Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.​

Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.

Ośrodek Praktyk Artystycznych w Rudzie Kameralnej
Nowa siedziba Teatru Nie Teraz

PARTNER MEDIALNY

ZAPOWIEDZI | PATRONAT MEDIALNY

XV Edycja Festiwalu Vitae Valor

20-23 listopada 2025

Tegoroczne hasło festiwalu: OBLICZA PRZYJAŹNI

Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie
prezentuje
7 odcinkowy miniserial „OPOWIEŚCI TEATRALNE”

W tym unikalnym projekcie udział bierze red. naczelny n/portalu.

______________________________

MALOWANE SŁOWEM

Malowane przez: Tomasza Habiniaka

Wiersze autorstwa: Ryszarda Smagacza

REDAKTOR NACZELNY

* * *

 

już

wieczór

 

kończę

kolejny

wiersz

 

chociaż

wciąż

 

stoję

w

progu

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

nie

recytuję

już

 

swoich

wierszy

 

pod

pomnikiem

Mickiewicza

 

teraz

słuchają

mnie

 

jeno

brzozy

i

ikony

 

z nich

czerpię

siłę

 

na

dalszy

bochen

czasu

 

Ryszard S.

______________________________

Panie

 

nie

dopuść

by

moje

słowa

przerastały

twoją

prawdę

 

Ryszard S.

______________________________

Wahadło

 

wiersz

to taniec

            z

chaosem

w

którym

panuje

porządek

—————————–

wiersze

pisuję

sam

      nie

wiem

jak

i

dopiero

gdy

powstaną

widzę

com

uczynił

———————————

poeta

zawsze

stoi

w

punkcie

wyjścia

co

wcale

          nie

wyklucza

między

planetarnych

rajz

 

Ryszard S.

______________________________

globalna

pandemia

 

ubrała

           nas

w kagańce

na twarzy

i

ostęplowała

nam

         dusze

a

chorzy z

urojenia

lekarze

zamiast

leczyć

wypisują

akty

      zgonu

 

Polska

jeszcze

się broni

 

niczym

Reduta

Ordona

 

przed

           tą

bolszewicką

zarazą

i

nie zginie

póki

          my

żyjemy

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

jestem

starym 

człowiekiem

 

który woli

 

czytać

i

myśleć

 

pisać

i

milczeć

 

inaczej

 

niż

       nasze 

covidowe

dzieci

 

dla

których

nie ma

      przed

         i po

 

jest teraz



________________________



zaszczep

dziecku

 

bojaźń 

bożą

 

nie

preparat

 

Ryszard S.

______________________________

Poprzedni
Następny

______________________________

Perun:

Z premedytacją nie oglądam TV.

Telewizor u mnie siedzi w pudle już piąty rok. W ten wyjazdowy weekend miałem przykrą przyjemność zapoznać się z repertuarem różnych stacji korzystając z zastanego odbiornika TV. Po takiej przerwie dostrzega się znaczące różnice i niestety regres kultury.
To, co zobaczyłem i posłuchałem tak bardzo mnie przeraziło i tak bardzo mną wstrząsnęło, że obawiam się, że nie dam rady opisać tego odczucia. Przestraszyłem się zdając sobie sprawę z tego jaka masa rodaków jest karmiona szambem.
Do tej chwili mam wykrzywione usta z wielkim niesmakiem po obejrzeniu fragmentów programów informacyjnych, a także popularno-rozrywkowych. To jest kompletne dno szambowozu!!!
Dziennikarze – błaźni, aroganci, klakierzy i ignoranci, którzy kilkadziesiąt lat temu nie zdaliby matury.
Politycy „polemizujący” w TV – takie typy spotykaliśmy w XX wieku w zieleni miejskiej lub w PGR-ach.
Naukowcy – kilku karierowiczów żądnych kasy za udział w reklamach.
Ludzie kultury i sztuki – kompletny brak.
Gdzie się podziały programy, w których wykształceni, z nieprzeciętną inteligencją, kulturalni redaktorzy dawali wzór szlachetnej osobistej i społecznej postawy? Gdzie wywiało autorytety – ludzi nauki, kultury i sztuki?
W zamian mamy głupkowate seriale lub programy, w których zestaw nieokrzesanych prymitywnych i wulgarnych osób, siedząc na kanapie przed TV, żłopiąc piwo i pierdząc, mówi- „ocenia”, co jest fajne, a co niefajne, kształtuje opinię widzów. Ogląda ich podobno 70-90% społeczeństwa, które ma teraz potwierdzenie, że to jak żyją i jak się zachowują jest w porządku (jest OK i COOL!).
SKANDAL!!!  SKANDAL!!!   SKANDAL!!!
Misja kulturalna programów telewizyjnych rozmyła się gdzieś już dawno temu i nie wiadomo, czy powróci.
Jest zgoda społeczeństwa na to wszystko.
Najważniejsze w państwie osoby muszą znać ten stan rzeczy – aprobują to nie wyrażając jakiegokolwiek sprzeciwu.
Ludzie – zróbmy coś z tym, bo intelekt naszego narodu umiera na naszych oczach i na nasze życzenie!
Jesteśmy otumaniani repertuarem TV oraz coraz większą ilością dostępnego oficjalnie i legalnie alkoholu (dorosłe i mądre osoby korzystają z umiarem, ale ile takich jest? Albo ta młodzież popisująca się przed rówieśnikami?)
Jak kiedyś kolonizatorzy rozpijali rdzennych mieszkańców Ameryki, tak dziś poprzez alkohol i tragiczny poziom intelektualny programów morduje się bezkrwawo Polaków!
Alkohol sprzedawany na stacjach benzynowych!!!
To świadectwo NARODOWEGO KRETYNIZMU, UPODLENIA I PONIŻENIA, którego doczekaliśmy się w XXI wieku.
Do tego dochodzi skrajnie fatalna polityka wewnętrzna i zewnętrzna rządu, która doprowadziła do tego, że Polacy są skłóceni nawet ze swoimi najbliższymi, a żaden z sąsiadów już nas nie lubi.
Rzucą jeszcze więcej kiełbasy na grilla, puszek piwa i małpeczek w popularnych sklepach, pokażą w TV zawody pływackie w moczu i będzie można podzielić się Polską jak resztką kilkudniowej pleśniejącej pizzy!!!
Kulturalna Polsko gdzie jesteś?!
Mądry Polaku przed szkodą gdzie jesteś?!
P.S.
Pominąłem opis kilku programów.
To się w głowie nie mieści, to nie przechodzi przez usta, ani przez klawiaturę.
O mechanizmach manipulacji też nie wspominam. To zagrożenie jest/powinno być dla wszystkich oczywiste.
Niezmiennie polecam lekturę – Gustav le Bon, „Psychologia tłumu”

Piotr Barszczowski (fb)

BOŻENA KWIATKOWSKA przedstawia swoje obrazy i wiersze

O TYM I OWYM 229

Dekalog Polaka

„…Jam jest Polska, Ojczyzna twoja, ziemia Ojców, z ktorej wzrosłeś.

Wszystko, czymś jest,
po Bogu mnie zawdzięczasz.

 

1. Nie będziesz miał ukochania
 ziemskiego nade mnie.

2. Nie będziesz wzywał imienia Polski
 dla własnej chwały,
 kariery albo nagrody.

3. Pamiętaj, abyś Polsce oddał bez wahania
 majątek, szczęście osobiste i życie.

4. Czcij Polskę, Ojczyznę twoją,
 jak matkę rodzoną.

5. Z wrogami Polski walcz wytrwale
do ostatniego tchu, do ostatniej kropli
krwi w żyłach twoich.

6. Walcz z własnym wygodnictwem i tchórzostwem.
Pamiętaj, że tchórz nie może być Polakiem.

7. Bądź bez litości dla zdrajców
imienia polskiego.

8. Zawsze i wszędzie śmiało stwierdzaj,
że jesteś Polakiem.

9. Nie dopuść, by wątpiono w Polskę.

10. Nie pozwól, by ubliżano Polsce,
poniżając Jej wielkość i Jej zasługi,
Jej dorobek i Majestat.

 

Będziesz miłował Polskę
pierwszą po Bogu miłością.
Bedziesz Ją miłował więcej
niż siebie samego”.

Zofia Kossak-Szczucka

PITAVALE - 113

wg. Jerzego Reutera

Miłość w teatrze

To nie tylko sceniczne dramaty, pisane przez wielkich dramaturgów, to także zwykła proza życia, schowana gdzieś głęboko za tajemniczymi kulisami, w garderobach, pracowniach i emocjach, jakże ważnych dla każdego artysty. To raczej zrozumiałe, że życie na scenie musi przenosić się gdzieś głębiej i odciskać swoje piętno na dniu codziennym uczestników tego niecodziennego dell`arte. Pan elektryk z tarnowskiego teatru był młodym i bardzo przystojnym mężczyzną, a mało tego, był nad wyraz ambitny i rządny wejścia na scenę w jakiejś wyrazistej pozie, by zaimponować wszystkim. Jednak pozostałoby to w sferze nocnych marzeń, gdyby do naszego teatru nie została zatrudniona młoda, tuż po studiach, piękna aktorka. A byla tak powabna, że skupiała na sobie gorący wzrok wszystkich mężczyzn i zadrosne spojrzenia kobiet. Elektryk – tak go nazwiemy, by nie urągać jego pamięci – zakochał się od pierwszego wejrzenia, co było zawsze widoczne na oświetlanej przez niego scenie i rozpoczął powolne eksponowanie przed wybranką swoich wdzięków.

Pitaval 113

Festiwal z duszą

czyli

pisany emocjami.

 

W sierpniu Bieszczady znów otwierają ramiona dla tych, którzy chcą spotkać się nie tylko z kinem, ale z drugim człowiekiem i zrobić coś dobrego – razem. Pomysłodawcą, inicjatorem i dyrektorem Bieszczadzkiego Festiwalu Filmowego „Ale Czad!” jest Robert Żurakowski, rzeźbiarz, muzyk, reżyser filmów dokumentalnych, artysta od lat związany z Bieszczadami. Jest autorem m.in. nagradzanego dokumentu „Śniła mi się Połonina”, opowiadającego o legendarnym bieszczadniku Lutku Pińczuku. Obecnie pracuje nad poruszającym filmem „Nie ma mnie”, którego bohaterem jest sparaliżowany po wylewie artysta, Zdzisław Pękalski. W tym roku ideą przewodnią tego jedynego festiwalu w Polsce jest pomoc tym, którzy na co dzień mają pod górę – dzieciom z niepełnosprawnościami, które czekają na swoje Bieszczady.

 

Pierwsza edycja Bieszczadzkiego Festiwalu Filmowego „Ale CZAD!” odbyła się w dniach 17–20 sierpnia 2023 roku, z wydarzeniami w Dwerniku, Zatwarnicy i Chmielu. Druga edycja – rozszerzona o dodatkowy dzień – miała miejsce między 14 a 18 sierpnia 2024 roku, a do festiwalowych lokalizacji dołączył Hotel Stanica Kresowa Chreptiów w Lutowiskach.

 

Celem dwóch pierwszych edycji Festiwalu organizowanych przez Stowarzyszenie Inicjatyw Bieszczadzkich „Przełączenie” była promocja filmów powstających w Bieszczadach i na Podkarpaciu, a także tych, które tematycznie, kulturowo lub artystycznie nawiązują do regionu. Drugim, równie istotnym celem była popularyzacja kultury filmowej i piękna Bieszczadów. Ale najważniejsi zawsze byli ludzie – twórcy, artyści i widzowie, mieszkańcy i turyści oraz ich emocje, wspomnienia i wzruszenia. W programie dotychczasowych edycji znalazły się pokazy filmów, spotkania z twórcami, dyskusje, wycieczki śladami filmowymi po gminie Lutowiska, spektakle teatralne, wystawy fotograficzne i koncerty. Podczas inauguracji drugiej edycji festiwalowi nadano imię Jerzego Janickiego – pisarza, scenarzysty i wielkiego miłośnika Bieszczadów.

 

W roku 2025 Festiwal „Ale CZAD!” odbędzie się po raz trzeci – w nowej, wyjątkowej lokalizacji. Tegoroczna edycja potrwa 5 dni, od 8 do 12 sierpnia i jak zawsze zaprezentuje filmy fabularne i dokumentalne związane z Bieszczadami, Podkarpaciem i Karpatami w szerokim znaczeniu. Filmy opowiadające o ludziach tego regionu, o przyrodzie, o związkach między człowiekiem a naturą, od „bieszczadzkich klasyków” po najnowsze produkcje. Festiwalowi będą towarzyszyć spotkania z ludźmi filmu (reżyserami, aktorami, operatorami, kompozytorami, filmoznawcami), a także bogaty program wydarzeń dla dzieci i dorosłych: koncerty, prelekcje, warsztaty, wystawy, wernisaże, gry i konkursy. Oficjalne otwarcie i zakończenie Festiwalu, zgodnie z tradycją, odbędzie się …lokalizacja już wkrótce!

 

Wyjątkowym zwieńczeniem 3. edycji Festiwalu „Ale CZAD!” będzie koncert legendarnego Józefa Skrzeka, który zagra w noc spadających perseidów tworząc niezwykły muzyczny finał pod otwartym, bieszczadzkim niebem.

 

Józef Skrzek nie znalazł się na Festiwalu przypadkowo. Od lat łączy go przyjaźń artystyczna i współpraca z Dyrektorem Festiwalu, Robertem Żurakowskim. Obecnie kompozytor tworzy muzykę do filmu w reżyserii Roberta pt. „Nie ma mnie”, opowiadającego historię bieszczadzkiego rzeźbiarza Zdzisława Pękalskiego.

 

To nie pierwsze spotkanie Józefa Skrzeka z Bieszczadami. W ubiegłym roku w ramach cyklu koncertów „Trzy cerkwie, trzy koncerty” artysta zagrał niezwykłe koncerty, które na długo zapadły w pamięć uczestników. W czerwcu tego roku, podczas XV Bieszczadzkiego Zlotu Leśnych Ludzi, został uhonorowany tytułem Honorowego Zakapiora – wyróżnienia, które trafia wyłącznie do postaci wyjątkowych, związanych duchem z Bieszczadami. Udział Józefa Skrzeka w tegorocznej edycji Festiwalu to wielkie wyróżnienie i zaszczyt dla organizatorów oraz wszystkich uczestników.

 

Dlaczego warto tu być? Jak mówi Robert: „Dla niepowtarzalnej atmosfery i wątkowych przeżyć. Taką wyjątkową okazją będzie z pewnością wernisaż wystawy „Wizerunki Bieszczadników w fotografii Inki Wieczeńskiej”. To wystawa reporterskich fotografii do wywiadów jakie autorka prowadzała dla ogólnopolskiego Miesięcznika Bieszczady.

 

Artystce towarzyszyć będzie dyr. Teatru Nie teraz Tomasz A. Żak, reżyser znanego w Bieszczadach spektaklu teatralnego Wyżej Niż Połonina. Wspólnie podejmą próbę rozszyfrowania legendy bieszczadzkiego Zakapiora .

 

Legendarna Inka zaprezentuje sentymentalną diaporamę z Bieszczadnikami , których nie ma już wśród nas.
Wernisaż muzycznie oprawi Piotr „Lupi” Lubertowicz muzyczna legenda Podhala, świetny gitarzysta, wokalista oraz autor tekstów.
Prowadzącą spotkanie będzie poetka Justyna Sieradzka.

 

Inka Wieczeńska – ps. Dzwięczka pochodzi z Elbląga .
Członek rzeczywisty Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej – Stowarzyszenia Twórców oraz członek Związku Polskich Fotografów Przyrody Okręgu Roztoczańsko-Podkarpackiego. Laureatka licznych konkursów fotograficznych polskich i zagranicznych.

 

Swoje prace prezentuje w galeriach całej Polski, w autorskiej wystawie „I to są właśnie moje Bieszczady” Pasję fotograficzną dzieli z dziennikarską. Będąc niezależnym dziennikarzem prowadziła rozmowy z Bieszczadnikami i czołowymi artystami scen polskich ilustrując je autorskimi fotografiami. Jest autorką ostatniego prasowego wywiadu z Hanną Bielicką „Nie żałuję niczego”.

 

Od lat współpracuje z Teatrem Nie Teraz oraz jest członkiem wspierającym Stowarzyszenia Przewodników Turystycznych Karpaty. Obecnie wykonuje fotosy do filmu Nie Ma Mnie w reż. Roberta Żurakowskiego.
Wraz z mężem prowadzi działalność gospodarczą w dziedzinie optyki i oddaje się swoim zamiłowaniom.

 

Przysłowiową wisienką na torcie będzie losowanie sesji fotograficznej /portret /wykonany przez autorkę wystawy.

 

Zapraszamy na ten wyjątkowy wernisaż 08 sierpnia, godz. 15.00 3 Bieszczadzki Festiwal Filmowy ALE CZAD !, Zagroda Chryszczata.

 

Na podstawie materiałów organizatorów – Ryszard Zaprzałka.

Zobacz również:

MIĘDZY KROPLĄ A PRAGNIENIEM

czyli Arizona w salonie na Poddaszu.   W piątkowy wieczór 14 listopada 2025 roku o godz. 18, na wernisaż wystawy fotograficznej „Między kroplą a pragnieniem” Jerzego Bergandera w Galerii ZCK „Poddasze” prowadzonej przez znanego w

Czytaj więcej....

„Sztafeta pokoleń”

czyli Jubileuszowy zlot w Hortarze.   To było w sobotę, 18 października, w prestiżowej prywatnej Galerii Sztuki HORTAR – znanej rodziny przedsiębiorców i filantropów p. Kopczyńskich, gdzie odbył się wernisaż wystawy „Sztafeta pokoleń”. To kolejne

Czytaj więcej....
Poprzedni
Następny

 

  jak
  Babcia
  przy
  furtce
  stoi

 

  cierpiąc
  na
  zawroty
  historii

 

  Ryszard S.

MALOWANIE SŁOWEM

Ryszard Smagacz

Tryptyk Katyński część I

 

Część I

 

            1940 – 2010 Katyń

to

dla Polaków

ziemia

święta i przeklęta

wojenna

dwie daty

dwie listy

ale

od

teraz

pamięć jedna

 

wtedy

bezimienny guzik

z orzełkiem

teraz

obrączka

z imieniem

prezydenta

 

wtedy

strzały w tył głowy

i milczący las

wokół

teraz

salwy honorowe

Zygmunt i Wawel

i pokój

także my

jakby

nie ci

sami

oby

 

CZYTAJ DALEJ

 

Teatr Nie Teraz

Galeria Mistrzów:

Najnowsze spektakle:

MINIATURA TEATRALNA
PREMIERA
18 października 2025, Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu

MINIATURA TEATRALNA
PREMIERA
12 października 2024, Dwór Brzozówka w Tomicach k/ Warszawy

PREMIERA
5 października 2024, Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu
11 października 2024, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA
8 marca 2024, Muzeum Wsi Radomskiej
15 marca 2024, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

8 lipca 2023, Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu

PREMIERA
18 marca 2023, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

28 września 2022, Łomża

10 wrzesień 2022 – Suchowola koło Białegostoku
16 wrzesień 2022 – Strachocina koło Sanoka

8 wrzesień 2022 – Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu
14 wrzesień 2022 – Gliwice

Pierwsza premiera online – grudzień 2020

dworek M. Konopnickiej w Żarnowcu

Lipiec 2020

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Listopad 2019

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Spektakl teatralny w wykonaniu adeptów TNT

Arkadia – Sybir – Powrót do nieswojego domu

kwiecień 2019

listopad 2018 – Opole

październik 2017 – Tuchów – Kraków – Warszawa
październik 2016 – Tarnów Ratusz
marzec 2016 – Tuchów klasztor
luty 2016 – Warszawa – Galeria Porczyńskich
sierpień 2015 – Ołpiny
listopad 2014/2015 – Tuchów, Ołpiny /Wymarsz/
październik 2014 – Warszawa Żoliborz – Dom Pielgrzyma „Amicus”
lipiec 2013 – Synagoga – Dąbrowa Tarnowska
kwiecień 2012 – Warszawa – Więzienie na Rakowieckiej

maj 2011 – Warszawa – Muzeum Niepodleglości

grudzień 2010 – Hotel Tarnovia
maj – czerwiec 2003 Peregrynacja z kopią Veraikonu: Nowy Sącz, Stary Sącz, Just, Rożnów, Tropie, Jamna, Lipnica Murowana,  Nowy Wiśnicz, Szczepanów, Zabawa, Zawada, Tarnów 

_______________________

SPOTKANIA

_______________________

więcej na www.nieteraz.pl 
www.tarnowskikurierkulturalny.pl

YouTube