Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.​

Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.

Ośrodek Praktyk Artystycznych w Rudzie Kameralnej
Nowa siedziba Teatru Nie Teraz

PARTNER MEDIALNY

ZAPOWIEDZI | PATRONAT MEDIALNY

Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie
prezentuje
7 odcinkowy miniserial „OPOWIEŚCI TEATRALNE”


W tym unikalnym projekcie udział bierze red. naczelny n/portalu.

______________________________

MALOWANE SŁOWEM

Malowane przez: Tomasza Habiniaka

Wiersze autorstwa: Ryszarda Smagacza

REDAKTOR NACZELNY

* * *

 

już

wieczór

 

kończę

kolejny

wiersz

 

chociaż

wciąż

 

stoję

w

progu

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

nie

recytuję

już

 

swoich

wierszy

 

pod

pomnikiem

Mickiewicza

 

teraz

słuchają

mnie

 

jeno

brzozy

i

ikony

 

z nich

czerpię

siłę

 

na

dalszy

bochen

czasu

 

Ryszard S.

______________________________

Panie

 

nie

dopuść

by

moje

słowa

przerastały

twoją

prawdę

 

Ryszard S.

______________________________

Wahadło

 

wiersz

to taniec

            z

chaosem

w

którym

panuje

porządek

—————————–

wiersze

pisuję

sam

      nie

wiem

jak

i

dopiero

gdy

powstaną

widzę

com

uczynił

———————————

poeta

zawsze

stoi

w

punkcie

wyjścia

co

wcale

          nie

wyklucza

między

planetarnych

rajz

 

Ryszard S.

______________________________

globalna

pandemia

 

ubrała

           nas

w kagańce

na twarzy

i

ostęplowała

nam

         dusze

a

chorzy z

urojenia

lekarze

zamiast

leczyć

wypisują

akty

      zgonu

 

Polska

jeszcze

się broni

 

niczym

Reduta

Ordona

 

przed

           tą

bolszewicką

zarazą

i

nie zginie

póki

          my

żyjemy

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

jestem

starym 

człowiekiem

 

który woli

 

czytać

i

myśleć

 

pisać

i

milczeć

 

inaczej

 

niż

       nasze 

covidowe

dzieci

 

dla

których

nie ma

      przed

         i po

 

jest teraz



________________________



zaszczep

dziecku

 

bojaźń 

bożą

 

nie

preparat

 

Ryszard S.

______________________________

Poprzedni
Następny

______________________________

Perun:

Z premedytacją nie oglądam TV.

Telewizor u mnie siedzi w pudle już piąty rok. W ten wyjazdowy weekend miałem przykrą przyjemność zapoznać się z repertuarem różnych stacji korzystając z zastanego odbiornika TV. Po takiej przerwie dostrzega się znaczące różnice i niestety regres kultury.
To, co zobaczyłem i posłuchałem tak bardzo mnie przeraziło i tak bardzo mną wstrząsnęło, że obawiam się, że nie dam rady opisać tego odczucia. Przestraszyłem się zdając sobie sprawę z tego jaka masa rodaków jest karmiona szambem.
Do tej chwili mam wykrzywione usta z wielkim niesmakiem po obejrzeniu fragmentów programów informacyjnych, a także popularno-rozrywkowych. To jest kompletne dno szambowozu!!!
Dziennikarze – błaźni, aroganci, klakierzy i ignoranci, którzy kilkadziesiąt lat temu nie zdaliby matury.
Politycy „polemizujący” w TV – takie typy spotykaliśmy w XX wieku w zieleni miejskiej lub w PGR-ach.
Naukowcy – kilku karierowiczów żądnych kasy za udział w reklamach.
Ludzie kultury i sztuki – kompletny brak.
Gdzie się podziały programy, w których wykształceni, z nieprzeciętną inteligencją, kulturalni redaktorzy dawali wzór szlachetnej osobistej i społecznej postawy? Gdzie wywiało autorytety – ludzi nauki, kultury i sztuki?
W zamian mamy głupkowate seriale lub programy, w których zestaw nieokrzesanych prymitywnych i wulgarnych osób, siedząc na kanapie przed TV, żłopiąc piwo i pierdząc, mówi- „ocenia”, co jest fajne, a co niefajne, kształtuje opinię widzów. Ogląda ich podobno 70-90% społeczeństwa, które ma teraz potwierdzenie, że to jak żyją i jak się zachowują jest w porządku (jest OK i COOL!).
SKANDAL!!!  SKANDAL!!!   SKANDAL!!!
Misja kulturalna programów telewizyjnych rozmyła się gdzieś już dawno temu i nie wiadomo, czy powróci.
Jest zgoda społeczeństwa na to wszystko.
Najważniejsze w państwie osoby muszą znać ten stan rzeczy – aprobują to nie wyrażając jakiegokolwiek sprzeciwu.
Ludzie – zróbmy coś z tym, bo intelekt naszego narodu umiera na naszych oczach i na nasze życzenie!
Jesteśmy otumaniani repertuarem TV oraz coraz większą ilością dostępnego oficjalnie i legalnie alkoholu (dorosłe i mądre osoby korzystają z umiarem, ale ile takich jest? Albo ta młodzież popisująca się przed rówieśnikami?)
Jak kiedyś kolonizatorzy rozpijali rdzennych mieszkańców Ameryki, tak dziś poprzez alkohol i tragiczny poziom intelektualny programów morduje się bezkrwawo Polaków!
Alkohol sprzedawany na stacjach benzynowych!!!
To świadectwo NARODOWEGO KRETYNIZMU, UPODLENIA I PONIŻENIA, którego doczekaliśmy się w XXI wieku.
Do tego dochodzi skrajnie fatalna polityka wewnętrzna i zewnętrzna rządu, która doprowadziła do tego, że Polacy są skłóceni nawet ze swoimi najbliższymi, a żaden z sąsiadów już nas nie lubi.
Rzucą jeszcze więcej kiełbasy na grilla, puszek piwa i małpeczek w popularnych sklepach, pokażą w TV zawody pływackie w moczu i będzie można podzielić się Polską jak resztką kilkudniowej pleśniejącej pizzy!!!
Kulturalna Polsko gdzie jesteś?!
Mądry Polaku przed szkodą gdzie jesteś?!
P.S.
Pominąłem opis kilku programów.
To się w głowie nie mieści, to nie przechodzi przez usta, ani przez klawiaturę.
O mechanizmach manipulacji też nie wspominam. To zagrożenie jest/powinno być dla wszystkich oczywiste.
Niezmiennie polecam lekturę – Gustav le Bon, „Psychologia tłumu”

Piotr Barszczowski (fb)

BOŻENA KWIATKOWSKA przedstawia swoje obrazy i wiersze

O TYM I OWYM 229

Dekalog Polaka

„…Jam jest Polska, Ojczyzna twoja, ziemia Ojców, z ktorej wzrosłeś.

Wszystko, czymś jest,
po Bogu mnie zawdzięczasz.

 

1. Nie będziesz miał ukochania
 ziemskiego nade mnie.

2. Nie będziesz wzywał imienia Polski
 dla własnej chwały,
 kariery albo nagrody.

3. Pamiętaj, abyś Polsce oddał bez wahania
 majątek, szczęście osobiste i życie.

4. Czcij Polskę, Ojczyznę twoją,
 jak matkę rodzoną.

5. Z wrogami Polski walcz wytrwale
do ostatniego tchu, do ostatniej kropli
krwi w żyłach twoich.

6. Walcz z własnym wygodnictwem i tchórzostwem.
Pamiętaj, że tchórz nie może być Polakiem.

7. Bądź bez litości dla zdrajców
imienia polskiego.

8. Zawsze i wszędzie śmiało stwierdzaj,
że jesteś Polakiem.

9. Nie dopuść, by wątpiono w Polskę.

10. Nie pozwól, by ubliżano Polsce,
poniżając Jej wielkość i Jej zasługi,
Jej dorobek i Majestat.

 

Będziesz miłował Polskę
pierwszą po Bogu miłością.
Bedziesz Ją miłował więcej
niż siebie samego”.

Zofia Kossak-Szczucka

PITAVALE - 113

wg. Jerzego Reutera

Miłość w teatrze

To nie tylko sceniczne dramaty, pisane przez wielkich dramaturgów, to także zwykła proza życia, schowana gdzieś głęboko za tajemniczymi kulisami, w garderobach, pracowniach i emocjach, jakże ważnych dla każdego artysty. To raczej zrozumiałe, że życie na scenie musi przenosić się gdzieś głębiej i odciskać swoje piętno na dniu codziennym uczestników tego niecodziennego dell`arte. Pan elektryk z tarnowskiego teatru był młodym i bardzo przystojnym mężczyzną, a mało tego, był nad wyraz ambitny i rządny wejścia na scenę w jakiejś wyrazistej pozie, by zaimponować wszystkim. Jednak pozostałoby to w sferze nocnych marzeń, gdyby do naszego teatru nie została zatrudniona młoda, tuż po studiach, piękna aktorka. A byla tak powabna, że skupiała na sobie gorący wzrok wszystkich mężczyzn i zadrosne spojrzenia kobiet. Elektryk – tak go nazwiemy, by nie urągać jego pamięci – zakochał się od pierwszego wejrzenia, co było zawsze widoczne na oświetlanej przez niego scenie i rozpoczął powolne eksponowanie przed wybranką swoich wdzięków.

Pitaval 113

Wielkie Schody

czyli

 

trzy zdarzenia w Zdearzeniach 2025.

 

To już taka nasza tarnowska tradycja, że jednego dnia nasi kulturalni zawiadowcy „koordynują” czy też raczej serwują nam tego samego dnia kilka imprez prawie równocześnie. Nie inaczej było i podczas tegorocznych Dni Tarnowa rozpisanych na kilka ostatnich dni czerwca. Tym razem w czwartkowe popołudnie i wieczór 26 czerwca, najpierw zaproszono nas na godz.17 na ul. Krakowską do Czytelni Czasopism MBP na promocję tomu wspomnień „Wielkie Schody” Zuzanny Marcinkowskiej-Golec, aby potem po drugiej stronie Starówki w Galerii HORTAR także o godz.17 wziąć udział w wernisażu prac rodziny: Pawła, Bartłomieja, Mateusza, Jadwigi i Piotra Mrozów, zaś następnie uczestniczyć w X Salonie Biura Wystaw Artystycznych w Pałacyku Strzeleckim – otwarcie o godz.18.30. Tak więc działo się! Było tłumnie, piknikowo i salonowo. Jeno miejsca na tych schodach dla prawdziwej kultury jakby coraz mniej…

 

„𝓦𝓲𝓮𝓵𝓴𝓲𝓮 𝓼𝓬𝓱𝓸𝓭𝔂 to wspomnienia o Rodzicach. Starałam się w nich zapisać wszystko, co podyktowała mi pamięć – to niedoskonałe źródło wiedzy o przeszłości. Spora część tekstu to próba oddania głosu samym Rodzicom. Przytaczam ich własne słowa, rozmowy, gawędy i opowiadania, którymi raczyli często mnie i moją siostrę. Są też w książce echa moich lektur i te oficjalne źródła zostały wskazane w przypisach.

 

 

Książka dzieli się na trzy części: pierwsza jest poświęcona Mamie, druga – wraz z Aneksem – Tacie, a trzecia ludziom, którzy ich otaczali. Niemożliwe było dla mnie uniknięcie zazębień historii ze świata Mamy i Taty, przedstawienie ich życiorysów jako całkowicie rozłącznych. W końcu ich losy były nierozerwalnie splecione”.

 

 

Tak promowała w lokalnych mediach swoją książkę jej autorka – urodzona w Tarnowie aliści od lat mieszkająca w USA romanistka, tłumaczka i pedagog. Spotkanie zgromadziło wielu gości, w tym bliskich i znajomych autorki, którzy wzbogacili je osobistymi wspomnieniami.

 

Ekspozycja w Galerii „Hortar” to kolejna wystawa zorganizowana w ramach cyklu Rok Tarnowa i Tarnowian. Zaprezentowane zostano na niej prace członków tarnowskiej rodziny: Pawła, Bartłomieja, Mateusza, Jadwigi i Piotra Mrozów. – Przed nami zatem spotkanie ze sztuką, która wyrasta z jednego domu, ale rozkwita w różnych kierunkach, opowieść o wspólnej wrażliwości, rodzinnych inspiracjach i potrzebie tworzenia, która łączy pokolenia – zachęcają do odwiedzenia wystawy jej organizatorzy.

 

W przestrzeni galerii zaprezentowane zostały „Rodzinne Talenty” – prace Pawła Mroza – artysty o bogatym dorobku i wyrazistym stylu – oraz jego najbliższych: brata Piotra, siostry Jadwigi, a także synów – Bartłomieja i Mateusza.

 

Paweł Mróz to absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych. Dyplom technika sztuk plastycznych w specjalizacji meblarstwo artystyczne uzyskał w 1980 r. Nauka malarstwa odbywała się pod kierunkiem Piotra Drobieckiego, Jerzego Dudka i Teresy Szafrańskiej.

 

Wyobraźnia kształtowana sztuką naiwną, abstrakcją, realizmem, fantazją, pop-artem czy muralami i graffiti. Fascynacja malarstwem zarówno Nikifora jak i Stażewskiego, Chagalla i Malewicza, Warhola czy Banksy’ego. Od kilku lat z pasją oddaje się twórczości sakralnej.

 

Podczas wystawy Artysta zaprezentował nie tylko swoje prace, lecz także dzieła członków swojej rodziny – synów Bartłomieja i Mateusza, siostry Jadwigi oraz brata Piotra. Każde z nich sięga po inne środki wyrazu, inne inspiracje, inne formy – ale łączy ich wspólny korzeń: potrzeba opowiadania świata przez sztukę.

 

To spotkanie osobistych wizji, rodzinnych więzi i artystycznych temperamentów. Choć tworzą indywidualnie, ich prace rozmawiają ze sobą – czasem z czułością, czasem z prowokacją, ale zawsze z szacunkiem do wspólnego dziedzictwa.

 

Wystawa staje się dzięki temu nie tylko prezentacją twórczości, ale też opowieścią o rodzinie, w której sztuka to naturalny język porozumienia – żywa tradycja przekazywana z pokolenia na pokolenie.

 

Wystawa okazała się nie tylko spotkaniem ze sztuką, ale także głęboką, poruszającą opowieścią o rodzinnych więziach, wspólnym dziedzictwie i indywidualnych ścieżkach twórczych.

 

To wystawa, która porusza – nie tylko kolorem i formą, ale również tym, co niewidoczne: relacjami, pamięcią, wspólnym doświadczeniem tworzenia.

 

Publiczność dopisała, rozmowy były żywe, a atmosfera – serdeczna i pełna refleksji.

 

„Rodzinne Talenty” to wyjątkowe spotkanie ze sztuką,
która wyrasta z jednego domu, ale rozkwita w wielu kierunkach. To opowieść o wspólnej wrażliwości, rodzinnych inspiracjach i potrzebie tworzenia, która łączy pokolenia.

 

W przypadku jubileuszowego X Salonu Biura Wystaw Artystycznych jego otwarcie i ogłoszenie werdyktu jury miało miejsce przed Pałacykiem Strzeleckim. Do tegorocznego Salonu prace zgłosiły 202 osoby, a do drugiego etapu zakwalifikowano 122 z nich.

 

Ideą przewodnią Salonu jest prezentacja najnowszych prac artystów związanych z miastem oraz regionem tarnowskim. Ma ona charakter otwartego konkursu (choć regulamin pozwala także na zgłoszenie do wystawy pracy bez obowiązku udziału w konkursie), w którym jury przyznaje nagrody i wyróżnienia. Przyznane zostaną także Nagroda Publiczności oraz Nagroda Młodej Publiczności (karty do głosowania dostępne są w BWA, a głosy oddać będzie można do końca trwania wystawy, czyli do środy, 10 września).

 

Spośród 124 prac prezentowanych na wystawie i prac kwalifikujących się do oceny, jury w składzie: Emilia Orzechowska, Olga Guzik-Podlewska, Agnieszka Obszańska, Cezary Wierzbicki oraz Ewa Łączyńska-Widz do finalnego etapu wybrało 41 prac następujących autorów: Adamiak Anna, Baczyńska Matylda, Baziak Andrzej i Łukawska Karolina, Boba Agata, Bernaś Jacek, Chajec Honorata, Cichoń Dobrawa, Paulina Dębosz, Dziurawiec Klaudia, Głowacz Tomasz, Goździk Julita, Jajkowska Kamila, Janczy Janusz, Janiga Beata, Jucha Marcin, Kądziela Fryderyk, Kopczyńska Magdalena, Lekston Wiktor, Litawińska Zuzanna, Machota Patrycja, Michałek Paulina, Miłoś Magdalena, Niedbałowska-Hynek Joanna, Pikusa Szymon, Płanik Karolina, Płanik Patrycja, Przewoźnik Roman, Sobczak Tomasz, Staszek Przemysław, Syrek Kinga, Szczepanik Ryszard, Szkotak Paweł, Śliwińska Anna, Tryba Magdalena, Witek Grzegorz, Julia Wojtanowska, Szymon Wojtanowski, Wójcik Jakub, Wójcik Grzegorz, Zabawa Marianna i Zelek Patrycja.

 

Z 41 prac wyłoniono 12 laureatów, przyznając następujące nagrody i wyróżnienia:

 

Grand Prix (4 tys. zł, wystawa indywidualna w BWA Tarnów w 2026 roku wraz z katalogiem) otrzymał Jacek Bernaś i jego „Kosmologia” za „czas w sztuce i minimalizm, w którym znajduje się cały wszechświat”.

 

Nagroda Prezydenta Miasta Tarnowa (3 tys. zł) trafiła do Grzegorza Witka (praca „Wędrowiec”) za „osobistą wędrówkę do korzeni, zmaterializowaną w wieloznacznym obiekcie”.

 

Nagrodę Dyrektorki Biura Wystaw Artystycznych w Tarnowie (2,5 tys. zł) zdobyła Patrycja Zelek (praca „Podniosę się”) za „symboliczny przekaz zamknięty w prostej formie”.

 

Nagroda Fundacji Bema20 (wystawa indywidualna w galerii Bema20) przypadła Dobrawie Cichoń („Arras niebieski”) za „wprowadzenie onirycznej atmosfery w rozmowie z historią sztuki”.

 

Przyznano także sześć wyróżnień – każde o wartości 1 tysiąca złotych. Otrzymali je: Andrzej i Karolina Baziakowie („Landlandia – Pole rozrywki”) za „intrygujące zderzenie malarstwa pejzażowego z nowymi technologiami”, Agata Boba („Zimowy Pejzaż”) za „połączenie abstrakcji z prostym gestem malarskim”, Klaudia Dziurawiec („Unforgivable”) za „miękkość i zmysłowość oraz dialog rzeźby z malarstwem”, Magdalena Miłoś (Karuzela „Świcisie”) za „posypanie ludowości brokatem”, Magdalena Tryba („Bez tytułu”) za „wyciągnięcie dłoni w kierunku publiczności”, Julia Wojtanowska („Kim bym była, gdyby nie ten sen”) za „kolor, dzikość, żywotność i malarską intuicję” oraz Marianna Zabawa („Tajemnica Wody Białej”) za „przekonujące eksplorowanie wielu form artystycznych, działających na zmysły”.

 

Przyznana zostanie również Nagroda Publiczności oraz Nagroda Młodej Publiczności (do 18 roku życia). W BWA dostępne są karty do głosowania. Głosować można do końca trwania ekspozycji, czyli do 10 września. Komisarzami wystawy są: Piotr Kukla oraz Miłosz Onak.

 

Plakat tegorocznej edycji Salonu został zaprojektowany z wykorzystaniem fragmentu pracy laureata poprzedniej – IX edycji Salonu: Grzegorz Kumorek Hybryda III, 2024, silikon, drewno, włosy 120×120×50 cm.

 

Przygotował – Ryszard Zaprzałka
fot. T. Schenk

Zobacz również:

PO SĄSIEDZKU:PODSUMOWANIE

czyli 18 Festiwal Muzyki filmowej przeszedł do historii.   LA LA LAND, THE LAST OF US, RĘKOPIS ZNALEZIONY W SARAGOSSIE, DZIEWCZYNA Z IGŁĄ i UTALENTOWNY PAN RIPLEY – to między innymi tych ścieżek dźwiękowych słuchała

Czytaj więcej....

Gala w Kinematografie

czyli   Marzenie o świecie brutalnie pięknym.   Tegoroczna, 39. Tarnowska Nagroda Filmowa przeszła do historii. W sobotę, 7 czerwca, w kinie Marzenie odbyła się uroczysta Gala Wręczenia Nagród. Jurorzy nagrodzili zwycięską produkcję statuetką „Maszkarona”

Czytaj więcej....
Poprzedni
Następny

 

  jak
  Babcia
  przy
  furtce
  stoi

 

  cierpiąc
  na
  zawroty
  historii

 

  Ryszard S.

MALOWANIE SŁOWEM

Ryszard Smagacz

Tryptyk Katyński część I

 

Część I

 

            1940 – 2010 Katyń

to

dla Polaków

ziemia

święta i przeklęta

wojenna

dwie daty

dwie listy

ale

od

teraz

pamięć jedna

 

wtedy

bezimienny guzik

z orzełkiem

teraz

obrączka

z imieniem

prezydenta

 

wtedy

strzały w tył głowy

i milczący las

wokół

teraz

salwy honorowe

Zygmunt i Wawel

i pokój

także my

jakby

nie ci

sami

oby

 

CZYTAJ DALEJ

 

Teatr Nie Teraz

Galeria Mistrzów:

Najnowsze spektakle:

MINIATURA TEATRALNA
PREMIERA
12 października 2024, Dwór Brzozówka w Tomicach k/ Warszawy

PREMIERA
5 października 2024, Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu
11 października 2024, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA
8 marca 2024, Muzeum Wsi Radomskiej
15 marca 2024, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

8 lipca 2023, Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu

PREMIERA
18 marca 2023, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

28 września 2022, Łomża

10 wrzesień 2022 – Suchowola koło Białegostoku
16 wrzesień 2022 – Strachocina koło Sanoka

8 wrzesień 2022 – Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu
14 wrzesień 2022 – Gliwice

Pierwsza premiera online – grudzień 2020

dworek M. Konopnickiej w Żarnowcu

Lipiec 2020

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Listopad 2019

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Spektakl teatralny w wykonaniu adeptów TNT

Arkadia – Sybir – Powrót do nieswojego domu

kwiecień 2019

listopad 2018 – Opole

październik 2017 – Tuchów – Kraków – Warszawa
październik 2016 – Tarnów Ratusz
marzec 2016 – Tuchów klasztor
luty 2016 – Warszawa – Galeria Porczyńskich
sierpień 2015 – Ołpiny
listopad 2014/2015 – Tuchów, Ołpiny /Wymarsz/
październik 2014 – Warszawa Żoliborz – Dom Pielgrzyma „Amicus”
lipiec 2013 – Synagoga – Dąbrowa Tarnowska
kwiecień 2012 – Warszawa – Więzienie na Rakowieckiej

maj 2011 – Warszawa – Muzeum Niepodleglości

grudzień 2010 – Hotel Tarnovia
maj – czerwiec 2003 Peregrynacja z kopią Veraikonu: Nowy Sącz, Stary Sącz, Just, Rożnów, Tropie, Jamna, Lipnica Murowana,  Nowy Wiśnicz, Szczepanów, Zabawa, Zawada, Tarnów 

_______________________

SPOTKANIA

_______________________

więcej na www.nieteraz.pl 
www.tarnowskikurierkulturalny.pl

YouTube