Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.​

Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.

Ośrodek Praktyk Artystycznych w Rudzie Kameralnej
Nowa siedziba Teatru Nie Teraz

PARTNER MEDIALNY

ZAPOWIEDZI | PATRONAT MEDIALNY

Zacni Przyjaciele, Koleżanki, Koledzy i Znajomi
Dziś, 4 kwietnia 2024 r.
zgodnie z zapowiedzią i równolegle z premierą
w Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie,
trafił do sieci pierwszy odcinek
7 odcinkowego miniserialu „OPOWIEŚCI TEATRALNE”.

Serdecznie zapraszam, wystarczy kliknąć poniżej. Krzysztof Borowiec.
PS. W tym unikalnym projekcie udział bierze red. naczelny n/portalu.

______________________________

MALOWANE SŁOWEM

Malowane przez: Tomasza Habiniaka

Wiersze autorstwa: Ryszarda Smagacza

REDAKTOR NACZELNY

* * *

 

już

wieczór

 

kończę

kolejny

wiersz

 

chociaż

wciąż

 

stoję

w

progu

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

nie

recytuję

już

 

swoich

wierszy

 

pod

pomnikiem

Mickiewicza

 

teraz

słuchają

mnie

 

jeno

brzozy

i

ikony

 

z nich

czerpię

siłę

 

na

dalszy

bochen

czasu

 

Ryszard S.

______________________________

Panie

 

nie

dopuść

by

moje

słowa

przerastały

twoją

prawdę

 

Ryszard S.

______________________________

Wahadło

 

wiersz

to taniec

            z

chaosem

w

którym

panuje

porządek

—————————–

wiersze

pisuję

sam

      nie

wiem

jak

i

dopiero

gdy

powstaną

widzę

com

uczynił

———————————

poeta

zawsze

stoi

w

punkcie

wyjścia

co

wcale

          nie

wyklucza

między

planetarnych

rajz

 

Ryszard S.

______________________________

globalna

pandemia

 

ubrała

           nas

w kagańce

na twarzy

i

ostęplowała

nam

         dusze

a

chorzy z

urojenia

lekarze

zamiast

leczyć

wypisują

akty

      zgonu

 

Polska

jeszcze

się broni

 

niczym

Reduta

Ordona

 

przed

           tą

bolszewicką

zarazą

i

nie zginie

póki

          my

żyjemy

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

jestem

starym 

człowiekiem

 

który woli

 

czytać

i

myśleć

 

pisać

i

milczeć

 

inaczej

 

niż

       nasze 

covidowe

dzieci

 

dla

których

nie ma

      przed

         i po

 

jest teraz



________________________



zaszczep

dziecku

 

bojaźń 

bożą

 

nie

preparat

 

Ryszard S.

______________________________

Poprzedni
Następny

______________________________

Perun:

Z premedytacją nie oglądam TV.

Telewizor u mnie siedzi w pudle już piąty rok. W ten wyjazdowy weekend miałem przykrą przyjemność zapoznać się z repertuarem różnych stacji korzystając z zastanego odbiornika TV. Po takiej przerwie dostrzega się znaczące różnice i niestety regres kultury.
To, co zobaczyłem i posłuchałem tak bardzo mnie przeraziło i tak bardzo mną wstrząsnęło, że obawiam się, że nie dam rady opisać tego odczucia. Przestraszyłem się zdając sobie sprawę z tego jaka masa rodaków jest karmiona szambem.
Do tej chwili mam wykrzywione usta z wielkim niesmakiem po obejrzeniu fragmentów programów informacyjnych, a także popularno-rozrywkowych. To jest kompletne dno szambowozu!!!
Dziennikarze – błaźni, aroganci, klakierzy i ignoranci, którzy kilkadziesiąt lat temu nie zdaliby matury.
Politycy “polemizujący” w TV – takie typy spotykaliśmy w XX wieku w zieleni miejskiej lub w PGR-ach.
Naukowcy – kilku karierowiczów żądnych kasy za udział w reklamach.
Ludzie kultury i sztuki – kompletny brak.
Gdzie się podziały programy, w których wykształceni, z nieprzeciętną inteligencją, kulturalni redaktorzy dawali wzór szlachetnej osobistej i społecznej postawy? Gdzie wywiało autorytety – ludzi nauki, kultury i sztuki?
W zamian mamy głupkowate seriale lub programy, w których zestaw nieokrzesanych prymitywnych i wulgarnych osób, siedząc na kanapie przed TV, żłopiąc piwo i pierdząc, mówi- “ocenia”, co jest fajne, a co niefajne, kształtuje opinię widzów. Ogląda ich podobno 70-90% społeczeństwa, które ma teraz potwierdzenie, że to jak żyją i jak się zachowują jest w porządku (jest OK i COOL!).
SKANDAL!!!  SKANDAL!!!   SKANDAL!!!
Misja kulturalna programów telewizyjnych rozmyła się gdzieś już dawno temu i nie wiadomo, czy powróci.
Jest zgoda społeczeństwa na to wszystko.
Najważniejsze w państwie osoby muszą znać ten stan rzeczy – aprobują to nie wyrażając jakiegokolwiek sprzeciwu.
Ludzie – zróbmy coś z tym, bo intelekt naszego narodu umiera na naszych oczach i na nasze życzenie!
Jesteśmy otumaniani repertuarem TV oraz coraz większą ilością dostępnego oficjalnie i legalnie alkoholu (dorosłe i mądre osoby korzystają z umiarem, ale ile takich jest? Albo ta młodzież popisująca się przed rówieśnikami?)
Jak kiedyś kolonizatorzy rozpijali rdzennych mieszkańców Ameryki, tak dziś poprzez alkohol i tragiczny poziom intelektualny programów morduje się bezkrwawo Polaków!
Alkohol sprzedawany na stacjach benzynowych!!!
To świadectwo NARODOWEGO KRETYNIZMU, UPODLENIA I PONIŻENIA, którego doczekaliśmy się w XXI wieku.
Do tego dochodzi skrajnie fatalna polityka wewnętrzna i zewnętrzna rządu, która doprowadziła do tego, że Polacy są skłóceni nawet ze swoimi najbliższymi, a żaden z sąsiadów już nas nie lubi.
Rzucą jeszcze więcej kiełbasy na grilla, puszek piwa i małpeczek w popularnych sklepach, pokażą w TV zawody pływackie w moczu i będzie można podzielić się Polską jak resztką kilkudniowej pleśniejącej pizzy!!!
Kulturalna Polsko gdzie jesteś?!
Mądry Polaku przed szkodą gdzie jesteś?!
P.S.
Pominąłem opis kilku programów.
To się w głowie nie mieści, to nie przechodzi przez usta, ani przez klawiaturę.
O mechanizmach manipulacji też nie wspominam. To zagrożenie jest/powinno być dla wszystkich oczywiste.
Niezmiennie polecam lekturę – Gustav le Bon, “Psychologia tłumu”

Piotr Barszczowski (fb)

BOŻENA KWIATKOWSKA przedstawia swoje obrazy i wiersze

O TYM I OWYM 229

Dekalog Polaka

“…Jam jest Polska, Ojczyzna twoja, ziemia Ojców, z ktorej wzrosłeś.

Wszystko, czymś jest,
po Bogu mnie zawdzięczasz.

 

1. Nie będziesz miał ukochania
 ziemskiego nade mnie.

2. Nie będziesz wzywał imienia Polski
 dla własnej chwały,
 kariery albo nagrody.

3. Pamiętaj, abyś Polsce oddał bez wahania
 majątek, szczęście osobiste i życie.

4. Czcij Polskę, Ojczyznę twoją,
 jak matkę rodzoną.

5. Z wrogami Polski walcz wytrwale
do ostatniego tchu, do ostatniej kropli
krwi w żyłach twoich.

6. Walcz z własnym wygodnictwem i tchórzostwem.
Pamiętaj, że tchórz nie może być Polakiem.

7. Bądź bez litości dla zdrajców
imienia polskiego.

8. Zawsze i wszędzie śmiało stwierdzaj,
że jesteś Polakiem.

9. Nie dopuść, by wątpiono w Polskę.

10. Nie pozwól, by ubliżano Polsce,
poniżając Jej wielkość i Jej zasługi,
Jej dorobek i Majestat.

 

Będziesz miłował Polskę
pierwszą po Bogu miłością.
Bedziesz Ją miłował więcej
niż siebie samego”.

Zofia Kossak-Szczucka

PITAVALE - 113

wg. Jerzego Reutera

Miłość w teatrze

To nie tylko sceniczne dramaty, pisane przez wielkich dramaturgów, to także zwykła proza życia, schowana gdzieś głęboko za tajemniczymi kulisami, w garderobach, pracowniach i emocjach, jakże ważnych dla każdego artysty. To raczej zrozumiałe, że życie na scenie musi przenosić się gdzieś głębiej i odciskać swoje piętno na dniu codziennym uczestników tego niecodziennego dell`arte. Pan elektryk z tarnowskiego teatru był młodym i bardzo przystojnym mężczyzną, a mało tego, był nad wyraz ambitny i rządny wejścia na scenę w jakiejś wyrazistej pozie, by zaimponować wszystkim. Jednak pozostałoby to w sferze nocnych marzeń, gdyby do naszego teatru nie została zatrudniona młoda, tuż po studiach, piękna aktorka. A byla tak powabna, że skupiała na sobie gorący wzrok wszystkich mężczyzn i zadrosne spojrzenia kobiet. Elektryk – tak go nazwiemy, by nie urągać jego pamięci – zakochał się od pierwszego wejrzenia, co było zawsze widoczne na oświetlanej przez niego scenie i rozpoczął powolne eksponowanie przed wybranką swoich wdzięków.

Pitaval 113

Oblicza wolności

To tytuł i hasło przewodnie tegorocznego Festiwalu Filmowego Vitae Valor, którego 11 edycja odbędzie się w Centrum Sztuki Mościce w dniach 05.12 – 12.12.2021 r. Vitae Valor to festiwal ludzi stawiających pytania. Festiwal ludzi świadomych, że na niektóre z nich trudno będzie odpowiedzieć, bądź odpowiedź będzie trudna i wymagająca pogłębionej analizy. Festiwal jest poszukiwaniem prawdy o Nas – naszych relacjach z innymi, jest sięganiem w głąb człowieka i jego życia, które odwołując się do ubiegłorocznej edycji jest pełne konfliktów i wewnętrznych zderzeń racji, poglądów, myśli. Festiwal jest nie tylko obrazem, ale także słowem, które poza projekcjami wybrzmiewa w panelach dyskusyjnych.- Stawiamy wielkie pytania i szukamy na nie odpowiedzi. Szukamy W O L N O Ś C I. Chcemy poznać jej oblicza 2021 – piszą organizatorzy festiwalu z Fundacji Alegoria i Stowarzyszenia Kanon na stronie  www.vvfestival.pl . Nasz portal jest jednym z patronów medialnych imprezy.

Początki Vitae Valor to rok 2000, kiedy to ks. Paweł Postawa z Oratorium św. Filipa Neri w Tarnowie zaproponował mi – wspomina twórca i dyrektor pierwszych edycji Festiwalu Jerzy Świtek, zorganizowanie festiwalu filmów religijnych, bądź też katolickich. Zastanawiałem się nad podjęciem takiego zadania i doszedłem do wniosku, że nie ma sensu powielać formuły festiwalu w Niepokalanowie, który jest festiwalem filmów katolickich. Pomyślałem, że można by przygotować imprezę o szerszym zakresie, nie tylko religijnym, ale także humanistycznym. Dobrze oddaje to założenie tytuł festiwalu – „Vitae Valor”, czyli „Wartość życia” (warto dodać, że pomysłodawcą nazwy jest ks. prof. Andrzej Zając, Owczesny szef chóru katedralnego „Pueri Cantores Tarnovienses”).

Jerzy Świtek to postać, która swoje życie związała z propagowaniem kultury, zwłaszcza kinematografii. To właśnie dzięki Jego inicjatywie – pomysłom powstawały projekty, które z czasem przerodziły się w ogólnopolskie wydarzenia takie jak: Tarnowska Nagroda Filmowa czy Festiwal Filmowy Vitae Valor. Związany od zawsze z Tarnowem, z pasją i talentem, walnie przyczyniał się do rozwoju kultury, inspirując kolejne pokolenia, przekazując im wiedzę i pasję do kina. Nic dziwnego, że podczas ubiegłorocznego Festiwalu Vitae Valor Prezydent Tarnowa przyznał mu prestiżową nagrodę Tarnowskiego Dukata w podziękowaniu za dotychczasowe zaangażowanie w rozwój kultury Tarnowa. W związku z ciężką chorobą Jerzego Świtka w trakcie trwania imprezy zorganizowano zbiórkę publiczną środków potrzebnych na długotrwałą i kosztowną rehabilitację.

“Poszukujemy – piszą organizatorzy, różnych jej wizerunków, będziemy wpatrywać się w jej powiązania ze światem artystycznym, literackim a także społeczno – politycznym. Pragnienie wolności, jest pragnieniem każdego z Nas. Wszyscy bowiem, chcemy być wolni, mieć wpływ na nasze decyzje, być samodzielnymi w swoich działaniach i w swoim myśleniu. Wolność nie jest nam dana. Należy jej szukać i o nią – na różnych etapach swojego życia walczyć. To wyzwanie, to trud. To także szansa na budowanie świadomego społeczeństwa, w którym wolność jest wartością, jest odkrywaniem relacji z drugim człowiekiem, próbą nadania jej głębszego wymiaru, który ostatecznie doprowadza do spotkania i podjęcia dialogu.”

Festiwal stawia więc pytania o to, czym jest wolność i jaka jest jej dzisiejsza definicja w tak szybko zmieniającym się świecie. Integralnym pytaniem jest także pytanie o kondycję współczesnego człowieka, który coraz częściej utożsamiany jest z różnym zniewoleniem – nie tylko na płaszczyźnie nałogów. Pojęcia takie jak smartfonizm, martwica społeczna stają się dzisiaj zaprzeczeniem wolności. Czy zatem jesteśmy w pełni wolni? Gdzie jest granica bycia człowiekiem wolnym? Czy potrafimy ją wskazać? Co z wolnością polityczną, wolnością słowa? W końcu wolność, czyli co? – to pytanie, które jako twórcy festiwalu chcemy postawić i szukać na nie odpowiedzi w czterech wybranych obszarach naszego życia: ekonomii i polityki, Internetu i nowych technologii, wolności artystycznej i twórczej a także wolności sprawczej rozumianej jako sposób tworzenia dobra w otaczającej nas rzeczywistości lub odwrotnie, jako coś , co jest destrukcyjne i burzące. Wierzymy, że wewnętrznie człowiek jest w stanie podjąć dialog i rozmowę z każdym – zachowując swoje poglądy, ale także szanując odmienność myśli drugiego. Może stać się ogniwem z łańcucha., które łączy a nie dzieli. Stając się w ten sposób mostem. Sprawczość zatem jest pewnego rodzaju potwierdzeniem wewnętrznej wolności.

Symboliczną opowieścią samej tematyki festiwalu jest jego plakat, autorstwa Piotra Barszczowskiego. Łańcuch przywołuje na myśl zniewolenie, brak szerszej perspektywy, ograniczenie wolności czy uwięzienie. Jednak w tym przekazie, jest jeszcze jeden istotny element, to jedno z ogniw, które wymyka się takiej charakterystyce. To środkowe ogniwo, – swoją innością, swoimi pragnieniami, marzeniami czy poglądami zmienia wygląd całego łańcucha. Nie naruszając, nie zrywając przy tym jego konstrukcji! Trwa w niej, chce budować i podtrzymywać relacje, tworzyć więź, doświadczać bliskości drugiego, jednocześnie będąc zanurzonym w świadomości bycia innym. To właśnie dzięki temu jednemu elementowi, zmienia się również opis samego łańcucha. Nie jest to już tylko stary, zardzewiały przedmiot. Łańcuch jest czymś więcej, czymś co trudno uchwycić, nazwać. Jedno pozostaje pewne, od teraz łańcuch jest w  procesie zmian. W procesie budowania i nazywania siebie na nowo. Jest wolny.

W trakcie festiwalu będzie działał Tarnowski Klub Dyskusyjny, czyli otwarta, twórcza, przestrzeń dialogu, która prowadzić winna do wzajemnego poznania się i starcia rożnych myśli, koncepcji czy sposobów interpretowania rzeczywistości. Dyskusja i dialog a także uważne słuchanie to właśnie główne filary TKD.

W jednym z grudniowych festiwalowych wieczorów, dokładnie 8 grudnia,  zaplanowano w CSM spotkanie z niezwykłym artystą Piotrem Barszczowskim – tegorocznym zdobywcą złotego medalu im. Wawrzyńca Wspaniałego „Lorenzo il Magnifico” w kategorii: Sztuki Multimedialne oraz nagrody publiczności na XIII Biennale we Florencji. Mistrz Piotr jest od początku związany z Vitae Valor, projektując prawie wszystkie festiwalowe plakaty. Tematem spotkania będzie szeroko pojęta wolność w sztuce i jej granice. Czy takie są? Jeśli tak, to jakie i kto o nich decyduje?  

Będzie to także świetna okazja do złożenia osobistych gratulacji artyście, który zachwycił europejską publiczność swoim dziełem: „Ostatnia wieczerza XXI w.”

Ryszard Zaprzałka

Zobacz również:

NA DUŻYM EKRANIE: FILM DLA KOSMITÓW

czyli KRAKOWSKA PREMIERA FILMOWA.   W piątek, 5 kwietnia o godzinie 18.00 w Kinie Pod Baranami odbyła się krakowska premiera FILMU DLA KOSMITÓW – informuje nasza krakowska korespondentka Katarzyna Cetera. Seans zakończyła dyskusja, w której

Czytaj więcej....

PO SĄSIEDZKU: SPOTKANIE PO LATACH

czyli TRZYDZIEŚCI LAT PO PREMIERZE FILMU „LISTA SCHINDLERA”.   W tym roku upłynęło trzydzieści lat 30 lat od premiery legendarnego filmu pt. LISTA SCHINDLERA Stevena Spielberga – relacjonuje nasza krakowska korespondentka Katarzyna Cetera. Z tej

Czytaj więcej....
Poprzedni
Następny

 

  jak
  Babcia
  przy
  furtce
  stoi

 

  cierpiąc
  na
  zawroty
  historii

 

  Ryszard S.

MALOWANIE SŁOWEM

Ryszard Smagacz

Tryptyk Katyński część I

 

Część I

 

            1940 – 2010 Katyń

to

dla Polaków

ziemia

święta i przeklęta

wojenna

dwie daty

dwie listy

ale

od

teraz

pamięć jedna

 

wtedy

bezimienny guzik

z orzełkiem

teraz

obrączka

z imieniem

prezydenta

 

wtedy

strzały w tył głowy

i milczący las

wokół

teraz

salwy honorowe

Zygmunt i Wawel

i pokój

także my

jakby

nie ci

sami

oby

 

CZYTAJ DALEJ

 

Najnowsze spektakle:

PREMIERA
8 marca 2024, Muzeum Wsi Radomskiej
15 marca 2024, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

8 lipca 2023, Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu

PREMIERA
18 marca 2023, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

28 września 2022, Łomża

10 wrzesień 2022 – Suchowola koło Białegostoku
16 wrzesień 2022 – Strachocina koło Sanoka

8 wrzesień 2022 – Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu
14 wrzesień 2022 – Gliwice

Pierwsza premiera online – grudzień 2020

dworek M. Konopnickiej w Żarnowcu

Lipiec 2020

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Listopad 2019

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Spektakl teatralny w wykonaniu adeptów TNT

Arkadia – Sybir – Powrót do nieswojego domu

kwiecień 2019

listopad 2018 – Opole

październik 2017 – Tuchów – Kraków – Warszawa
październik 2016 – Tarnów Ratusz
marzec 2016 – Tuchów klasztor
luty 2016 – Warszawa – Galeria Porczyńskich
sierpień 2015 – Ołpiny
listopad 2014/2015 – Tuchów, Ołpiny /Wymarsz/
październik 2014 – Warszawa Żoliborz – Dom Pielgrzyma “Amicus”
lipiec 2013 – Synagoga – Dąbrowa Tarnowska
kwiecień 2012 – Warszawa – Więzienie na Rakowieckiej

maj 2011 – Warszawa – Muzeum Niepodleglości

grudzień 2010 – Hotel Tarnovia
maj – czerwiec 2003 Peregrynacja z kopią Veraikonu: Nowy Sącz, Stary Sącz, Just, Rożnów, Tropie, Jamna, Lipnica Murowana,  Nowy Wiśnicz, Szczepanów, Zabawa, Zawada, Tarnów 

_______________________

SPOTKANIA

_______________________

więcej na www.nieteraz.pl 
www.tarnowskikurierkulturalny.pl