czyli„W Egipcie czyli wszędzie”.   Taki tyleż intrygujący co tajemniczy tytuł nosiła najnowsza, szósta już, odsłona cieszących się sporą popularnością spotkań w Świetlicy Ośrodka Praktyk Artystycznych w Rudzie Kameralnej, gdzie od trzech lat swoją siedzibę ma Teatr Nie Teraz. Zaproszony tam przez dyrektora Zakliczyńskiego Centrum Kultury Kazimierza Dudzika – cenionego menażera i znanego regionalisty. Zainicjowane w ubiegłym roku przez twórcę TNT Tomasza A. Żaka, uznanego reżysera i wziętego publicystę, stanowią interesujące „uzupełniacze” artystycznych dokonań tego twórcy.   Każda z dotychczasowych pięciu edycji „Świetlic” przypisana była konkretnemu tytułowi, np. Czy wiem, co jem, Ludziom i motorom, czy W górach jest wszystko.

czyli Maciek Małysa i Przemek Sejmicki w akcji…   Od jakiegoś czasu trwa dobra passa aktorów Teatru Nie Teraz, przez lata związanego z Tarnowem, gdzie mocno zaistniał szczególnie w pierwszej połowie swojej 44-letniej historii. I skąd skutecznie go wyproszono… Niezależnie od tych poza artystycznych turbulencji, współpracujący z nim liczący kilkanaście osób zespół aktorów doangażowywanych do poszczególnych przedstawień /m.in. z Krakowa, Rzeszowa, Wrocławia i Warszawy./ – realizuje kolejne premiery i gra w całej Polsce. Aktorzy związani z TNT mocno zaznaczają też swoją obecność na licznych planach filmowych a ostatnio regularnie można ich oglądać w cieszących się ogromną popularnością serialach, m.in. „Pierwsza

czyli –WITKACY ZZA OCEANU   O teatrze TRAP DOOR z Chicago powinniśmy usłyszeć więcej – niestety, za ocean podróżujemy rzadko – pisze nasza krakowska recenzentka Katarzyna Cetera. Na szczęście dyrektorka Teatru Trap Door, pani Beata Paluch w Polsce bywa. Tym razem przywozi na występy swój teatr. Jeśli zatem chcecie spędzić najbliższy weekend w Krakowie z Witkacym w Cricotece, biegnijcie po bilety.   Teatr Trap Door poszukuje trudnych i rzadko spotykanych dzieł. Niezależnie od tego, czy to zapomniana europejska klasyka, czy nieodkryty skarb literatury amerykańskiej, teatr ten stawia na różnorodne głosy i prezentuje je poprzez innowacyjną ekspresję. Łączy klasyczne techniki z

czyli „tłusta mucha”   Mamy więc nasze kulturowe memento: „skandalista” Jan Klata znów będzie dyrektorem  narodowej sceny. A ludzi przyciąga ciemność. Odwracają się od światła i gdzieś biegną. Czy wiedzą gdzie? Od lat obserwuję świat sztuki, świat teatru. Scena ma wielką siłę przyciągania. Dekady mijają, a młodzi wciąż marzą o szkole teatralnej, o tym, by wejść na scenę, by kurtyna poszła w górę. Jest jednak istotna różnica pomiędzy „teatrałami” sprzed XXI wieku, a tymi, którzy urodzili się te, powiedzmy, dwie dekady temu. Kiedyś, przy wszystkich swoich artystowskich szaleństwach, artyści chcieli tworzyć dobro poprzez piękno; chcieli tworzyć sztukę, która bez względu

czyliPREMIERA W TARNOWSKIM TEATRZE   Tarnowski teatr pod artystycznym kierownictwem Tadeusza Łomnickiego zaczyna mnie zadziwiać – z satysfakcją konstatuje nasza krakowska korespondentka Katarzyna Cetera. Najpierw bardzo dobra – wreszcie na dobrym poziomie, choć bez rozmachu – TALIA. Potem otwarcie teatru na teatralną i pozateatralną młodzież. Świetny – podobno – AUSCHWITZ TOUR (który może obejrzę w marcu). Wreszcie znakomite AZOTY FICTION, entuzjastycznie przyjęte zarówno przez tarnowian jaki przez krytykę. A to – jak widać – nie koniec dobrej passy.   W ubiegłą niedzielę, 2 lutego, o godzinie 19:00 w na Scenie Underground odbyła się polska prapremiera – co najmniej równie świetnego

czyli Powraca TEATRALNY SPEED DATING   Za kilka dni w Teatrze Siemaszkowej w Rzeszowie – zapowiada nasza krakowska korespondentka Katarzyna Cetera, ruszy siódma edycja Sceny Nowej Dramaturgii. Kolejny raz zacznie się Teatralny Speed Dating. Osiem nowo dobranych par będzie pracować nad projektem przedstawienia pod opieką rzeszowskiego teatru przez kilka miesięcy. To forma wspólnej pracy nad nowymi formami scenicznymi i modelami pisania dla teatru.   W programie już od kilku lat biorą udział dramatopisarki i dramaturdzy, ale i poetki, reporterki czy prozaicy, którzy chcieliby spróbować sił w pisaniu dla teatru. Z drugiej strony stolików siadają reżyserzy i reżyserki. Wiele z tych

czyli teatr, jakiego nie zobaczycie nigdzie…   Przygotowywane od jesieni przez Teatr Nie Teraz w Ośrodku Praktyk Artystycznych w Rudzie Kameralnej okazały się być w zgodnej opinii miejscowego środowiska prawdziwym wydarzeniem. Odbiły się także szerokim echem w lokalnych mediach i na długo pozostaną tematem codziennych rozmów. Wymyślone i profesjonalnie zrealizowane przez twórcę i dyrektora Teatru Nie Teraz Tomasza A. Żaka, który jest również autorem scenariusza i oprawy plastycznej okazały się prawdziwym strzałem w dziesiątkę, znakomicie pogłębiając integrację mieszkańców i wyzwalając lokalny patriotyzm nielicznej społeczności Rudy Kameralnej.   Od początku zaskakując zawodowego reżysera teatralnego, jakim jest doświadczony twórca i realizator dziesiątków

czyli Nowa Scena Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie   Teatr im. Wandy Siemaszkowej zakończył rok 2024 w sposób niezwykły – relacjonuje nasza rzeszowsko – krakowska korespondentka Katarzyna Cetera. Po wielu miesiącach przygotowań, w dniu urodzin swej patronki Wandy Siemaszkowej – 30 grudnia – w obecności mediów odbyło się uroczyste podpisanie umowy o dofinansowanie projektu w ramach programu regionalnego Fundusze Europejskie dla Podkarpacia 2021-2027 pod nazwą „BUDOWA NOWEJ SCENY TEATRU IM. WANDY SIEMASZKOWEJ W RZESZOWIE”. To już fakt: dzięki Nowej Scenie przed Teatrem im. W. Siemaszkowej otwiera się nowy etap historii.   Umowa pomiędzy Województwem Podkarpackim – w imieniu którego

Zdecydowanie nie ekskluzywna rozmowa z Tomaszem A. Żakiem, Dyrektorem Teatru Nie Teraz oraz szefem Ośrodka Praktyk Artystycznych w Rudzie Kameralnej k. Zakliczyna, moim Przyjacielem. Zapraszam do lektury – Ryszard Zaprzałka. Chciałoby się oficjalnie i drapieżnie zapytać: Kim Pan jest Panie Żak ?   Drogi Ryszardzie, znamy się już tyle lat, tyle lat ze sobą współpracujemy, że do tej rozmowy żadna drapieżność nie jest nam potrzebna. No i na takie pytanie (drapieżne!) pewnie mógłbym grzecznie odpowiedzieć, że kto jak kto, ale pytający wie najlepiej kim jest Żak (oczywiście, wie zaraz po mojej rodzinie). Znasz moje przekonania, światopogląd, wiesz też skąd to

czyli AZOTY FICTION   Od czasu głośnego musicalu 1989 – a więc już od ponad dwóch lat – rośnie ilość musicali, czy ściślej: przedstawień muzycznych w teatrach dramatycznych – dywaguje nasza krakowska korespondentka Katarzyna Cetera. Monumentalne w pewnym sensie dzieło Katarzyny Szyngiery, Mirosława Wlekłego, Andrzeja „Webbera” Mikosza i Marcina Napiórkowskiego na pewno inspiruje. Inspirująca okazuje się także konieczność eksploatowania dla teatralnych potrzeb historii lokalnych – ale to z kolei nie nowość, nawet w tarnowskim teatrze. Przepisać, opisać, wyśpiewać własne narracje. Niech tłum robi bum – napisał Łukasz Maciejewski – krytyk filmowy i teatralny, Ambasador Tarnowa – w swojej recenzji opublikowanej