Dwa lata temu, kiedy ks. Artur Ważny został mianowany przez papieża Franciszka 14. biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej miał 56 lat i był najmłodszym biskupem w Polsce. Trudno doprawdy byłoby wskazać lepszego kandydata na biskupa w dzisiejszych apokaliptycznych czasach. Bp. Artur, to poza rozlicznymi funkcjami i zaszczytami, przede wszystkim charyzmatyczny duszpasterz młodzieży i wzięty kaznodzieja. Nasz znajomość jest tak stara, jak… Festiwal Filmowy VITAE VALOR, który razem wraz z Jerzym Świtkiem organizowaliśmy. To wspólne działania w duszpasterstwie akademickim TRATWA, którego był sternikiem. To błogosławiony czas peregrynacji po diecezji tarnowskiej kopii ikony Chrystusa Przemienionego w nowosądeckiej fary. To okres, kiedy ks. Artur

Dzisiaj, 13 maja 2022 roku, mija 33 rocznica uroczystego pochówku zakonnika (wcześniej polskiego szlachcica herbu Leliwa) – św. Andrzeja Boboli w poświęconym mu Sanktuarium w Warszawie. Zaś trzy dni później, 16 maja, przypada 365. rocznica śmierci w Janowie na Białorusi, tego do niedawna niemal całkowicie zapomnianego świętego Jezuity, misjonarza i kaznodziei, męczennika za wiarę, okrutnie zamęczonego (m.in. obdarto go żywcem ze skóry!) przez ukraińskich kozaków w 1657 roku. Mało kto wie, że ten apostoł Polesia i jeden z katolickich patronów Polski uważany jest za autora tekstu historycznych ślubów lwowskich króla Jana Kazimierza. I nie przypadkiem właśnie teraz ukazała się absolutnie

  Miesiąc maj to dla wielu ludzi najpiękniejszy miesiąc w ciągu całego roku. Nic dziwnego, to właśnie w maju najbardziej rzuca się w oczy piękno naszej ziemi. Wszelka roślinność, a przede wszystkim rozkwitające kwiaty wzbudzają w nas zachwyt. Budząca się przyroda pozytywnie wpływa też na nasze samopoczucie. Maj kojarzy się również z tak zwaną „majówką”, co większości z nas skojarzy się z dłuższym weekendem, wszechobecnym grillowaniem, wypadami za miasto i imprezowymi masówkami. Niestety, coraz mniej ludzi pamięta, że „majówka” to przede wszystkim Nabożeństwo Majowe – nabożeństwo ku czci Matki Bożej, odprawiane w Kościele Katolickim właśnie w miesiącu maju. Szczególnie w

To życiowe motto prawie zupełnie nie znanego i nie słusznie zapomnianego, również przez Kościół, księdza Józefa Andrasza, pierwszego i ostatniego spowiednika św. Siostry Faustyny. Właśnie w Wydawnictwie Apostolstwa Modlitwy ukazała się książka pt. „O. Józef Andrasz SJ. Kierownik duchowy świętej siostry Faustyny Kowalskiej”. Jej autorką jest tarnowska diecezjanka Stanisława Bogdańska, która od lat angażuje się w przypominanie postaci o. Andrasza, pochodzącego z miejscowości Wielopole (parafia w podsądeckich Wielogłowach). A ponieważ jutro, w niedzielę 24 kwietnia, przypada Święto Miłosierdzia Bożego obchodzone w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, czyli II Niedzielę Wielkanocną, zwaną obecnie Niedzielą Miłosierdzia Bożego – warto przypomnieć zupełnie wyjątkową dla

Za to z pewnością odbędzie się w Solskim wernisaż sławnego dzieła Piotra Barszczowskiego ale o tym potem…   Tradycyjnie wierzymy, że Ostatnia Wieczerza, modlitwa Pana Jezusa i Jego pojmanie na Górze Oliwnej miały miejsce w czwartek wieczorem. Ale czy na pewno? Nie jest to dogmat naszej wiary, jedynie tradycja przez małe “t” i nie ma to w zasadzie żadnego znaczenia, ale myślę, że warto się w Wielkim Tygodniu zastanowić nad tym, kiedy faktycznie to wydarzenie mogło mieć miejsce. Porównanie Ewangelii Janowej z synoptycznymi nasuwa pewne trudności, gdyż synoptycy wyraźnie mówią, że Ostatnia Wieczerza była Paschą, a Jan podaje, że Jezusa

Zwana też kwietną lub wierzbną, rozpoczyna cykl obrzędów wielkanocnych. Przywołuje ona triumfalny wjazd Chrystusa do Jerozolimy na pięć dni przed ukrzyżowaniem. Wspominają o nim wszyscy czterej ewangeliści, ale tylko jeden Święty Jan mówi o tym, że zgromadzony tłum wita Chrystusa gałązkami palmowymi. Wydarzenia te miały wypełnić starotestamentowe proroctwo Zachariasza, który zapowiadał: “Oto Król twój idzie do ciebie sprawiedliwy i zwycięski. Pokorny – jedzie na osiołku, na oślątku, źrebięciu, oślicy”. Zwyczaj obchodzenia tego święta potwierdzony jest dopiero w dokumentach z IV wieku, które zawierają opis tego zwyczaju kultywowanego wówczas w Jerozolimie. Patriarcha dosiadający osła wjeżdżał do miasta drogą opisaną w Piśmie

odejścia do domu Ojca: biskupów Rzymu i Tarnowa.   Waśnie mijają dwie znaczące rocznice:  w sobotę 2 kwietnia – 17. rocznica śmierci św. Jana Pawła II oraz, mniej zauważana, w czwartek 31 marca – 32. rocznica śmierci abp. Jerzego Ablewicza, jednego z najbardziej zasłużonych pasterzy Kościoła tarnowskiego . Ojciec Święty Jan Paweł II Wielki zmarł 2 kwietnia 2005 r. wieczorem o godzinie 21.37 w swym prywatnym apartamencie. Ten z najznamienitszy z rodu Polaków i jeden z największych papieży żył 85 lat, kiedy został papieżem miał 58, był 265 następcą św. Piotra i pierwszym od 1523 roku papieżem nie – Włochem. Sprawował

Czyli staropolska Wstępna Środa, rozpoczyna w kalendarzu chrześcijańskim czterdziestodniowy okres Wielkiego Postu. Zwyczaj posypywania głowy popiołem na znak żalu i pokuty istniał już w starożytnej Grecji i Rzymie. W kościołach chrześcijańskich tradycja ta pojawiła się w VII w. W roku 1091 papież Urban II uczynił go zwyczajem obowiązującym w całym kościele do dzisiaj. W czasie środowej Mszy św. kapłani posypują wiernym głowy popiołem powstałym ze spalenia palm wielkanocnych z poprzedniego roku, mówiąc: „Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz” albo „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Dawniej ludzie wierzyli, że popiół powstaje ze startych na proch ludzkich kości.

Współczesne rewolucyjne i demoliberalne elity stworzyły wizję świata bez wojen i konfliktów. Społeczeństwa pogrążone w kryzysie moralnym i religijnym były przekonane, że nastał „raj na ziemi”, ale wszystkie ideologie natychmiast zweryfikowała wojna na Ukrainie. W tym kontekście należy pamiętać o objawieniach Matki Bożej w Fatimie, która prosiła o pokutę za grzechy i zawierzenie Rosji jej Niepokalanemu Sercu. – Zachód stracił swoją tożsamość, Zachód się pogubił, poszedł szukać swoich fałszywych rewolucyjnych proroków i teraz jest rozbrojony. Stanął przed nim przeciwnik, który na przekór zachodniemu pacyfizmowi nie zagrał z nim w tę grę, a sam swój naród przygotowywał do wojny, zbroił się