czyli buty ze słomy i trumienka dziecka pod progiem.   Zlokalizowany przy ul. Mickiewicza 23 „Dom pod Wagą” to jeden z najbardziej charakterystycznych dawnych zakliczyńskich domów mieszkalnych. Pochodzi z 1767 roku i jest jedynym zachowanym przykładem tutejszego budownictwa małomiasteczkowego z końca XVIII wieku, które wyróżniały drewniane domy o ciekawej konstrukcji stosowanej wyłącznie przez cieśli w Zakliczynie. Nazwa budynku pochodzi od mieszkającej w nim w okresie okupacji działaczki ruchu oporu Magdaleny Międzyrzeckiej ps. „Waga”, która ukrywała partyzantów. Przez kilkanaście lat w budynku mieściło się muzeum grodzkie z ekspozycją etnograficzną i pamiątkami z czasów II wojny światowej, jednak w 2013 r. ze

Wczoraj, we środę 19 lutego, pisze na swoim profilu FB znany tarnowski dziejopis – Stanisław Siekierski, godny następca zmarłego 5. lat temu Antoniego Sypka, minęła 179 rocznica rabacji – rzezi galicyjskiej. Mogiła rabacyjna na Cmentarzu Starym w Tarnowie przykryta jest nagrobkiem z 1998 r. wg proj. Jana Mazura z Warszawy, chociaż niektórzy uważają go za pomnik, ufundowany przez miasto zgodnie z obietnicą złożoną w 150-lecie tych wydarzeń przez ówczesnego prezydenta Tarnowa Romana Ciepielę. Zastąpił wcześniejszy, chociaż został on wkomponowany w nowy obiekt. Właśnie co najwyżej nagrobek, chociaż umieszczony jest w wykazie tarnowskich pomników pod poz. 16 i tak opisany: „Data

65 lat temu, w lutym 1957 roku, w pięknym XVIII-wiecznym dworku w Żarnowcu niedaleko Krosna – darze narodowym ofiarowanym Marii Konopnickiej z okazji 25-lecia pracy twórczej i 60. rocznicy urodzin poetyki – powstało niezwykłe muzeum biograficzne, pielęgnujące pamięć o tej wybitnej poetce i patriotce oraz kulturze literackiej przełomu XIX i XX wieku. To także ważne miejsce dla artystycznej tożsamości Teatru Nie Teraz, który od pięciu lat blisko współpracuje z tą niezwykłą placówką muzealną, realizując tam kolejne swoje premiery inspirowane twórczością autorki „Roty”. Nie byłoby to możliwe bez ogromnego zaangażowania i otwartości na sztukę teatru dyrektora tego Muzeum Pawła Bukowskiego –

czyli GOŚĆ ŁUKASZA MACIEJEWSKIEGO   W ubiegły piątek mieli tarnowianie okazję do wyjątkowego spotkania. W Centrum Sztuki Mościce – relacjonuje nasza krakowska korespondentka Katarzyna Cetera, odbyła się projekcja filmu KLEKS I WYNALAZEK FILIPA GOLARZA a sam obraz (niezbyt udany) okazał się jedynie pretekstem do rozmowy Łukasza Maciejewskiego z jego gościem – znakomitym aktorem Januszem Chabiorem. Gospodarz pisał o tym spotkaniu: To była długa opowieść o życiu w kinie.   „Goście Łukasza Maciejewskiego” to jeden z najdłużej prowadzonych przez Łukasza Maciejewskiego cykli spotkań filmowych. Mam poczucie, że odwiedzili mnie tam prawie wszyscy, ale Januszka jeszcze nie było. – pisał pochodzący z

Metafora bramy, symbolika drzwi… Tak, to działa na naszą wyobraźnię. Pamiętam młodzieńcze zauroczenie muzyką zespołu „The Doors” z ich swoistym ideowym mottem wyjętym z eseju Aldousa Huxleya… Pewnie wielu było zauroczonych „Boską komedią” Dantego i może nawet zafrasowanych sentencją, którą autor umieścił nad wejściem do „miasta utrapienia”… Większość z nas na pewno też dobrze kojarzy wrota Mordoru, których nie mógł otworzyć Gandalf, bo  zapomniał „hasła”… A ilu nominalnych katolików rozumie dzisiaj, co jest za drzwiami ich życia? Kto pojmuje przesłanie, jakie zawiera w sobie pięć bram wiodących do najważniejszej świątyni naszej wiary?   Kiedy staniemy przed fasadą Papieskiej Bazyliki św.