czyli OPERA RARA W LISTOPADZIE
Listopadowa odsłona słynnego już krakowskiego festiwalu zapowiadała się niezwykle – podsumowuje nasza krakowska korespondentka Katarzyna Cetera. Przede wszystkim odbyła się światowa prapremiera monodramu operowego THE MAN WITH SWEATS – Iaina Bella brytyjskiego kompozytora – z librettem zbudowanym z utworów poetyckich Thoma Gunna, wydanych po raz pierwszy w 1992 roku. Poeta wypowiada się na temat kondycji współczesnego mężczyzny i jego często wypieranymi, rzadko dyskutowanych problemów. Realizacji podjął się Krystian Lada, świetnie znany już festiwalowej publiczności za sprawą swoich inscenizacji UNKNOWN. I LIVE WITH YOU i SIGISMONDO. Dwa premierowe pokazy mogliśmy oglądać 21 i 22 listopada na deskach Teatru Łaźnia Nowa.
Jeszcze przed premierą, 19 listopada, w kameralnej przestrzeni Pałacu Potockich przed krakowską publicznością wystąpił kolejny po Samuelu Mariño prawdziwy sopranista, Maayan Licht,. Artysta ten swoją przygodę ze sceną zaczął od studiowania aktorstwa w szkole teatru alternatywnego w Szelomi w Izraelu. Studia wokalne rozpoczął w Netanji i kontynuował w Hadze na wydziale muzyki dawnej u Rity Adams. Znany jest przede wszystkim w Holandii, gdzie występuje w prawie nigdy niepowierzanych mężczyznom słynnych sopranowych partiach w „Mesjaszu” Händla czy Mszy h-moll Bacha. Jego estradową partnerką była grająca na pianoforte Wioletta Fluda-Tkaczyk. Tym koncertem festiwal Opera Rara zainaugurował cykl recitali zatytułowany „Walcz o pieśń”.
Drugi koncert z tego cyklu odbył się w Małopolskim Ogrodzie Sztuki, gdzie z towarzyszeniem fortepianu (Bartłomiej Kominek) wystąpiła sopranistka Joanna Freszel. To jedna z najlepiej rozpoznawalnych polskich specjalistek od muzyki najnowszej, ale jej repertuar jest bardzo rozległy. Wykonuje zarówno wielkie role w operach romantycznych i bel canto (Rozyna w CYRULIKU SEWILSKIM Rossiniego, Małgorzata w FAUŚCIE Gounoda czy Psyche w EROSIE I PSYCHE Różyckiego), recitale pieśniowe, jak i liczne prawykonania utworów pisanych często z myślą specjalnie o jej głosie i możliwościach. Jest też laureatką Paszportu „Polityki” i charyzmatyczną popularyzatorką muzyki, m. in. w pasjonujący sposób opowiadającą o współczesnych technikach wokalnych na swoim kanale na YouTube. W programie recitalu znalazły się rzadko wykonywane kompozycje Grażyny Bacewicz i Ludomira Różyckiego.
Miłośnicy Franciszka Schuberta i wielbiciele Thomasa Hampsona już w poniedziałek, 22 listopada, w Teatrze Słowackiego mieli okazję usłyszeć WINTERREISE. Ten amerykański baryton to prawdziwa legenda opery. Trudno nawet wyliczyć wszystkie sceny, na których występował i dyrygentów, z którymi współpracował. Listę najświetniejszych instytucji, z którymi współpracował, otwiera Metropolitan Opera i Royal Opera House. Współpracował też z najwspanialszymi dyrygentami, na czele z Nikolausem Harnoncourtem (z którym łączyła go wieloletnia artystyczna przyjaźń), Danielem Barenboimem, Zubinem Mehtą i Seijim Ozawą. Jego karierę dokumentuje pokaźna dyskografia, bowiem Hampton nagrywał dla największych wytwórni — nie tylko recitale, ale i szereg ról operowych (pamiętamy choćby jego Germonta w słynnym nagraniu TRAVIATY u boku Anny Netrebko i Rolando Villazóna). Hampson jest jednym z największych śpiewaków naszych czasów. To artysta kompletny, który zawsze poszukiwał nowych repertuarowych ścieżek i potrafił jednocześnie sprostać wiążącym się z tym stylistycznym wyzwaniom bez względu na to, czy to chodziło o rolę w operze Verdiego albo Wagnera, czy też o Schubertowską pieśń. Przy fortepianie towarzyszył artyście Wolfram Rieger.
Dorota Szczepańska to wschodząca gwiazda polskiej opery obdarzona sopranem nadzwyczajnie oryginalnej barwy. Biegłość, z jaką realizuje wszelkie ozdobniki i pasaże, sprawia, że bardzo chętnie współpracują z nią zespoły muzyki dawnej przygotowujące wykonania barokowych oper. Śpiewała już m.in. tytułową rolę w SEMELE Händla, występowała w ARGENORE Wilhelminy von Bayreuth, brała też udział w dwóch światowych wskrzeszeniach XVIII-wiecznych oper: SEMIRAMIDE RICONOSCIUTA Vinciego pod batutą Marco Vitale i ARMINIO Hassego z {oh!} Orkiestrą Historyczną. Artystka nie wzbrania się jednak przed muzyką późniejszych epok: z sukcesem śpiewa Mozarta, Haydna czy Schuberta oraz utwory kompozytorów współczesnych. W Pałacu Potockich przed festiwalową publicznością artystka wystąpiła z kompozycjami Josepha Haydna: sześcioma pieśniami i kantatą operową ARIANNA A NAXOS. Dorocie Szczepańskiej towarzyszył Marek Toporowski, który akompaniował pieśniarce a w przerwie recitalu wykonał na pianoforte Sonatę c-moll – kompozycję George’a Fredericka Pinto.
Cykl „Walcz o pieśń” zakończył się 24 listopada w foyer MOS-u – tam pojawił się Petr Nekoranec — tenor, jeden z najbardziej może wyrazistych czeskich śpiewaków młodego pokolenia. Od września 2018 roku jest solistą Staatsoper Stuttgart, gdzie śpiewał już trzy główne belcantowe role: Almavivę w CYRULIKU SEWILSKIM Rossiniego, Ramira KOPCIUSZKU tegoż autora i Ernesta w DON PASQUALE Donizettiego. Artysta uczestniczył w Lindemann Program for Young Artist w Metropolitan Opera, a w latach 2014—2016 należał do zespołu Bayerische Staatsoper w Monachium i jej Studia Operowego W styczniu 2018 roku otrzymał— Classic Prague Award w kategorii Talent Roku. W Polsce zadebiutował wyraziście w niezwykle wymagającym dla śpiewaka monodramie Iaina Bella COMFORT STARVING. Artyście towarzyszył na fortepianie William Kelley a w programie recitalu znalazły się kompozycje Franza Liszta, Edvarda Griega, Roberta Schumanna, Claude’a Debussy, Gabriela Fauré czy Sergieja Rachmaninowa.
OPERA RARA nie zawodzi słuchaczy, melomanów, widzów i amatorów wyjątkowych muzycznych doznań ani na chwilę. Warto się wybrać do Krakowa – to przecież bardzo blisko, po sąsiedzku.
Katarzyna Cetera
Tekst /zdjęcia/ powstał na podstawie materiałów organizatorów.
