozy

i

ikony

 

z nich

czerpię

siłę

 

na

dalszy

bochen

czasu

 

Ryszard S.

______________________________

Panie

 

nie

dopuść

by

moje

słowa

przerastały

twoją

prawdę

 

Ryszard S.

______________________________

Wahadło

 

wiersz

to taniec

            z

chaosem

w

którym

panuje

porządek

—————————–

wiersze

pisuję

sam

      nie

wiem

jak

i

dopiero

gdy

powstaną

widzę

com

uczynił

———————————

poeta

zawsze

stoi

w

punkcie

wyjścia

co

wcale

          nie

wyklucza

między

planetarnych

rajz

 

Ryszard S.

______________________________

globalna

pandemia

 

ubrała

           nas

w kagańce

na twarzy

i

ostęplowała

nam

         dusze

a

chorzy z

urojenia

lekarze

zamiast

leczyć

wypisują

akty

      zgonu

 

Polska

jeszcze

się broni

 

niczym

Reduta

Ordona

 

przed

           tą

bolszewicką

zarazą

i

nie zginie

póki

          my

żyjemy

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

jestem

starym 

człowiekiem

 

który woli

 

czytać

i

myśleć

 

pisać

i

milczeć

 

inaczej

 

niż

       nasze 

covidowe

dzieci

 

dla

których

nie ma

      przed

         i po

 

jest teraz



________________________



zaszczep

dziecku

 

bojaźń 

bożą

 

nie

preparat

 

Ryszard S.

______________________________

Poprzedni
Następny

______________________________

Perun:

Z premedytacją nie oglądam TV.

Telewizor u mnie siedzi w pudle już piąty rok. W ten wyjazdowy weekend miałem przykrą przyjemność zapoznać się z repertuarem różnych stacji korzystając z zastanego odbiornika TV. Po takiej przerwie dostrzega się znaczące różnice i niestety regres kultury.
To, co zobaczyłem i posłuchałem tak bardzo mnie przeraziło i tak bardzo mną wstrząsnęło, że obawiam się, że nie dam rady opisać tego odczucia. Przestraszyłem się zdając sobie sprawę z tego jaka masa rodaków jest karmiona szambem.
Do tej chwili mam wykrzywione usta z wielkim niesmakiem po obejrzeniu fragmentów programów informacyjnych, a także popularno-rozrywkowych. To jest kompletne dno szambowozu!!!
Dziennikarze – błaźni, aroganci, klakierzy i ignoranci, którzy kilkadziesiąt lat temu nie zdaliby matury.
Politycy “polemizujący” w TV – takie typy spotykaliśmy w XX wieku w zieleni miejskiej lub w PGR-ach.
Naukowcy – kilku karierowiczów żądnych kasy za udział w reklamach.
Ludzie kultury i sztuki – kompletny brak.
Gdzie się podziały programy, w których wykształceni, z nieprzeciętną inteligencją, kulturalni redaktorzy dawali wzór szlachetnej osobistej i społecznej postawy? Gdzie wywiało autorytety – ludzi nauki, kultury i sztuki?
W zamian mamy głupkowate seriale lub programy, w których zestaw nieokrzesanych prymitywnych i wulgarnych osób, siedząc na kanapie przed TV, żłopiąc piwo i pierdząc, mówi- “ocenia”, co jest fajne, a co niefajne, kształtuje opinię widzów. Ogląda ich podobno 70-90% społeczeństwa, które ma teraz potwierdzenie, że to jak żyją i jak się zachowują jest w porządku (jest OK i COOL!).
SKANDAL!!!  SKANDAL!!!   SKANDAL!!!
Misja kulturalna programów telewizyjnych rozmyła się gdzieś już dawno temu i nie wiadomo, czy powróci.
Jest zgoda społeczeństwa na to wszystko.
Najważniejsze w państwie osoby muszą znać ten stan rzeczy – aprobują to nie wyrażając jakiegokolwiek sprzeciwu.
Ludzie – zróbmy coś z tym, bo intelekt naszego narodu umiera na naszych oczach i na nasze życzenie!
Jesteśmy otumaniani repertuarem TV oraz coraz większą ilością dostępnego oficjalnie i legalnie alkoholu (dorosłe i mądre osoby korzystają z umiarem, ale ile takich jest? Albo ta młodzież popisująca się przed rówieśnikami?)
Jak kiedyś kolonizatorzy rozpijali rdzennych mieszkańców Ameryki, tak dziś poprzez alkohol i tragiczny poziom intelektualny programów morduje się bezkrwawo Polaków!
Alkohol sprzedawany na stacjach benzynowych!!!
To świadectwo NARODOWEGO KRETYNIZMU, UPODLENIA I PONIŻENIA, którego doczekaliśmy się w XXI wieku.
Do tego dochodzi skrajnie fatalna polityka wewnętrzna i zewnętrzna rządu, która doprowadziła do tego, że Polacy są skłóceni nawet ze swoimi najbliższymi, a żaden z sąsiadów już nas nie lubi.
Rzucą jeszcze więcej kiełbasy na grilla, puszek piwa i małpeczek w popularnych sklepach, pokażą w TV zawody pływackie w moczu i będzie można podzielić się Polską jak resztką kilkudniowej pleśniejącej pizzy!!!
Kulturalna Polsko gdzie jesteś?!
Mądry Polaku przed szkodą gdzie jesteś?!
P.S.
Pominąłem opis kilku programów.
To się w głowie nie mieści, to nie przechodzi przez usta, ani przez klawiaturę.
O mechanizmach manipulacji też nie wspominam. To zagrożenie jest/powinno być dla wszystkich oczywiste.
Niezmiennie polecam lekturę – Gustav le Bon, “Psychologia tłumu”

Piotr Barszczowski (fb)

BOŻENA KWIATKOWSKA przedstawia swoje obrazy i wiersze

O TYM I OWYM 229

Dekalog Polaka

“…Jam jest Polska, Ojczyzna twoja, ziemia Ojców, z ktorej wzrosłeś.

Wszystko, czymś jest,
po Bogu mnie zawdzięczasz.

 

1. Nie będziesz miał ukochania
 ziemskiego nade mnie.

2. Nie będziesz wzywał imienia Polski
 dla własnej chwały,
 kariery albo nagrody.

3. Pamiętaj, abyś Polsce oddał bez wahania
 majątek, szczęście osobiste i życie.

4. Czcij Polskę, Ojczyznę twoją,
 jak matkę rodzoną.

5. Z wrogami Polski walcz wytrwale
do ostatniego tchu, do ostatniej kropli
krwi w żyłach twoich.

6. Walcz z własnym wygodnictwem i tchórzostwem.
Pamiętaj, że tchórz nie może być Polakiem.

7. Bądź bez litości dla zdrajców
imienia polskiego.

8. Zawsze i wszędzie śmiało stwierdzaj,
że jesteś Polakiem.

9. Nie dopuść, by wątpiono w Polskę.

10. Nie pozwól, by ubliżano Polsce,
poniżając Jej wielkość i Jej zasługi,
Jej dorobek i Majestat.

 

Będziesz miłował Polskę
pierwszą po Bogu miłością.
Bedziesz Ją miłował więcej
niż siebie samego”.

Zofia Kossak-Szczucka

PITAVALE - 113

wg. Jerzego Reutera

Miłość w teatrze

To nie tylko sceniczne dramaty, pisane przez wielkich dramaturgów, to także zwykła proza życia, schowana gdzieś głęboko za tajemniczymi kulisami, w garderobach, pracowniach i emocjach, jakże ważnych dla każdego artysty. To raczej zrozumiałe, że życie na scenie musi przenosić się gdzieś głębiej i odciskać swoje piętno na dniu codziennym uczestników tego niecodziennego dell`arte. Pan elektryk z tarnowskiego teatru był młodym i bardzo przystojnym mężczyzną, a mało tego, był nad wyraz ambitny i rządny wejścia na scenę w jakiejś wyrazistej pozie, by zaimponować wszystkim. Jednak pozostałoby to w sferze nocnych marzeń, gdyby do naszego teatru nie została zatrudniona młoda, tuż po studiach, piękna aktorka. A byla tak powabna, że skupiała na sobie gorący wzrok wszystkich mężczyzn i zadrosne spojrzenia kobiet. Elektryk – tak go nazwiemy, by nie urągać jego pamięci – zakochał się od pierwszego wejrzenia, co było zawsze widoczne na oświetlanej przez niego scenie i rozpoczął powolne eksponowanie przed wybranką swoich wdzięków.

Pitaval 113

Uwaga! Sensacyjne odkrycie w Tarnowie.

Jak donoszą lokalne media, w schowku kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa w Tarnowie odnaleziono rzeźbę, będącą pierwowzorem sarkofagu Jadwigi Andegaweńskiej, znajdującego się w katedrze wawelskiej. Sarkofag królowej Jadwigi wykonał w 1902 roku wybitny polski rzeźbiarz i medalier Antoni Madeyski. Dzieło powstało w Rzymie jako fundacja Karola Lanckorońskiego. Artysta wyrzeźbił je z białego marmuru kararyjskiego, wzorując się na nagrobku Ilarii del Qareto z XV wieku w katedrze w Lukce. Natomiast tarnowskie znalezisko jest wykonane z bogato zdobionego drewna i gipsu.

 

Podczas przeprowadzonej ekspertyzy, przeczytać można m.in. w internetowym wydaniu tygodnika TEMI – okazało się, że dzieło jest pierwowzorem wawelskiego sarkofagu Jadwigi Andegaweńskiej. Przy wezgłowiu królowej odkryto napis potwierdzający nazwisko autora i miejsce powstania rzeźby: „Antoni Madeyski, 1901, Rzym”. Odnaleziony nagrobek królowej Jadwigi czeka konserwacja, po której trafi do kaplicy przy pałacu książąt Sanguszków.

 

Madeyski był ważną osobą polskiego życia artystycznego; we Włoszech pełnił wręcz rolę nieformalnego “ambasadora” przebywających tam, parających się sztuką, rodaków. Jego pracownia przy via Flaminia 36 uchodziła za rodzaj salonu artystycznego. Podobną rolę spełniała czytelnia polska zorganizowana przez Madeyskiego w 1899 w Caffe Greco przy via Condotti. Szczególną opieką artysta otoczył dwóch wybitnych artystów mieszkających w Rzymie – rzeźbiarza Wiktora Brodzkiego i malarza Aleksandra Gierymskiego. Zgodnie z własną wolą został pochowany we wspólnym z nimi grobowcu na cmentarzu Campo Verano w Rzymie.

 

Antoni Madeyski – wybitny acz zupełnie zapomniany rzeźbiarz i medalier urodził się w 1862 w Fośni Wielkiej na Wołyniu, zmarł w 1939 w Rzymie. Od 1882 kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (m.in. w pracowni Walerego Gadomskiego), następnie – w latach 1886-1890 – w akademii wiedeńskiej (u Caspara Clemensa Zumbuscha) oraz w Akademii w Petersburgu (1803-1898). W 1898 przeniósł się do Rzymu, gdzie mieszkał na stałe do końca życia.

Jakkolwiek nieliczne rzeźby Madeyskiego wykazują związki z prądami z okresu przełomu XIX i XX w., zwłaszcza secesją, zdecydowana większość jego dorobku przynależy do tradycji sztuki akademickiej nawiązującej do antyku i renesansu. Znamienną cechą twórczości rzeźbiarza było łączenie historyzującej stylistyki z tendencją realistyczną, przybierającą nieraz (zwłaszcza w modelowanych przezeń portretach) postać werystycznej wręcz pasji w dążeniu do jak najwierniejszego oddania podobieństwa modela.

Wielce sprawny warsztatowo i pracowity artysta realizował liczne zamówienia instytucjonalne i prywatne na dzieła monumentalne, nagrobki, portrety i medaliony. W dziedzinie rzeźby monumentalnej najbardziej znane są takie jego dzieła, jak: popiersie Jana Matejki w niszy na fasadzie Pałacu Sztuki w Krakowie (1901), płaskorzeźba z popiersiem Stefana Batorego na Wawelu, przede wszystkim zaś dwa nagrobki w katedrze wawelskiej – królowej Jadwigi (1902) oraz Władysława Warneńczyka (1906). Do najwybitniejszych realizacji rzeźbiarsko-architektonicznych Madeyskiego wykonanych w Rzymie należy wystrój wnętrza kościoła św. Stanisława.

 

Monumentalny sarkofag królowej Jadwigi, który znajduje się w katedrze wawelskiej, powstał w 1902 roku w Rzymie. Wykonany jest z białego marmuru kararyjskiego. Na wierzchniej płycie ukazana jest postawie leżącej postać królowej ze złożonymi do modlitwy rękami oraz psem symbolizującym wierność pod stopami.

Jego autor Antoni Madeyski wcześniej przygotował model, wykonane w skali 1:1 bozetto, z drewna i gipsu, które wygląda identycznie, jak wawelski sarkofag. Podarował je na początku XX wieku księżnej Konstancji – ówczesnej pani pałacu w Tarnowie- Gumniskach, z którą się wówczas zaprzyjaźnił, realizując zlecone przez nią zamówienia. Wykonał między innymi nagrobki członków rodu Sanguszków, pochowanych w kaplicy na Starym Cmentarzu oraz w tarnowskiej katedrze.

 

Model sarkofagu znajdował się w przypałacowej kaplicy do 1944 roku, kiedy ta wskutek wybuchu bomby w parku uległa uszkodzeniu. Przeniesiono go wówczas do środka, do holu w pałacu, gdzie przeleżał kolejne ćwierć wieku.

Wtedy w pałacu znajdowała się już szkoła, a sarkofag traktowany był jak zawalidroga. Zapadła decyzja, aby umieścić go w bocznej nawie nowo wybudowanego, a nieurządzonego jeszcze kościoła na Rzędzinie – mówi Tadeusz Mędzelowski, pasjonat historii Tarnowa, pełnomocnik rektora Wyższej Szkoły Biznesu – NLU.

Kilka miesięcy temu zainicjował odtworzenie kaplicy przy dawnym Pałacu Sanguszków. O sarkofagu dowiedział się przez przypadek od długoletniej woźnej szkoły.

 

Cenne bozetto przeleżało zapomniane w kościelnym schowku przez pół wieku. Wcześniej, niefortunnie jego drewniane elementy zostały przemalowane farbą olejną na biały kolor, upodabniając je do wykonanej z gipsu figury królowej.

Patrząc na niego pierwszy raz czułem się, jak Indiana Jones. Był cały zakurzony, w pajęczynach, jakby dopiero co wyciągnięto go z jakiejś krypty – mówi Tomasz Głowacz, zajmujący się konserwacją dzieł sztuki.

 

W trakcie wstępnego oczyszczenia odczytano napis przy wezgłowiu św. Jadwigi: „Antoni Madeyski, 1901, Rzym”. Rzeźba jest niekompletna, ale odłamane elementy na szczęście udało się zebrać i mogą zostać nowo przymocowane.

To wyjątkowo cenne i piękne dzieło, które wprawdzie nie jest tak gładkie i nieskazitelne, jak marmurowy sarkofag na Wawelu, ale akurat w tym przypadku struktura zniszczeń na gipsie dodała mu dodatkowego uroku. Będę sugerował, aby tę patynę zachować, a nie wygładzać – mówi Tomasz Głowacz.

 

Model sarkofagu po konserwacji ma wrócić do przypałacowej kaplicy Sanguszków.

 

Korzystałem z: www.tarnównaszemiasto.pl / www.temi.pl oraz Wikipedii.

R.Z.

Zobacz również:

Rok Bemowski

czyli jak słynny Tarnowianin nie mógł spocząć na cmentarzu, bo przed śmiercią przeszedł na islam.   Ku zdumieniu i zaskoczeniu wielu, to właśnie Rada Krajowa Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT ustanowiła, z okazji przypadającej w bieżącym

Czytaj więcej....

Urodzinowy miszmasz

To już 694 lat liczy sobie nasz Tarnów, powołany do administracyjnego bytu 7 marca 1330 roku dekretem króla Władysława Łokietka. Z tej okazji magistraccy zawiadowcy kulturalni zaplanowali dwudniowy 7 i 8 marzec blok imprez, będących

Czytaj więcej....
Poprzedni
Następny

 

  jak
  Babcia
  przy
  furtce
  stoi

 

  cierpiąc
  na
  zawroty
  historii

 

  Ryszard S.

MALOWANIE SŁOWEM

Ryszard Smagacz

Tryptyk Katyński część I

 

Część I

 

            1940 – 2010 Katyń

to

dla Polaków

ziemia

święta i przeklęta

wojenna

dwie daty

dwie listy

ale

od

teraz

pamięć jedna

 

wtedy

bezimienny guzik

z orzełkiem

teraz

obrączka

z imieniem

prezydenta

 

wtedy

strzały w tył głowy

i milczący las

wokół

teraz

salwy honorowe

Zygmunt i Wawel

i pokój

także my

jakby

nie ci

sami

oby

 

CZYTAJ DALEJ

 

Najnowsze spektakle:

PREMIERA
8 marca 2024, Muzeum Wsi Radomskiej
15 marca 2024, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

8 lipca 2023, Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu

PREMIERA
18 marca 2023, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

28 września 2022, Łomża

10 wrzesień 2022 – Suchowola koło Białegostoku
16 wrzesień 2022 – Strachocina koło Sanoka

8 wrzesień 2022 – Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu
14 wrzesień 2022 – Gliwice

Pierwsza premiera online – grudzień 2020

dworek M. Konopnickiej w Żarnowcu

Lipiec 2020

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Listopad 2019

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Spektakl teatralny w wykonaniu adeptów TNT

Arkadia – Sybir – Powrót do nieswojego domu

kwiecień 2019

listopad 2018 – Opole

październik 2017 – Tuchów – Kraków – Warszawa
październik 2016 – Tarnów Ratusz
marzec 2016 – Tuchów klasztor
luty 2016 – Warszawa – Galeria Porczyńskich
sierpień 2015 – Ołpiny
listopad 2014/2015 – Tuchów, Ołpiny /Wymarsz/
październik 2014 – Warszawa Żoliborz – Dom Pielgrzyma “Amicus”
lipiec 2013 – Synagoga – Dąbrowa Tarnowska
kwiecień 2012 – Warszawa – Więzienie na Rakowieckiej

maj 2011 – Warszawa – Muzeum Niepodleglości

grudzień 2010 – Hotel Tarnovia
maj – czerwiec 2003 Peregrynacja z kopią Veraikonu: Nowy Sącz, Stary Sącz, Just, Rożnów, Tropie, Jamna, Lipnica Murowana,  Nowy Wiśnicz, Szczepanów, Zabawa, Zawada, Tarnów 

_______________________

SPOTKANIA

_______________________

więcej na www.nieteraz.pl 
www.tarnowskikurierkulturalny.pl