czyli – Jestem Józef, wasz brat…   W piątek 10 lutego minie 12 rocznica śmierci abp Józefa Życińskiego (1948-2011), byłego ordynariusza tarnowskiego (1990-1996), o czym przypomina tablica pamiątkowa w Bazylice katedralnej, a potem metropolity lubelskiego (1996-2011). W chwili śmierci miał zaledwie 63 lata.   Zmarł nagle w swoim hotelowym pokoju w Rzymie, podczas sesji naukowej w której był jak zawsze aktywnym uczestnikiem. Profesor Józef Życiński to wyjątkowy filozof, hierarcha, wykładowca akademicki, ale przede wszystkich nietuzinkowy człowiek. Otwarty na ludzi wierzących, poszukujących, niewierzących lub wierzących inaczej niż on sam. Przez wielu nienawidzony, bo nierozumiany, przez wielu tradycyjnych polskich katolików zwalczany, także

To już 7 lat, jak odszedł na niebiańską Lednicę ojciec Jan Góra. Dominikanin, duszpasterz akademicki i doktor teologii. Biznesmen i manager, twórca i prezes duszpasterskiego holdingu: Hermanic, Lednicy, i Jamnej k/Tarnowa, gdzie często bywał i miał wielu przyjaciół. Idol młodzieży i gwiazda mediów. Owsiak w sutannie i Wioletta Villas polskiego kościoła. Ale także wrażliwy pisarz i poeta. To on jest autorem słynnej pieśni „Abba Ojcze”. Ale to przede wszystkim ksiądz, który co roku przeprowadzał tysiące młodych ludzi /średnio było ich ponad sto tysięcy/ przez Bramę Tysiąclecia w Lednicy. Jest chyba drugim po naszym Świętym Janie Pawle Wielkim człowiekiem w Polsce,

Czy biskup dzisiaj to tragiczny bohater romantyczny…   Wczoraj, w poniedziałek 30 stycznia, minęła druga rocznica konsekracji biskupiej ks. Artura Ważnego, niezwykle popularnego i cenionego duszpasterza kościoła tarnowskiego, o którym coraz częściej mówi się, że jest nadzieją polskiego kościoła… . Właśnie w diecezjalnym wydawnictwie Biblos ukazała się kolejna po „Źrenicy oka” książka naszego „jubilata” pt. „Warsztat św. Józefa”, w której opowiada o patronie swojej posługi św. Józefie. Współautorem książki jest Elżbieta Smajdor ceniona specjalistka w dziedzinie logo terapii. To niezwykle interesujący zapis dziewięciomiesięcznych rekolekcji, które zostały przeprowadzone w Roku św. Józefa w Tarnowie. – Św. Józef wiele razy towarzyszył mojej

Nakładem włoskiego wydawnictwa „Piemme” ukazała się książka „Tylko prawda. Moje życie u boku Benedykta XVI” abp. Georga Gänsweina. Zawiera mnóstwo imion, nazwisk, dokładnych faktów, rozmów, mejli, listów, oświadczeń i innych dokumentów, które przeszły przez ręce długoletniego sekretarza osobistego zmarłego niedawno papieża seniora. Współautorem książki jest włoski watykanista Saverio Gaeta. Pochodzący z Badenii-Wirtembergii 66-letni arcybiskup nie tylko ujawnia w swej książce liczne nieznane dotychczas szerzej wydarzenia z życia Benedykta XVI, m.in. dotyczące jego stosunków z Franciszkiem, ale też sam w nich uczestniczy, wyrażając w wielu miejscach własne nastawienie do danej sprawy. Chociaż nie wspomniał o tym wprost, ale z wielkim niepokojem,

To hasło tegorocznego 11 Orszaku Trzech Króli, jaki odbywał się w sobotę 6 stycznia, w kościele katolickim obchodzącym jako święto Objawienia Pańskiego, w tradycji znane jako Trzech Króli. Inna nazwa tego dnia to Epifania. Na Wschodzie była ona znana już w III wieku. Sto lat później pojawiła się także na Zachodzie, gdzie przeobraziła się właśnie w święto Trzech Króli. W liturgii uroczystość ta wiąże się nierozerwalnie z Bożym Narodzeniem. Związany z nimi Orszak Trzech Króli, to największe jasełka na świecie. W tym roku przeszedł ulicami blisko 800 miejscowości oraz w kilkunastu krajach poza jej granicami, m.in. Rwandzie, Kongo, Stanach Zjednoczonych,

Kim był Benedykt XVI?   Zmarły papież senior Benedykt XVI odszedł do Domu Ojca w sobotę 31 grudnia o godz. 9.34 w klasztorze „Mater ecclesiae” w Watykanie, gdzie mieszkał od czasu swojej niespodziewanej abdykacji w 2013 roku. Jako bezpośredni następca papieża św. Jana Pawła II kierował Kościołem katolickim przez osiem lat. Papież senior zmarł w wieku 95 lat. Benedykt XVI był 265. papieżem Kościoła katolickiego i pierwszym Niemcem na tym urzędzie od czasów Wiktora II (1055-57). Przed wyborem na następcę św. Piotra w latach 1983-2005 pełniąc jeden z najwyższych urzędów watykańskich prefekta Kongregacji Nauki Wiary kard. Joseph Ratzinger był najbliższym

Dzień i miesiąc Bożego Narodzenia jest datą opartą wyłącznie na tradycji. Nie jest znana dokładnie data narodzin Jezusa. Jedyne co jest pewne to że Jezus narodził się za panowania Heroda a ten zmarł w czwartym roku p.n.e. Święty Łukasz wspomina o spisie ludności jednak nie jest on jednoznacznie umiejscowiony w czasie. Istnieją przypuszczenia, że mogło to być w szóstym roku p.n.e. Kościół sytuuje narodziny Jezusa jak chce ewangelia na 6-5 r. p.n.e. Wychodziłoby więc, że Jezus narodził się kilka lat przed oficjalnym przyjściem na świat. Całe to zamieszanie zawdzięczamy mnichowi Dionizemu Mniejszemu. Jemu to Papież Paweł I polecił dokładnie ustalić

czyli dzień szczególnych znaczeń.   Weź do ręki biały opłatek, Choćbyś nawet nie miał go, z kim dzielić, I życz szczęścia całemu światu: Niech się wszystkie serca rozweselą…   Tak pisał o wieczorze wigilijnym Zdzisław Kunstman w swoim wierszu „W dzień Bożego Narodzenia”. Pisze o wieczorze, kiedy w kącie stoi choinka. Wśród nas nasi – najbliżsi. W tle słychać słowa bliskich naszemu sercu kolęd. Rozpoczyna się cudowne misterium wigilijnej nocy. Opadają przybrane maski, otwierają się serca i wszyscy wszystkim ślą życzenia. Nareszcie mamy czas by posłuchać, co ma do powiedzenia nasza matka, nasz ojciec, nasza żona, nasz mąż, nasze dziecko,

czyli budowanie mostów.   To projekt, w ramach którego dziesięciu malarzy podjęło próbę namalowania na nowo obrazu Jezusa Miłosiernego. Zgodnie z zasadami sztuki sakralnej, teologicznymi wskazówkami, opisem św. Faustyny, by ożywić sztukę sakralną. – Trzeba mieć więc wiarę w skuteczność tego typu działań, choć nie zawsze są zakończone sukcesem – tłumaczy filozof Dariusz Karłowicz, inicjator i koordynator tego prekursorskiego projektu. – Chrześcijaństwo danej epoki ma taką sztukę sakralną, na jaką zasługuje. Czujemy się dziwnie w świątyniach modernistycznych i żelbetonowych molochach, wypreparowanych z sacrum. To już nie jest oś świata. W akademiach sztuk pięknych nie uczy się teorii i rzemiosła sztuki sakralnej. Trudno się nawet dziwić, skoro odgórnie została zdewastowana nawet liturgia. To też sprawa postępującej

czyli Marana tha – Przyjdź, Panie Jezu.   W Zaduszki każdy napisany wiersz jest pocałunkiem anioła śmierci, a każdy przeczytany jest lampka zapaloną na grobie poety.   Wszystkich Świętych kojarzy się dla wielu ze zniczem, z grobem bliskich osób, z cmentarzem, dla innych z wiązanką kwiatów, jeszcze dla innych z modlitwą i pamięcią o tych, którzy wyprzedzili nas w drodze do wieczności. Stawiając kwiaty, zapalając ten „płomyk nadziei”, wierzymy, że już cieszą się oni chwałą w domu Ojca Niebieskiego. Kościół w tym dniu oddaje cześć tym wszystkim, którzy już weszli do chwały niebieskiej, a wiernym pielgrzymującym jeszcze na ziemi wskazuje