czyli otwieramy kolejną setkę.   Teatr Nie Teraz wznawia swój legendarny spektakl „Ballada o Wołyniu”. Dzisiaj jest on jeszcze bardziej potrzebny niż w 2011 r., kiedy miał premierę. Do tej pory zagraliśmy go ponad 100 razy w całej Polsce. To o czym opowiadamy, a co działo się ponad 80 lat temu na terenach południowo-wschodniej Polski, wróciło wraz ze swą banderowską ideologią i jest tutaj, wśród nas jako milionowy legion. Przed wznowieniową premierą, która odbędzie się w Muzeum Armii Krajowej im. gen. Emila Fieldorfa „Nila” w Krakowie 11 lipca (dokładnie w Narodowym Dniu Pamięci Ofiar Ludobójstwa zwanego Rzezią Wołyńską), przedstawienie będzie

czyli   Dzień Dziecka inaczej.   Organizowane z rozmachem ogólnopolskie, skażone wyraźnym przesłaniem antykulturowym, wręcz neopogańskie w swej wymowie obchody tego święta – to dobry pretekst by przypomnieć unikalny projekt realizowany od lat przez znany i ceniony w całym kraju Teatr Nie Teraz, stworzony i kierowany przez Tomasza A. Żaka, wybitnego reżysera i wziętego publicysty. Ten oryginalny format pedagogiczny wychowywania poprzez sztukę m.in. poprzez warsztaty i projekty sceniczne, ma umożliwić dzieciom i młodzieży wyrażania się poprzez prawdziwe emocje oraz indywidualną estetykę, kształtując wrażliwość i smak, pomagając zrozumieć świat i samego siebie. A tego nie sposób realizować bez religijnego komponentu czyli

czyli Wielki powrót   Jeden z najważniejszych spektakli polskiej sceny niezależnej powraca po paru latach przerwy na deski Teatru Nie Teraz, mając na swoim teatralnym liczniku ponad sto prezentacji w całej Polsce. Tysiące widzów i niezwykłych spotkań podczas podróży z tym przedstawieniem; również spotkań z bezpośrednimi świadkami banderowskiego ludobójstwa na Polakach, które miało miejsce na ziemiach południowo-wschodniej Polski w latach 1939 – 1947.   Premiera tego kanonicznego dla TNT spektaklu miała miejsce w roku 2011. W roku 2022, wszystkie wcześniej domówione terminy były odwoływane przez organizatorów (m.in. przez Instytut Pamięci Narodowej). Podobno „nie wypadało” tej sztuki pokazywać ludziom. Polacy dobrze

    Z Aleksandrą Pisz, aktorką Teatru Nie Teraz, rozmawia Ryszard Zaprzałka.   Dekadę temu trafiłaś na teatralne zajecie warsztatowe, które w tarnowskim Gimnazjum nr 4 prowadził nasz szef, Tomasz A. Żak (zresztą z pomocą dwóch aktorek TNT, Ewy Tomasik i Agnieszki Rodzik). Czas pokazał, że z tamtej grupy adeptów teatru tylko Ty stałaś się częścią naszej teatralnej trupy. Jak wspominasz tamten czas? Czego się wtedy nauczyłaś?   To był bardzo dobry, wartościowy czas. Taki okres poszukiwań – odkrywania tego, co naprawdę mnie interesuje i tego, jaka forma sztuki daje mi najwięcej radości i satysfakcji. I zdecydowanie – działania grupy

czyli MAGICZNA RANA   Ta wiosna w Krakowie obfituje w spektakle – podsumowuje nasza krakowska korespondentka Katarzyna Cetera – i to spektakle dobre, „trzymające poziom” i nieobojętne widzowi. To dobry zwiastun. Na deskach Sceny MOS należącej do Teatru im. Juliusza Słowackiego miesiąc temu miała miejsce prapremiera adaptacji najnowszej powieści Doroty Masłowskiej MAGICZNA RANA. Co zrobił Paweł Świątek z tą powieścią? Zaintrygowana poszłam do teatru i… nie zawiodłam się – ani na tekście, ani na adaptacji. Zachwycam się zarówno doskonałym aktorstwem (Karolina Kazoń, Marta Konarska, Marcin Sianko, Wanda Skorny, Natalia Strzelecka, Rafał Szumera, Katarzyna Zawiślak-Dolny), reżyserią może nieco mniej, ale również

Z kulturą ludową Teatr Nie Teraz „zaprzyjaźnił się” już od bardzo dawno temu. Jest to bardzo kreatywne, co można w praktyce pracy Teatru definiować już od początków lat 90-tych XX wieku, czyli od współpracy z Władysławem Hasiorem i jego zakopiańską Galerią, aż po dzień dzisiejszy, a więc Ośrodek Praktyk Artystycznych TNT w Rudzie Kameralnej k. Zakliczyna. W tym kontekście bardzo naturalnym jest, że nasze przedstawienie pt. „Zaśpiewać Konopnicką”, inspirowane ludowością emanującą z dzieł pani Marii, zostanie z końcem kwietnia zaprezentowane w beskidzkiej wsi Laskowa, w „Zagrodzie na Jędrzejkówce”.   Teatr „Zaśpiewać Konopnicką” miało swa premierę w 2024 r. i było

czyliSCHAEFFER PONOWNIE NA TARNOWSKIEJ SCENIE   Kiedy Mikołaj Grabowski sięga po Schaeffera możemy mieć pewność, że znów robi to z wyczuciem oraz doskonałym rozumieniem materii teatralnej – relacjonuje nasza krakowska recenzentka Katarzyna Cetera. Może dlatego że jego artystyczne zmagania z twórczością tego kompozytor i dramaturga trwają od bez mała pół wieku. Chyba dlatego tarnowskie PRÓBY w Teatrze im. Ludwika Solskiego to spektakl, który z jednej strony bawi formą, z drugiej – z chirurgiczną precyzją odsłania mechanizmy rządzące sceną, aktorem i reżyserem. Teatr, który patrzy w lustro i nie zawsze jest zachwycony tym, co w nim widzi to teatr mądry, choć

czyli zmieniać na lepszy, Boży po prostu.   Ten cytat z Tomasza A. Żaka, znanego reżysera i cenionego publicysty, chyba najlepiej oddaje, to co działo się w ostatni czwartek 27 marca w Ośrodku Praktyk Artystycznych w Rudzie Kameralnej, działającego w strukturach organizacyjnych Zakliczyńskiego Centrum Kultury, gdzie swoją stałą siedzibę ma rozpoznawalny w całej Polsce Teatr Nie Teraz, którego twórcą i dyrektorem jest właśnie T. A. Żak. To tam miało miejsce, jedno z najważniejszych w kraju wydarzeń obchodzącego w tym dniu Międzynarodowego Dnia Teatru. Otóż tego dnia, z inicjatywy dwóch dyrektorów: T. Żaka z TNT i K. Dudzika ZCK odbyło się

W tym roku wyjątkowy dla ludzi związanych z tarnowską sceną. Bowiem tego dnia, 27 marca 2025,o godz. 15 odbędą się uroczystości pogrzebowe Ewy Czajkowskiej – Smożewskiej, tarnowskiej aktorki przez wiele lat występującej na deskach Solskiego a wcześniej uczennicy III LO. Zmarła mocno schorowana w poniedziałek 24 marca w swoim domu, nad ranem, podczas snu… Urna z jej prochami, ozdobiona ulubioną przez nią magnolią, spocznie w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Komunalnym w Wojniczu – symbolicznie w międzynarodowe święto ludzi sceny. Z Ewą znaliśmy się blisko 30 lat, połączeni wspólną pracą w teatrze /gł. tarnowskim/ i estradzie krakowskiej. Mój Boże! Ile razem

czyliKolaże Kultur   To kameralna scena skupiająca młodych i utalentowanych artystów, mająca swoją siedzibę na tarnowskim rynku, w kamienicy nr 9. To zdecydowanie najlepsza lokalizacja dla pozytywnie zakręconych undergroundowych aktorów, poetów i muzyków, wszechstronnie utalentowanych, kreatywnych i twórczych. Potwierdzają to kolejne organizowane przez prowadzoną przez nich Fundację koncerty, wernisaże i premiery, z których każda staje lokalnym wydarzeniem kulturalnym. Każdorazowo, jak sama nazwa wskazuje, najmniejsza scena świata z trudem mieści tłum premierowych gości. Po kilku latach działalności miejsce to stało się modne, kultowe i prestiżowe, po prostu nie można tam nie bywać… To interdyscyplinarne miejsce spotkań sztuk wszelakich tworzą, nomen omen,