Witryna korzysta z plików cookies,które są niezbędne do prawidłowego jej funkcjonowania .W ustawieniach przeglądarki możesz zmienić warunki ich przechowywania lub dostępu
Wybrane artykuły :

"In memoriam" po raz siódmy...

Za trzy dni, 25 maja, minie siódma rocznica tragicznej śmierci Edwarda Żentary, znanego z dziesiątek znakomitych kreacji aktorskich w teatrze i filmie ale także reżysera, a w latach 2008-2011 dyrektora naczelnego i artystycznego Tarnowskiego Teatru. Urodził się 18 marca 1956 w Sianowie, zmarł 25 maja 2011 w Tarnowie. Edward Żentara nim trafił do Tarnowa, występował na deskach wielu teatrów w Polsce, m.in. w Lublinie, Warszawie, w Krakowie i Szczecinie; był dyrektorem artystycznym teatru w Koszalinie. Szerszej publiczności dał się poznać, grając m.in. w: „Karate po polsku" Wojciecha Wójcika, „Siekierezadzie" Witolda Leszczyńskiego czy „Trzech młynach" Jerzego Domaradzkiego. Za role w tych filmach został uhonorowany nagrodą Zbyszka Cybulskiego i nagrodą Złoty Ekran, przyznawaną przez Tygodnik „Ekran". Był żonaty z Magdaleną Żentarą, miał jednego syna – Mikołaja, muzyka m.in. Kriegsmaschine i Mgły. Popełnił samobójstwo w swoim tarnowskim mieszkaniu, pozostawiając list, w którym tłumaczył swoje postępowanie. Został pochowany 30 maja 2011 na wiejskim cmentarzu w rodzinnym Sianowie. Jego tarnowska dyrekcja przypadła na trudny czas generalnego remontu teatru i właściwie dopiero po jego zakończeniu mógłby w pełni zrealizować swoją wizję "teatru ogromnego". Ale ne zdążył... schorowany i zaszczuty, osamotniony i w jakimś sensie przegrany w Tarnowie... odszedł za wcześnie(miał zaledwie 55 lat), w pełni sił twórczych. Z okazji siódmej rocznicy śmierci Edwarda Żentary, w koncercie „In memoriam, na dużej scenie tarnowskiego teatru wystąpił w poniedziałek 21 maja o godzinie 19.00 Zbigniew Zamachowski.

Czytaj więcej...

Albumowy relikwiarz

W Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie odbyła się we czwartek 17 maja, promocja, powstałego z inicjatywy asystenta Akcji Katolickiej Diecezji Tarnowskiej i dyrektora Uniwersytetu Nauczania Społecznego Jana Pawła II w Tarnowie, ks. dr Jana Bartoszka, albumu „Ziemia świętych i błogosławionych. Relikwie i relikwiarze Diecezji Tarnowskiej”. Połączona ona była z obchodami setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Album, do którego znakomite zdjęcia wykonał Kamil Bańkowski, zawiera fotografie niektórych relikwiarzy świętych i błogosławionych znajdujących się na terenie diecezji tarnowskiej wraz z podaniem miejsc kultu. Ten niezwykle starannie zredagowany i zilustrowany bibliofilski rarytas, podzielony został na kilka części, co pozwala lepiej wyeksponować relikwie patronów i świętych m.in. z okresu zaborów, nazwanych w nim „Apostołami Niepodległości”. Gośćmi specjalnymi tego wyjątkowego wydarzenia byli, oprócz bp. ordynariusza ks. dr Andrzeja Jeża, m.in. wicepremier rządu RP Beata Szydło, emerytowany sekretarz Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, abp. Edward Nowak i prof. Jan Żaryn. A  w seminaryjnej auli zasiedli emerytowany nuncjusz abp Henryk Nowacki, bp Stanisław Salaterski, bp Leszek Leszkiewicz, liczni księża, klerycy, siostry zakonne oraz senatorzy i posłowie polskiego parlamentu, włodarze miast, gmin i starostw leżących na terenie diecezji tarnowskiej. Takiej promocji nie miało, jak dotąd, chyba żadne wydawnictwo w Tarnowie.

Czytaj więcej...

Przedstawienie, jak wiersz...

Czyste, proste i tajemnicze... niczym Kresy. Kunsztownie oprawione ciszą, utkaną z zamyśleń i poetyckich postojów pamięci... Naznaczone asocjacjami dzieciństwa i dojrzałości. Przedwczesnej, za szybkiej... Naznaczone bólem Golgoty Wschodu i afirmacją świata, którego już nie ma... Przewiązane tasiemką smutku za Nieświeżem i ludźmi obecnymi już tylko w samotnej pamięci... poetki, nieznanej, wielkiej, niesłusznie zapomnianej... dla której Tarnów stał się drugim domem. Bo takim wyrafinowanym intelektualnie świadectwem tamtych, nieludziach czasów, jest poezja Stanisławy Wiatr-Partyki, dla przyjaciół po prostu "Pani Stasi". To na kanwie jej twórczości powstał oryginalny spektakl, perfekcyjnie przygotowany przez międzyszkolne kółko teatralne działające przy dawnym Gimnazjum Nr 4 w Tarnowie, dziś to szkoła podstawowa nr 8, którego opiekunem jest znany reżyser i pisarz Tomasz A. Żak - twórca Teatru Nie Teraz, patronującemu całemu temu przedsięwzięciu, przy współpracy aktorki tego teatru Agnieszki Winiarskiej. Uroczysta premiera przedstawienia pt. "Nie odchodź mnie” z udziałem, niezwykle rzadko pojawiającej się publicznie autorki, miała miejsce we wtorek 15 maja na scenie im. Ryszarda Smożewskiego tamtejszej szkoły, będącej siedzibą TNT. Wypełniona do ostatniego miejsca sala owacyjnie przyjęła najnowszy projekt reżysera T.A. Żaka i jego młodych aktorów - uczniów tarnowskich szkół: Aleksandrę Pisz i Aleksandrę Dziąćko z IV LO, Dominikę Kawę i Martynę Kwaśną z V LO oraz Bartłomieja Cupa z Zespołu Szkół Technicznych w Mościcach. A już następnego dnia po premierze zespół wystąpił na 7 Konfrontacjach Teatrów Dzieci i Młodzieży w Brzesku. I to z sukcesem!

Czytaj więcej...

XXXVI Festiwal Tydzień Talentów 2018

To już tradycja, że wiosna w Tarnowie festiwalami stoi. Otóż, po Tarnowskiej Nagrodzie Filmowej (21-28 kwiecień), nastał czas na Festiwal Muzyki Odnalezionej (5-20 maj), a dzisiaj 14 maja rozpoczyna się kolejny festiwal "Tydzień Talentów", który zakończy się 20 maja. Tegoroczna edycja tej ważnej, ponad regionalnej imprezy muzycznej, także zapewne zgromadzi licznych melomanów, z zainteresowaniem obserwujących konfrontacje utalentowanych młodych muzyków z mistrzami. Od kilku lat Festiwal Tydzień Talentów funkcjonuje w formule Warsztatów z Mistrzami, która daje młodym niepowtarzalną szansę pracy pod okiem wybitnych maestro. Podczas tegorocznej edycji swój warsztat doskonalić będą adepci skrzypiec, fortepianu oraz po raz pierwszy w historii puzonu. Od zeszłego roku wydarzenie odbywa się w maju. Od 36 lat imprezę organizuje Centrum Paderewskiego  w Kąśnej Dolnej w urokliwym dworku mistrza Ignacego Jana Paderewskiego - wielkiego polskiego pianisty i patrioty. A w programie Tygodnia Talentów 2018 znalazły się oprócz warsztatów, trzy koncerty, dwa w dworku w Kąśnej i jeden w Sali Lustrzanej w Tarnowie. Koncerty festiwalowe poprowadzą uznane autorytety życia muzycznego – Jan Popis i Anna Woźniakowska.

Czytaj więcej...

Stanisław, czyli Sań się sławny

Rodzice jego nie mogli mieć dziecka, tym bardziej prosili Boga o ten wielki dar. Nie znamy dokładnego czasu narodzin św. Stanisława Biskupa i Męczennika, bo o nim tu mowa, wywodzącego się z nieodległego od Tarnowa, Szczepanowa (aktualnie trwa tam tygodniowy odpust ku czci tego wielkiego świętego). Był ważną postacią na krakowskim dworze króla Bolesława Śmiałego i polskiego kościoła w tamtych czasach. Zazwyczaj różne źródła podają różne daty, ale powszechnie przyjmuje się, że urodził się około 1039 roku.  Pierwsze informacje o tym, że było to we wsi Szczepanów zostały zanotowano dopiero około 150 lat po jego śmierci - zginął zamordowany przez króla 11 kwietnia 1079 roku. Ale jego kult przetrwał próbę czasu i trwa do dziś, czego najlepszym przykładem są tysiące pielgrzymów w szczepanowskim sanktuarium. 10 maja 2003 r, kard. Joseph Ratzinger (późniejszy papież Benedykt XVI) był legatem  papieskim podczas uroczystości 750–lecia  kanonizacji św. Stanisława w Szczepanowie. Regularnie bywał tam również jego późniejszy następca na krakowskiej stolicy biskupiej Karol Wojtyła, Święty papież Jan Paweł II. Liturgiczne wspomnienie św. Stanisława przypada 8 maja na pamiątkę ogłoszenia jego kanonizacji w Polsce. Każdego roku tego dnia lub w niedzielę po tym dniu organizowana jest uroczysta procesja z Wawelu na Skałkę (w tym roku odbędzie się w niedzielę 13 maja), gdzie przed kościołem św. Michała i klasztorem OO. Paulinów odprawiana jest Msza św. za ojczyznę z udziałem przedstawicieli Episkopatu Polski i gości z zagranicy. Od czasu kanonizacji w 1254 r. św. Stanisław wszedł na stałe do dziejów Polski. Stał się obrońcą Polaków i Polski. Powszechnie uznawanym obrońcą ładu moralnego. Jest m.in. jednym z patronów diecezji tarnowskiej.

Czytaj więcej...

Muzyka w teatrze cz. II

Bez niej żaden spektakl nie byłby taki sam. Niejednokrotnie jest jego tętnem, pulsuje w aktorach, w widzach, w każdym, kto jej doświadcza. Podobno najwspanialsza jest wtedy, gdy dopełnia spektakl, staje się jego integralną częścią. Będąca tłem wydarzeń scenicznych albo odwrotnie - punktem zwrotnym, impulsem. Jako że, luty uważany jest za miesiąc refleksji na temat muzyki, postanowiliśmy - mówi aktorka Teatru Nie Teraz Agnieszka Winiarska odbyć podróż po brzmieniach i melodiach. Snuć opowieść o muzyce, która towarzyszy spektaklom TNT, jej twórcach i dźwiękach, bez których nie ma teatru tak w ogóle... Na początek nakłoniłam do wspomnień dyrektora TNT. I przyznam szczerze - trochę tęskno do zadymionych  sal w akademikach, gdzie rodziły się talenty twórców, o których opowiadał Tomasz Żak. Jego asocjacje uzupełniał jeszcze "etatowy" bard TNT Tomasz Lewandowski i niejako nasz wychowanek, młody muzyk i kompozytor, twórca m.in. znakomitej muzyki do najnowszej premiery TNT „Koniec świata”  Seweryn Partyński. Teraz zapraszamy do drugiej części rozważań o muzyce w TNT, tym razem są to interesujące wspomnienia Mirosława Poświatowskiego, przez wiele lat filaru zespołu T. A. Żaka, znanego choćby z ważnego spektaklu TNT „Liczba Aniołów”.  

Czytaj więcej...

"Literatura nigdy nie była dla każdego..."

Jubileuszowa edycja „Spotkań z Humanistyką”, jaka odbyła się w poniedziałek 7 maja w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie okazała się prawdziwym wydarzeniem. Wszystko za sprawą gościa, który uświetni jej kolejną odsłonę. Była nim jedna z najpopularniejszych i najbardziej poczytnych polskich pisarek. Olga Tokarczuk, laureatka wielu prestiżowych nagród, mająca od lat ugruntowaną wysoką pozycję w panteonie polskiej literatury współczesnej. I to pomimo bardzo kontrowersyjnego odbioru swoich książek. I chociaż spotkanie zaplanowano na godzinę 11.30 tarnowscy miłośnicy pisarskiego talentu Olgi Tokarczuk wypełnili Aulę PWSZ niemal do ostatniego miejsca. Autorka m.in.: „Biegunów”, „Ksiąg Jakubowych”, czy wydanych kilkanaście dni temu „Opowiadań bizarnych” przyjechała do Tarnowa na zaproszenie Instytutu Humanistycznego PWSZ otwierając swoim spotkaniem cykl imprez przygotowanych z okazji 20-lecia powstania tarnowskiej uczelni. Jubileuszowa propozycja uczelni jest bardzo szeroka, a składają się na nią imprezy o charakterze naukowym, kulturalnym oraz sportowym. No i oczywiście juwenalia... To arcyciekawe spotkanie poprowadzili: dr hab. Teresa Wilkoń, prof. PWSZ, prof. dr hab. Andrzej Borowski oraz Piotr Nadolnik. Szkoda tylko, że nikt nie zwrócił uwagi na tarnowski wątek, jednej z najgłośniejszych (głównie z powodów poza literackich) powieści O. Tokarczuk „Księgi Jakubowe”, w której przywraca swoją narracją niesłusznie zapomnianą, związaną z Tarnowem postać wybitnej poetki czasów saskich Elżbiety Drużbackiej – „Sarmackiej Muzy” i Polskiej Safony”, którą obecnie przypomina jeno skromna uliczka poniżej popularnego Burku.

Czytaj więcej...

Majówki

Czyli maryjne drogi wolności...

Miesiąc maj to dla wielu ludzi najpiękniejszy miesiąc w ciągu całego roku. Nic dziwnego, to właśnie w maju najbardziej rzuca się w oczy piękno naszej ziemi. Wszelka roślinność, a przede wszystkim rozkwitające kwiaty wzbudzają w nas zachwyt. Budząca się przyroda pozytywnie wpływa też na nasze samopoczucie. Maj kojarzy się również z tak zwaną „majówką”, co większości z nas skojarzy się z dłuższym weekendem, wszechobecnym grillowaniem, wypadami za miasto i imprezowymi masówkami.  Niestety, coraz mniej ludzi pamięta, że „majówka” to przede wszystkim Nabożeństwo Majowe - nabożeństwo ku czci Matki Bożej, odprawiane w Kościele Katolickim właśnie w miesiącu maju. Szczególnie w Polsce gromadzimy się wieczorami w kościołach, przy grotach, kapliczkach i figurach przydrożnych. Pierwsze nabożeństwa majowe zaczęto odprawiać w Polsce w połowie XIX wieku w Płocku, Toruniu, Nowym Sączu i Krakowie, a od 1852 r. - uroczyście w kościele Świętego Krzyża w Warszawie. Po 30 latach stało się ono bardzo popularne i znane w całym kraju. W Tarnowie jedna z najstarszych i najliczniej gromadząca czcicieli Maryi kapliczka znajduje się przy ul. Szopena 15 (róg ul. Matejki), odsłonięta w1890 r., której fundatorami byli Michał i Apolonia Mondelowie. Rodowód tych nabożeństw jest jednak znacznie wcześniejszy niż się powszechnie uważa.

Czytaj więcej...

Od soboty w Tarnowie

Zapomniana, odnaleziona, ocalona…

Taka jest idea Międzynarodowych Festiwali Muzyki Odnalezionej, które już od 25 lat odbywają się w Tarnowie. Jubileuszowa edycja tej unikalnej imprezy rozpoczyna się w sobotę 5 maja i potrwa do niedzieli 20 maja. To jedyna tego typu impreza na świecie, w dodatku wymyślona i od początku, tj. od 1994 roku organizowana przez  tarnowskich muzycznych Judymów - Teresę Kaban (fortepian) i Henryka Błażeja (flet) poprzez ich Agencję Artystyczną "Inter-Art". Głównym założeniem Festiwalu jest przywracanie pamięci zapomnianym utworom kameralnym i symfonicznym, polskim i obcym. Powody zapomnienia są różne np. zamówienie utworów w celu uświetnienia szczególnie ważnych uroczystości (w XVIII, XIX w) z zastrzeżeniem przez zamawiającego, aby po premierze nie wykonywać ich przez najbliższe 30 - 50 lat. Utwory takie można obecnie odnaleźć w księgozbiorach pałaców i klasztorów, w antykwariatach lub muzeach. Tegoroczna edycja festiwalu obejmuje koncerty w siedmiu miastach. Zdecydowana większość z nich odbędzie się w Tarnowie, ale muzyki odnalezionej będą mogli również posłuchać melomani w Bielsku-Białej, Skierniewicach, Raciborzu, Nowym Sączu, Radomsku oraz Lasocinie. Koncerty w Tarnowie będą miały miejsce głównie w Sali Lustrzanej, organizatorzy zapraszają jednak miłośników muzyki również do kościoła Misjonarzy oraz do ratusza. W tym roku tarnowscy melomani będą mogli m.in. posłuchać muzyki kościołów wschodnich, włoskiego baroku, epoki średniowiecza, pieśni Italii i Katalonii czy też pieśni i romansów Wenecji i Neapolu. Wstęp na wszystkie koncerty jest wolny.

Czytaj więcej...

Klub literacki „Smagacz”

Szanowni Widzowie Teatru Nie Teraz!
 Czytelnicy naszych „Intuicji”!

Teatr i czasopismo, które wydajemy, to dwa światy, które od lat się pięknie dopełniają.
Premiera szesnastej już odsłony ,,Intuicji przydrożnych” zbiegła się z pierwszym premierowym pokazem nowego spektaklu TNT ,,Koniec świata. Dramat, który nie ma końca”, Wydarzyło się to 13 października w Tuchowie. Ach, co to była za wieczór; co to były za rozmowy, dyskusje i… kontrowersje! Spektakl – wiadomo. Ci, co byli, także w Krakowie czy Warszawie, dobrze wiedzą. A ,,Intuicje”, jak to skomentował jeden z uczestników tego premierowego wieczoru, znów narozrabiają swa niepoprawnością, pomogą przewartościować, zaskoczą. Cieszą nas takie opinie, bo to oznacza, że „nie odpuszczamy”, nie osiadamy na laurach, choć pewnie były do tego powody. Przypomnijmy, że właśnie w 37 roku istnienia TNT obchodzimy 20-lecie działalności naszego stowarzyszenia i z tej okazji specjalnym adresem uhonorował nas pan Andrzej Duda, Prezydent RP. Wracając do „Intuicji”, jeszcze ciepłych, pachnących farbą drukarską. Jak zwykle zrobiliśmy to z rozmysłem i pomysłem – tym razem tematem wiodącym jest Niepodległość! Swoistym bohaterem ostatniego numeru „Intuicji” jest profesor Kazimierz Braun. I nie tylko dlatego, że to honorowy członek naszego teatralnego stowarzyszenia, ani nie dlatego, że od ub. roku jest honorowym obywatelem Tarnowa. Powód najważniejszy to inscenizacja jego dramatu „Powrót Norwida”, której premiera w Teatrze Nie Teraz miała miejsce niemal dokładnie rok temu i odbyła się w tarnowskim Ratuszu. Profesora nie trzeba nikomu przedstawiać, a jeżeli jest inaczej, to „Intucjie” pozwolą całkiem nieźle poznać postać tego największego chyba współczesnego znawcy i twórcy teatru polskiego na świecie. Polecamy szczególnie tzw. ekskluzywny wywiad z panem Kazimierzem, który przeprowadzili Ryszard Zaprzałka i Justyna Babiarz. Jest energia, nieco wspominania, są opowieści o przeszłości, teatrze, jak to kiedyś było i jak jeszcze będzie.

Intuicje przydrożne

Klub Teatralny "TESPIS"

logo male teatralny
Ludzie Teatru Nie Teraz 6 - A. Warchał

Anna Warchał - aktorka, tajemnicza kobieta.
 
Wrażliwa i delikatna, silna i zdecydowana. Łączy w sobie różne żywioły, różne energie, jest obdarzona ciekawością świata i zmysłem obserwacji. Ma iskierki w oczach i niski ochrypły głos. W 2004 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie (wydział aktorski, specjalizacja wokalno-estradowa). Współpracowała z teatrami: Bagatela, El-jot - Krakowska Opera Kameralna, Teatr Ludowy, Plejada. Zrealizowała liczne spektakle, działając w Stowarzyszeniu Teatrów Niezależnych oraz na scenach niezrzeszonych. Aktywnie włącza się w popularyzację poezji, bierze udział w wieczorach poetyckich w Krakowie. Według niej teatr powinien spełniać swoją misję, czyli nieść prawdę, edukować, naprawiać, mądrze bawić, dawać swoiste "katharsis". Nie mam wymarzonej roli. To, co ma się pojawić, przyjdzie samo. Uwielbia wyzwania związane z tworzeniem postaci, wspólnej pracy reżysera i aktorów. Teatr jest w tym względzie czymś niezwykłym. Nie zagrałaby w spektaklu, który widza psychicznie niszczy, który jest chorym tworem wyobraźni reżysera, który obraża Boga. "Koniec świata" jest kolejną przystanią w jej podróży teatralnej. To rodzaj pewnej misji, którą ma do spełniania.Podczas pracy z młodzieżą dzieli się z młodymi ludźmi swoją wiedzą, pokazuje, jak ważna w życiu człowieka jest pasja i wytrwałość w działaniu. Prowadziła zajęcia w ramach ,,Taniec - Pasja Świata - Przenikanie Kultur" do spektaklu Moniki Myśliwiec ,,Aurelia nie chce spać". Wielokrotnie zasiadała w gronie jury podczas konkursów recytatorskich. Nowe wyzwania teatralne dają jej inspiracje do szukania w sobie, tworzenia, dawania siebie innym.

Agnieszka Winiarska - TNT

Ludzie Teatru Nie Teraz 1 - M. Małysa

Ludzie Teatru Nie Teraz 2 - E. Tomasik

Ludzie Teatru Nie Teraz 3 - K. Zapała

Ludzie Teatru Nie Teraz 4 - O. PISZ

Ludzie Teatru Nie Teraz 5 - M. Rutkowski

 14 czerwca w ramach Nocy Teatrów na scenie Teatru KTO gościnnie wystąpią aktorzy z Teatru Solskiego w Tarnowie. Krakowska publiczność zobaczy spektakle „Jakobi i Leidental" w reżyserii Małgorzaty Warsickiej oraz „Tlen (Kislorod)" w reżyserii Zofii Zoń. - To doskonała promocja teatru i przyciąganie widzów, którzy często po raz pierwszy bądź po długiej przerwie wracają obejrzeć znakomite przedstawienia – mówi Rafał Balawejder, dyrektor Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie. Planujemy, aby w przyszłym roku także w Tarnowie odbyła się Noc Teatrów. Jesteśmy w stanie pokazać kilka spektakli jednego wieczora. Chcemy zaprosić do współpracy Centrum Sztuki Mościce, Tarnowskie Centrum Kultury oraz Biuro Wystaw Artystycznych, bo posiadają przestrzenie, które także można adapto

Klub Filmowy „Vitae Valor”

logo male filmowy"Sprawa Chrystusa"

To znakomicie przyjęty przez widzów w Stanach Zjednoczonych, zrealizowany z dynamizmem, trzymający w napięciu film oparty na prawdziwej historii Lee Strobla, dziennikarza, laureata Nagrody Pulitzera i autora bestsellerowej książki „Sprawa Chrystusa”, na której oparto scenariusz tej pasjonującej opowieści. Film twórców kultowych produkcji „Bóg nie umarł” i „Czy naprawdę wierzysz” wchodzi do kin 17 listopada. Lee (Mike Vogel, „Służące”) był na samym szczycie. Jego mistrzowskie reportaże śledcze przynosiły mu nagrody i umożliwiały awans w „Chicago Tribune”, a w domu czekała na niego kochająca żona (Erica Christensen, „Weronika postanawia umrzeć”) i dzieci. Miał poczucie, że jako pan swojego losu jest zawsze nieomylny. Pewnego wieczoru jednak wszystko się zmieniło… Groźba utraty rodziny stała się przyczyną, dla której ten zagorzały racjonalista i ateista postanowił zmierzyć się z największą tajemnicą chrześcijaństwa. Wtedy jeszcze nie wiedział, że będzie to najważniejsze dziennikarskie śledztwo w dziejach… Scenarzysta, Brian Bird, mówi, że stworzenie filmu było dla niego wyzwaniem. “Książka autorstwa Lee Strobla jest praktycznie encyklopedią wszystkich najlepszych myśli na temat wiarygodności dowodów na życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Wiedziałem, że od tej strony historia będzie mocna – od strony dziennikarskiego śledztwa w sprawie chrześcijaństwa. Ale znając historię życia Lee, zdawałem sobie sprawę, że ten film musi być też historią miłosną. Namówiłem więc Lee i jego żonę, aby spędzili kilka dni ze mną w moim biurze w piwnicy, by zapoznać się z ich prawdziwą podróżą od 1980 roku. Zagłębiliśmy się w nią.” Małżeństwo z Leslie było główną motywacją Lee Strobla do próby podkopania chrześcijaństwa. Leslie stała się chrześcijanką, co całkowicie rozwaliło ich perfekcyjnie ateistyczne małżeństwo. Dobrali się do niej „głosiciele Ewangelii”, więc Lee zdecydował, że musi ją ratować poprzez udowodnienie jej, że ta cała rzecz to wielkie oszustwo. To była misja ratownicza, która zmieniła się w historię odkupienia. Lecz zamiast uratowania Leslie od „sekty”, to właśnie jej miłość ostatecznie uratowała jego przed niedowiarstwem. Źródło - strona internetowa filmu.